Deep Deep Down Heart - Mary Chapin Carpenter

How do you know what you know

because you’ve seen it with your eyes?

How do you know where to go,

how to identify your guides?

How do you see what was next

In your palm or a show of cards?

How do you learn to detect

The outlines of a scar?

Now the sky holds the night,

As the trees hold the shade.

And the road holds the map

Of every journey I’ve made.

And the clouds hold the sigh

Of the wind and the rain

In my deep, deep down heart…

My deep, deep down heart.

Now these wheels go so fast

There is nothing here to hold;

I keep pushing back the past

So that the future can unfold.

I guess the best of my mistakes

Show me all that I don’t know.

But this strange kind of ache

Never seems to let me go.

And the sky holds the night,

And the trees hold the shade,

And the stars hold the light

That’s travelled all this way.

But who holds my hand

So I am not afraid

In my deep, deep down heart

My deep, deep down heart?

I thought I heard my name

Walking late tonight

From the porch after the rain

In this rowing down the light.

There was no one standing there

Beyond the lantern’s cast,

But just voices in the air

But just questions that ask,

How the sky holds the night?

How the trees hold the shade?

How your sleep holds your dreams

Till they shake you awake?

And how love holds you up

And then to chooses to break

Your deep, deep down heart…

Your deep, deep down heart?

Hoe weet je wat je weet?

omdat je het met je ogen hebt gezien?

Hoe weet je waar je heen moet?

hoe identificeer je je gidsen?

Hoe zie je wat er daarna gebeurde?

In je handpalm of een kaartshow?

Hoe leer je detecteren?

De contouren van een litteken?

Nu houdt de hemel de nacht vast,

Zoals de bomen de schaduw houden.

En de weg houdt de kaart vast

Van elke reis die ik heb gemaakt.

En de wolken houden de zucht vast

Van de wind en de regen

In mijn diepe, diepe hart...

Mijn diepe, diepe hart.

Nu gaan deze wielen zo snel

Er is hier niets om vast te houden;

Ik blijf het verleden terugdringen

Zodat de toekomst zich kan ontvouwen.

Ik denk dat de beste van mijn fouten

Laat me alles zien wat ik niet weet.

Maar dit vreemde soort pijn

Het lijkt me nooit te laten gaan.

En de lucht houdt de nacht vast,

En de bomen houden de schaduw vast,

En de sterren houden het licht vast

Dat is helemaal hierheen gereisd.

Maar wie houdt mijn hand vast?

Dus ik ben niet bang

In mijn diepe, diepe hart

Mijn diepe, diepe hart?

Ik dacht dat ik mijn naam hoorde

Vanavond laat lopen

Vanaf de veranda na de regen

In dit roeien naar beneden het licht.

Er stond daar niemand

Voorbij de cast van de lantaarn,

Maar alleen stemmen in de lucht

Maar alleen vragen die stellen,

Hoe houdt de lucht de nacht?

Hoe houden de bomen de schaduw vast?

Hoe je slaap je dromen vasthoudt

Tot ze je wakker schudden?

En hoe liefde je overeind houdt

En dan kiest om te breken

Je diepe, diepe hart...

Je diepe, diepe hart?