Our Man Walter Cronkite - Mary Chapin Carpenter

Where are the arms of the world?

They’ve always been able to find us

Caught between borders and shores

Reaching past danger and blindness

My Mother wept over the headlines

The Beatles appeared in my dreams

«Hoo Boy» exclaimed our man Mister Cronkite

As the Eagle touched down on blurry TV

And where are the eyes of the world?

They’ve always been able to see you

Why did you give up and turn away

At the moment that so many need you

And the sight of children in cages

While dog whistles stink up the place

Everything’s different but nothings much changes

Our Man Walter Cronkite would be on the case

And what will you miss when you’re gone?

Lovers and songs and light ever-changing

And the sense that once you belong to something amazing

It was something amazing

Where is the heart of the world?

I always believed it could love me

It’s one of those things without words

Like the sight of the stars shining above me

My Father rode trains Monday to Friday

His chin fell asleep on his chest

I carry what’s left somewhere inside me

Our Man Walter Cronkite has gone to his rest

Our Man Walter Cronkite is gone

Waar zijn de armen van de wereld?

Ze hebben ons altijd kunnen vinden

Gevangen tussen grenzen en kusten

Het bereiken van voorbij gevaar en blindheid

Mijn moeder huilde om de krantenkoppen

The Beatles verschenen in mijn dromen

"Hoo Boy" riep onze man Mister Cronkite uit

Terwijl de adelaar op wazige tv landde

En waar zijn de ogen van de wereld?

Ze hebben je altijd kunnen zien

Waarom gaf je het op en wendde je je af?

Op het moment dat zovelen je nodig hebben

En de aanblik van kinderen in kooien

Terwijl hondenfluitjes de plek stinken

Alles is anders, maar er verandert niet veel

Onze man Walter Cronkite zou op de zaak zitten

En wat ga je missen als je er niet meer bent?

Liefhebbers en liedjes en licht verandert steeds

En het gevoel dat je ooit bij iets geweldigs hoort

Het was iets geweldigs

Waar is het hart van de wereld?

Ik heb altijd geloofd dat het van me zou kunnen houden

Het is een van die dingen zonder woorden

Zoals de aanblik van de sterren die boven me schijnen

Mijn vader reed van maandag tot en met vrijdag met de trein

Zijn kin viel in slaap op zijn borst

Ik draag wat er nog ergens in mij is

Onze man Walter Cronkite is naar zijn rust gegaan

Onze man Walter Cronkite is weg