The Moon and St. Christopher - Mary Chapin Carpenter

When I was young I spoke like a child, and I saw with a child’s eyes

And an open door was to a girl like the stars are to the sky

It’s funny how the world lives up to all your expectations

With adventures for the stout of heart, and the lure of the open spaces

There’s 2 lanes running down this road, whichever side you’re on

Accounts for where you want to go, or what you’re running from

Back when darkness overtook me on a blind man’s curve

I relied upon the moon, I relied upon the moon

I relied upon the moon and Saint Christopher

Now I’ve paid my dues cuz I have owed them, but I’ve paid a price sometimes

For being such a stubborn woman in such stubborn times

Now I’ve paid my dues cuz I have owed them, but I’ve paid a price sometimes

For being such a stubborn woman in such stubborn times

Now I have run from the arms of lovers, I’ve run from the eyes of friends

I have run from the hands of kindness, I’ve run just because I can

But now I’m grown and I speak like a woman and I see with a woman’s eyes

And an open door is to me now like the saddest of goodbyes

It’s too late for turning back, I pray for the heart and the nerve

And I rely upon the moon, I rely upon the moon

I rely upon the moon and Saint Christopher

I rely upon the moon, I rely upon the moon

I rely upon the moon and Saint Christopher

Toen ik jong was, sprak ik als een kind, en ik zag met de ogen van een kind

En een open deur was voor een meisje zoals de sterren zijn voor de lucht

Het is grappig hoe de wereld aan al je verwachtingen voldoet

Met avonturen voor de stout of heart, en de verleiding van de open ruimtes

Er lopen 2 rijstroken over deze weg, aan welke kant je ook rijdt

Accounts voor waar u heen wilt of waar u vandaan rent

Toen de duisternis me inhaalde in de bocht van een blinde

Ik vertrouwde op de maan, ik vertrouwde op de maan

Ik vertrouwde op de maan en Sint-Christoffel

Nu heb ik mijn contributie betaald omdat ik ze verschuldigd was, maar ik heb soms een prijs betaald

Om zo'n koppige vrouw te zijn in zulke koppige tijden

Nu heb ik mijn contributie betaald omdat ik ze verschuldigd was, maar ik heb soms een prijs betaald

Om zo'n koppige vrouw te zijn in zulke koppige tijden

Nu ben ik weggelopen uit de armen van geliefden, ik ben weggelopen uit de ogen van vrienden

Ik ben weggelopen uit de handen van vriendelijkheid, ik ben weggelopen omdat ik het kan

Maar nu ben ik volwassen en spreek ik als een vrouw en ik zie met de ogen van een vrouw

En een open deur is voor mij nu het treurigste afscheid

Het is te laat om terug te keren, ik bid voor het hart en de zenuwen

En ik vertrouw op de maan, ik vertrouw op de maan

Ik vertrouw op de maan en Sint-Christoffel

Ik vertrouw op de maan, ik vertrouw op de maan

Ik vertrouw op de maan en Sint-Christoffel