Si j’avais pu - Lynda

Si j’avais pu oublier tous ces mauvais souvenirs

Ce qui me hante, ce qui efface mon sourire

Si j’avais pu te regarder dans les yeux sans te mentir

Crois-moi je l’aurais fait, j’aurais pu tout te dire

Mais j’ai du mal avec ça, même ma mère ne sait presque rien de moi

Tu peux creuser je n’m’ouvrirai pas, encore moins quand je ne connais pas

J’ai du mal à faire confiance, même la confiance est éphémère

Il n’y a qu moi pour me comprendre, j’préfèr parler à moi-même

J’ai du mal à faire confiance, même la confiance est éphémère

Il n’y a que moi pour me comprendre, j’préfère parler à moi-même

Oh, si j’avais pu, ça aurait été un plus facile (un peu plus facile)

Un peu plus facile pour moi d’te faire lire entre les lignes (entre les lignes)

Oh, si j’avais su, j’aurais sûrement, sûrement rien changé (rien, rien, rien)

J’n’aurais rien changé, simplement parce que tout ça m’a forgé

Ah ay, tout ça m’a forgé, tout ça m’a forgée, tout ça m’a forgé,

tout ça m’a forgé

Si j’avais pu, j’t’aurais dit j’suis rancunière

J’n’aurais pas fait semblant d’oublier tout ce que t’as pu m’faire

Oublier (jamais), j’suis comme ma grande sœur

Y a eu des bas mais c'était pour être à la hauteur

Qu’on n’me fixe aucune règle, c’est même pas la peine (c'est même pas la peine)

C’est la musique qui me libère, tu ne verras pas ma peine

Et si un jour, tout est trop lourd à porter, j’me confierais, jamais

J’ai du mal à faire confiance, même la confiance est éphémère

Il n’y a que moi pour me comprendre, j’préfère parler à moi-même

J’ai du mal à faire confiance, même la confiance est éphémère

Il n’y a que moi pour me comprendre, j’préfère parler à moi-même

Oh, si j’avais pu, ça aurait été un plus facile (un peu plus facile)

Un peu plus facile pour moi d’te faire lire entre les lignes (entre les lignes)

Oh, si j’avais su, j’aurais sûrement, sûrement rien changé (rien, rien, rien)

J’n’aurais rien changé, simplement parce que tout ça m’a forgé

Ah ay, tout ça m’a forgé, tout ça m’a forgée, tout ça m’a forgé,

tout ça m’a forgé

Oh, si j’avais pu, ça aurait été un plus facile (un peu plus facile)

Un peu plus facile pour moi d’te faire lire entre les lignes (entre les lignes)

Oh, si j’avais su, j’aurais sûrement, sûrement rien changé (rien, rien, rien)

J’n’aurais rien changé, simplement parce que tout ça m’a forgé

Ah ay, tout ça m’a forgé, tout ça m’a forgée, tout ça m’a forgé,

tout ça m’a forgé

Als ik al die slechte herinneringen had kunnen vergeten

Wat me achtervolgt, wat mijn glimlach uitwist

Als ik je in de ogen had kunnen kijken zonder tegen je te liegen

Geloof me, dat had ik gedaan, ik had je alles kunnen vertellen

Maar ik heb er moeite mee, zelfs mijn moeder weet nauwelijks iets over mij

Je kunt graven, ik ga niet open, laat staan ​​als ik het niet weet

Ik vind het moeilijk om te vertrouwen, zelfs vertrouwen is vluchtig

Er is alleen ik om mezelf te begrijpen, ik praat liever tegen mezelf

Ik vind het moeilijk om te vertrouwen, zelfs vertrouwen is vluchtig

Alleen ik kan mezelf begrijpen, ik praat liever tegen mezelf

Oh, als ik kon, zou het een beetje makkelijker zijn geweest (een beetje makkelijker)

Een beetje makkelijker voor mij om je tussen de regels door te laten lezen (tussen de regels door)

Oh, als ik het had geweten, zou ik zeker, zeker niets hebben veranderd (niets, niets, niets)

Ik zou niets veranderd hebben, simpelweg omdat dat me allemaal heeft gesmeed

Ach, het heeft me allemaal gemaakt, het heeft me allemaal gemaakt, het heeft me allemaal gemaakt,

dit alles heeft me gemaakt

Als ik kon, had ik je verteld dat ik haatdragend ben

Ik zou niet hebben gedaan alsof ik alles vergeten was wat je me had kunnen aandoen

Vergeet (nooit), ik ben als mijn grote zus

Er waren dieptepunten, maar het was om het waar te maken

Stel me geen regels, het is het niet eens waard (het is het niet eens waard)

Het is de muziek die me bevrijdt, je zult mijn pijn niet zien

En als op een dag alles te zwaar is om te dragen, zal ik het je toevertrouwen, nooit

Ik vind het moeilijk om te vertrouwen, zelfs vertrouwen is vluchtig

Alleen ik kan mezelf begrijpen, ik praat liever tegen mezelf

Ik vind het moeilijk om te vertrouwen, zelfs vertrouwen is vluchtig

Alleen ik kan mezelf begrijpen, ik praat liever tegen mezelf

Oh, als ik kon, zou het een beetje makkelijker zijn geweest (een beetje makkelijker)

Een beetje makkelijker voor mij om je tussen de regels door te laten lezen (tussen de regels door)

Oh, als ik het had geweten, zou ik zeker, zeker niets hebben veranderd (niets, niets, niets)

Ik zou niets veranderd hebben, simpelweg omdat dat me allemaal heeft gesmeed

Ach, het heeft me allemaal gemaakt, het heeft me allemaal gemaakt, het heeft me allemaal gemaakt,

dit alles heeft me gemaakt

Oh, als ik kon, zou het een beetje makkelijker zijn geweest (een beetje makkelijker)

Een beetje makkelijker voor mij om je tussen de regels door te laten lezen (tussen de regels door)

Oh, als ik het had geweten, zou ik zeker, zeker niets hebben veranderd (niets, niets, niets)

Ik zou niets veranderd hebben, simpelweg omdat dat me allemaal heeft gesmeed

Ach, het heeft me allemaal gemaakt, het heeft me allemaal gemaakt, het heeft me allemaal gemaakt,

dit alles heeft me gemaakt