Chasing What's Already Gone - Mary Chapin Carpenter

There’s a big white house on a leafy street

On a summer’s day of 1963

Station wagons parked in the drive

Dents in the fender and wood on the side

There’s kids and dogs and instamatic cubes squinting hard in the sun

Not just yet, but one day too

They’ll be chasing what’s already gone

You grow up tall and you grow up tough

Trying to never admit not feeling good enough

Until you find your passion and you find your way

Just trying to make it unscathed through every day

And it seems to happen nearly overnight

Life shows you who you’ve become

And there’s no more mystery in the fading light

You’re just chasing what’s already gone

Like the line that spells the far horizon

Moving with you as fast as you can run

Half your life you pay it no attention

The rest you can’t stop wondering

What you should have done

Instead of chasing what’s already gone

Saw my father in a dream last night

He was smiling and saying «You're gonna be all right»

And this morning I stared back at myself

Feeling as empty as I’ve ever felt

But I keep on going and I hope I’ve learned

More of what’s right than what’s wrong

It’s ashes and roses and time that burns

When you’re chasing what’s already gone

Ashes and roses and hearts that break

I tried so hard to be strong

But maybe my worries were not my first mistake

I’m chasing what’s already gone

Er is een groot wit huis in een lommerrijke straat

Op een zomerdag van 1963

Stationwagens geparkeerd op de oprit

Deuken in het spatbord en hout aan de zijkant

Er zijn kinderen en honden en instamatic kubussen die hard in de zon loensen

Niet alleen nu, maar ook op een dag

Ze jagen op wat er al is

Je wordt groot en je wordt taai

Proberen nooit toe te geven dat je je niet goed genoeg voelt

Totdat je je passie vindt en je weg vindt

Gewoon proberen om er elke dag ongeschonden doorheen te komen

En het lijkt bijna van de ene op de andere dag te gebeuren

Het leven laat je zien wie je bent geworden

En er is geen mysterie meer in het vervagende licht

Je jaagt gewoon op wat al weg is

Zoals de lijn die de verre horizon spelt

Zo snel als u kunt rennen met u meebewegen

Je halve leven besteed je er geen aandacht aan

De rest blijf je je afvragen

Wat je had moeten doen

In plaats van na te jagen wat er al is

Zag mijn vader in een droom gisteravond

Hij glimlachte en zei: "Het komt goed met je"

En vanmorgen staarde ik terug naar mezelf

Voel me zo leeg als ik me ooit heb gevoeld

Maar ik ga door en ik hoop dat ik het heb geleerd

Meer van wat goed is dan wat verkeerd is

Het is as en rozen en de tijd die brandt

Wanneer je jaagt op wat al weg is

As en rozen en harten die breken

Ik heb zo hard geprobeerd om sterk te zijn

Maar misschien waren mijn zorgen niet mijn eerste fout

Ik jaag op wat al weg is