Kindheit - MC Bilal

Ich wollte niemals erwachsen werden

Wollte für immer Kind sein

Auf dem Boden liegen tausend Scherben

Ich vermisse meine Kindheit

Mama, ich will

Ich will niemals erwachsen sein

Papa, ich will

Papa, ich will niemals erwachsen sein

Mama hat uns aufgeweckt, das Frühstück stand bereit

Ich erzähle euch gerade von der allerschönsten Zeit

Als kleine Kinder war’n wir glücklich und sorgenfrei

Bekomme Gänsehaut, wenn ich diese Worte teil'

Wir sind die Generation, die auf der Straße spielte

Es gab keine Handys, aber dafür Herz und Liebe

Die samstags am Markt kleines Geld verdiente

Nur für eine Zwei-Euro-Bonbontüte

Wir waren glücklich ohne Smartphones und Instagram

Ich hab' mein Leben so gelebt, als wär es Disneyland

Wir hatten keine Smileys, doch haben selbst gelacht

Mama sagte: «Lebe dein Leben», sie hat recht gehabt

Ich will Kind sein, bitte dreht die Zeit zurück

Hatten nicht viel, doch wir teilten immer jedes Stück

Und irgendwie vermisse ich die Schulzeit

Als Kinder war’n wir Kinder, niemand wollte cool sein

Ich wollte niemals erwachsen werden

Wollte für immer Kind sein

Auf dem Boden liegen tausend Scherben

Ich vermisse meine Kindheit

Mama, ich will

Ich will niemals erwachsen sein

Papa, ich will

Papa, ich will niemals erwachsen sein

Vermisse meine Kindheit, vermisse meine Schulzeit

Vermiss' das erste Ma', als ich im Kindergarten war

Damals auf dem Spielplatz nahm ich Mama in den Arm

Jetzt schau' ich in den Spiegel, seh' mein erstes graues Haar

Wir hatten zwar nicht viel, aber fühlten uns so frei

Eine Kindheit ohne Handy, die allerschönste Zeit

Im Herzen bleib' ich Kind, in Gedanken flieg' ich hoch

Bis zu den Sternen, ich will niemals erwachsen werden

Ich wollte niemals erwachsen werden

Wollte für immer Kind sein

Auf dem Boden liegen tausend Scherben

Ich vermisse meine Kindheit

Mama, ich will

Ich will niemals erwachsen sein

Papa, ich will

Papa, ich will niemals erwachsen sein

Ik wilde nooit volwassen worden

Wilde voor altijd een kind zijn

Duizend stukjes gebroken glas liggen op de grond

ik mis mijn jeugd

mama ik wil

Ik wil nooit volwassen worden

papa ik wil

Pap, ik wil nooit volwassen worden

Mama maakte ons wakker, het ontbijt stond klaar

Ik vertel je gewoon over de meest geweldige tijd

Als kleine kinderen waren we gelukkig en zorgeloos

Ik krijg kippenvel als ik deze woorden deel

Wij zijn de generatie die op straat speelde

Er waren geen mobiele telefoons, maar in plaats daarvan hart en liefde

Wie verdiende er een beetje geld op de markt op zaterdag

Alleen voor een snoepzakje van twee euro

We waren gelukkig zonder smartphones en Instagram

Ik leefde mijn leven alsof het Disneyland was

We hadden geen smileys, maar we lachten zelf

Mama zei: "Leef je leven", ze had gelijk

Ik wil een kind zijn, draai de tijd alsjeblieft terug

Had niet veel, maar we deelden altijd elk stuk

En op de een of andere manier mis ik school

Als kinderen waren we kinderen, niemand wilde cool zijn

Ik wilde nooit volwassen worden

Wilde voor altijd een kind zijn

Duizend stukjes gebroken glas liggen op de grond

ik mis mijn jeugd

mama ik wil

Ik wil nooit volwassen worden

papa ik wil

Pap, ik wil nooit volwassen worden

Mis mijn jeugd, mis mijn schooltijd

Mis de eerste keer toen ik op de kleuterschool zat

Toen op de speelplaats knuffelde ik mama

Nu kijk ik in de spiegel, zie mijn eerste grijze haar

We hadden niet veel, maar voelden ons zo vrij

Een jeugd zonder mobiele telefoon, de mooiste tijd

In mijn hart blijf ik een kind, in mijn gedachten vlieg ik hoog

Naar de sterren, ik wil nooit volwassen worden

Ik wilde nooit volwassen worden

Wilde voor altijd een kind zijn

Duizend stukjes gebroken glas liggen op de grond

ik mis mijn jeugd

mama ik wil

Ik wil nooit volwassen worden

papa ik wil

Pap, ik wil nooit volwassen worden