What To Keep And What To Throw Away - Mary Chapin Carpenter

These are your instructions, should you chose to follow

Sit down with pen and paper, begin with something hollow

At the past words you offer a kind of explanation

And only take up places that do not need to say them.

Open up the closet, find this winter coat there

Check inside the pockets, find a couple notes

It says ‘milk and Sunday paper' and a heart smudged in blue

You fold it up and box it before you have time to think.

Sundays are the hardest, a void from near your backroads

Erased the old phone numbers, delete all the photos

And those you haven’t heard of come as no surprise

They made the calculations when they chose aside.

These are your instructions and you become repulsive

And old friends say they miss you and sleep becomes illusive

Fill up every journal, empty every shoe box

Turn the lists and letters, sweep out all the old thoughts

Shake off all the covers, roll every window open

Stand here with the bare feet welcoming the morning

These are your instructions and places left you stranded,

But you are lost and wounded, bleeding and abandoned.

It’s the tourniquet for pressure that I knew it’s healing

It’s a prayer for good measure when you think you’ve lost all feeling

Walking to the guest room, the last place he was sleeping

See the outline on the pillow, smooth it without weeping.

One last final walkthrough, move the bags and boxes

From front porch to the back seat, probably ain’t the losing

These are your instructions if you choose to follow

Stop and take a big breath, begin with something hollow.

Dit zijn uw instructies, mocht u ervoor kiezen om te volgen

Ga zitten met pen en papier, begin met iets hols

Bij de vorige woorden bied je een soort uitleg

En neem alleen plaatsen in die ze niet hoeven te zeggen.

Open de kast, vind deze winterjas daar

Kijk in de zakken, vind een paar notities

Er staat 'melk en zondagskrant' en een blauw vlekkerig hart

Je vouwt het op en verpakt het voordat je tijd hebt om na te denken.

Zondagen zijn het moeilijkst, een leegte in de buurt van je achterafwegen

De oude telefoonnummers gewist, alle foto's verwijderen

En degenen waar je nog nooit van hebt gehoord, zijn geen verrassing

Ze maakten de berekeningen toen ze opzij kozen.

Dit zijn jouw instructies en je wordt weerzinwekkend

En oude vrienden zeggen dat ze je missen en slapen wordt een illusie

Vul elk dagboek, maak elke schoenendoos leeg

Draai de lijsten en brieven om, veeg alle oude gedachten weg

Schud alle dekens van zich af, rol elk raam open

Sta hier met blote voeten en verwelkom de ochtend

Dit zijn je instructies en plaatsen waar je bent gestrand,

Maar je bent verloren en gewond, bloedend en verlaten.

Het is de tourniquet voor druk waarvan ik wist dat het geneest

Het is een goed gebed als je denkt dat je alle gevoel hebt verloren

Lopend naar de logeerkamer, de laatste plek waar hij sliep

Zie de contouren op het kussen, strijk het glad zonder te huilen.

Nog een laatste laatste walkthrough, verplaats de tassen en dozen

Van de veranda tot de achterbank, waarschijnlijk niet de verliezende

Dit zijn uw instructies als u ervoor kiest om te volgen

Stop en haal diep adem, begin met iets hols.