Le dortoir des grands - La Rumeur

C’est le dortoir des grands qui te parle franchement

On ne ferme pas les grandes gueules avec des pansements

Répression a l’excès pour les plus récalcitrants

Soit on crève l’abcès soit on crève l'écran

Ceux dont les artères ont tété du bâtiment très tôt

Te font le topo sur une planche et deux tréteaux

Primo: si ça pue le gaz ça sera pas de la lacrymo

De deux: banlieue égale ceinture de feu

C’est dangereux sans trop d’efforts, c’est bestial

Prédestiné au pire et d’une humeur détestable

Dans ce climat instable — qui est-ce qui l’instaure?

Quand la violence transite jusqu'à ton transistor, mec

Prends ça comme un rouleau compresseur

Quand l’oppresseur augmente la vente de ses antidépresseurs

Je gobe pas la pilule de leurs discours stériles

Qui n’engrossent que les cellules

Et plus l’infection pullule, paraît qu’ici c’est le zoo

C’est le cirque.

Voilà l’info qui circule

Celle qui se répercute en catastrophe

Quand pour eux nos gosses naissent tous armés d’une Kalachnikov

Me parle pas de justice et des barreaux qu’elle t’offre à moi, mon arc en ciel

est noir et blanc comme la poudreuse plein l'écran

Et on finit par ressembler à ceux pour qui tu nous prends, mec

Dans le dortoir des grands

C’est le dortoir des grands qui te parle franchement

On ne ferme pas les grandes gueules avec des pansements

Répression a l’excès pour les plus récalcitrants

Soit on crève l’abcès soit on crève l'écran

A mesure que le temps passe, laissant autant de traces

Que de stress ou de rouille épaisse sur les carcasses

Épaves cramées sur l’autel des cannibales

Gravé de mots rituels, injurieux et sales

Image extrême sans commune mesure

Sans qu’aucune blessure n’enraye leurs marges sur les moisissures

Le même décorum dépeint, les mêmes hommes craints

L’humiliation par les gardes et les chiens

Des rapports écrits sur sévices cruels

Leurs services recèlent une clientèle prise au réveil

La même image transmise qui règle l'équation selon laquelle L'équilibre mental

des pauvres bat de l’aile

Tant pis si le muret est trop étroit

S’il faut y marcher, si on y coupe des bras

Et qu’au bas de ça les tessons de verre

Servent de fleurs acérées pour colorer l’herbe

N’empêchant aucunement l’arrivée des légions

Au cœur saigné à blanc pour délit d’opinion

A l'écran titre dangereux, assurément

Violent à ton vingt heures, dans le dortoir des grands

C’est le dortoir des grands qui te parle franchement

On ne ferme pas les grandes gueules avec des pansements

Répression a l’excès pour les plus récalcitrants

Soit on crève l’abcès soit on crève l'écran

Het is de slaapzaal van de groten die je eerlijk aanspreekt

Je houdt geen grote monden met pleisters

Buitensporige repressie voor de meest recalcitrante

Of we barsten het abces of we barsten het scherm

Degenen wiens slagaders heel vroeg uit het gebouw zijn gezogen

Geef je de topo op een plank en twee schragen

Ten eerste: als het naar gas stinkt, is het geen traangas

Van twee: buitenwijk is gelijk aan ring van vuur

Het is gevaarlijk zonder al te veel moeite, het is beestachtig

Voorbestemd voor het ergste en in een hatelijke bui

In dit onstabiele klimaat - wie stelt het vast?

Wanneer het geweld naar je transistor reist, man

Neem het als een stoomwals

Wanneer de onderdrukker de verkoop van zijn antidepressiva verhoogt

Ik slik de pil van hun steriele toespraken niet door

Die alleen de cellen vergroten

En hoe meer de infectie zwermt, het lijkt erop dat hier de dierentuin is

Het is het circus.

Hier circuleert de informatie

Degene die weergalmt in rampspoed

Wanneer voor hen onze kinderen allemaal worden geboren gewapend met een Kalashnikov

Praat me niet over gerechtigheid en de tralies die ze me aanbiedt, mijn regenboog

is zwart-wit als stof op volledig scherm

En uiteindelijk lijken we op wie je denkt dat we zijn, man

In de slaapzaal van de volwassenen

Het is de slaapzaal van de groten die je eerlijk aanspreekt

Je houdt geen grote monden met pleisters

Buitensporige repressie voor de meest recalcitrante

Of we barsten het abces of we barsten het scherm

Naarmate de tijd verstrijkt, zoveel sporen achterlatend

Wat een spanning of dikke roest op de karkassen

Verbrand wrak op het altaar van kannibalen

Gegraveerd met rituele, beledigende en smerige woorden

Extreem beeld zonder gemeenschappelijke maat

Zonder enige wond die hun marges op de mallen stopt

Hetzelfde decorum afgebeeld, dezelfde mannen gevreesd

Vernedering door bewakers en honden

Schriftelijke meldingen van wreed misbruik

Hun diensten verbergen een klantenkring die bij het ontwaken wordt betrapt?

Hetzelfde uitgezonden beeld dat de vergelijking bepaalt volgens welke Mentaal evenwicht

van de armen hapert

Jammer als de lage muur te smal is

Als je daarheen moet lopen, als je je armen afhakt

En daaronder de glasscherven

Serveer als scherpe bloemen om het gras te kleuren

De komst van de legioenen niet voorkomen

In het hart bloedde wit voor belediging van mening

Op het titelscherm zeker gevaarlijk

Gewelddadig om acht uur, in de slaapzaal van de groten

Het is de slaapzaal van de groten die je eerlijk aanspreekt

Je houdt geen grote monden met pleisters

Buitensporige repressie voor de meest recalcitrante

Of we barsten het abces of we barsten het scherm