Between the Wars (Charleston 1937) - Mary Chapin Carpenter

Take the train down Friday next,

In summer hat and linen dress

Hail a taxi at the station

There will be artichokes and cabbages,

Sweet honeycombs and radishes

To feed your grateful nation

Bring paper, easel, pen and ink

To set up on the lawn

Where summer mornings brim with light

And evenings fill with birdsong

Between the wars

Ginger cakes are served with tea

Your lovers orbit endlessly

And your children march like soldiers

Their nets for catching butterflies

Fill up with wind and sit up high

Like rifles at their shoulders

But this is where you fled the world

This is where you gather

Take up take up your skirts and twirl

Like angels through the asters

Between the wars

A telegram arrives from Spain

The earth falls off its axis

Grief hands down a kind of pain

You can’t prepare or practice

You paint the tables, paint the walls

The mantles, mirrors, lamps and halls

Paint every single surface

No corner here will go untouched

By loss and love and by your brush

Such emptiness is worthless

There are no ghosts except the ones

Leaving us behind

We wave and shout come back come back

Frozen now in time

Between the wars

Neem volgende week vrijdag de trein,

In zomerhoed en linnen jurk

Houd een taxi aan op het station

Er zullen artisjokken en kool zijn,

Zoete honingraten en radijs

Om je dankbare natie te voeden

Neem papier, ezel, pen en inkt mee

Opstellen op het gazon

Waar zomerochtenden vol licht zijn

En de avonden vullen zich met vogelgezang

Tussen de oorlogen

Gembercakes worden geserveerd met thee

Je geliefden cirkelen eindeloos rond

En je kinderen marcheren als soldaten

Hun netten om vlinders te vangen

Vul met wind en ga hoog zitten

Als geweren op hun schouders

Maar hier ben je de wereld uit gevlucht

Dit is waar je samenkomt

Neem je rokken op en draai je rond

Als engelen door de asters

Tussen de oorlogen

Er komt een telegram uit Spanje

De aarde valt van zijn as

Verdriet geeft een soort van pijn door

Je kunt je niet voorbereiden of oefenen

Je schildert de tafels, schildert de muren

De mantels, spiegels, lampen en hallen

Verf elk oppervlak

Geen hoek hier blijft onaangeroerd

Door verlies en liefde en door je penseel

Zo'n leegte is waardeloos

Er zijn geen geesten behalve degenen

Laat ons achter

We zwaaien en roepen kom terug kom terug

Nu in de tijd bevroren

Tussen de oorlogen