The Swords We Carried - Mary Chapin Carpenter

Back when I believed in luck

And stones & crosses

I’d put a coin found on the street

Towards cosmic losses

And passing graveyards in a car

Tracing every falling star

Luck was never very far from childhood causes

And pennies kissed with wishes arced into the fountains

And time was said to heal all pain

And hope move mountains

And all that could befall a heart

Or break this perfect life apart

The swords we carried could not do a thing about them

Away I am going, away I am gone

Ghosts and angels are but memories and visions

And revenants are out there taking up positions

But back when I believed in you

You’d raise the sun and set the moon

How could I help but love you holy as religion

Away you are going, away you are gone

But back when I believed in luck and words as spoken

I found a lie could break and split the world clean open

And grief became my company

Pain so deep I could not breathe

All betrayal is like dying in slow motion

Is it luck that makes us shout or makes us whisper

Is it luck that makes us wise or turns us bitter

With our maps that point true north

With our vows we sally forth

The swords we carried can’t protect us from each other

Away we are going

Away we are gone

Away we are going

Away we are gone

Toen ik nog in geluk geloofde

En stenen & kruisen

Ik zou een munt op straat leggen

Op weg naar kosmische verliezen

En langs begraafplaatsen in een auto

Elke vallende ster volgen

Geluk was nooit ver verwijderd van oorzaken uit de kindertijd

En centen gekust met wensen boog in de fonteinen

En er werd gezegd dat de tijd alle pijn zou helen

En hoop bergen te verzetten

En alles wat een hart kan overkomen

Of breek dit perfecte leven uit elkaar

De zwaarden die we droegen konden er niets aan doen

Weg ik ga weg, weg ben ik weg

Geesten en engelen zijn slechts herinneringen en visioenen

En er zijn revenants die posities innemen

Maar toen ik nog in je geloofde

Je zou de zon opheffen en de maan ondergaan

Hoe kan ik anders dan van je houden heilig als religie?

Weg ga je, weg ben je weg

Maar toen ik nog geloofde in geluk en woorden zoals gesproken

Ik ontdekte dat een leugen de wereld kon breken en de wereld schoon kon splijten

En verdriet werd mijn bedrijf

Pijn zo diep dat ik niet kon ademen

Alle verraad is als sterven in slow motion

Is het geluk dat ons doet schreeuwen of ons doet fluisteren?

Is het geluk dat ons wijs maakt of ons bitter maakt?

Met onze kaarten die naar het echte noorden wijzen

Met onze geloften varen we voort

De zwaarden die we droegen, kunnen ons niet tegen elkaar beschermen

We gaan weg

Weg we zijn weg

We gaan weg

Weg we zijn weg