Je Me Fais Vieux - La Rumeur

Putain, j’me fais vieux, les années s'égrènent

Autour de moi des familles s’font, des jobs s’enchaînent

La peine sur les visages de certains

La joie pour d’autres dès lors qu’la bonne fortune effleure leurs mains

A la fenêtre de ma chambre, mon passé me regarde

Pousse des rires innocents alors qu’la vieillesse me taillade

Des pensées meurtries, ma vie bien chargée

J’me fais vieux, où sont passées mes belles années

Une période scolaire mâtinée d’erreurs

Une mémoire sélective se réveillant qu'à la fin d’l’heure

J’en ai soupé des phrases «Mourad, pas d’avenir, vous n’serez rien

Finirez dehors, ça c’est certain «Le pire, c’est qu’j’ai fini par le croire

Enfin, les tartes du père y ont contribué tous les soirs

De CV déposés au MacDo et consorts

La réponse, même pistonné, était la seule «dehors «A regarder en arrière l’adolescence de jeunes esseulés

Diffère toujours de celle qu’on nous a contée

Et sans tout cela, j’aurais fini au bled

A travailler la terre chez grand-mère Mallahmed

Je sais, j’me fais vieux, des rides au coin des yeux

La saison hivernale a touché mes cheveux

Au crépuscule de mon existence

Les taches brunes sur mes mains calleuses y font référence

Dans l’roman d’ma vie, tant d'écueils à chaque page

Les bords quand on est sali, côté unique de l’ouvrage

Des erreurs de parcours ayant fait des ratures

Des disparus de longue date, des explications en bordure

L’aventure humaine est trop longue à mon goût

Attendre des années pour comprendre ma place et c’que j’fous

Avancer à tâtons, des cors glacés aux pieds

Des funérariums bondés montrant la case arrivée

J’me fais vieux et ça m’fait mal de voir c’que j’laisse

Des commerces qui perdent leur enseigne

Des mouroirs pour les bêtes que nous sommes

Des points d’retraite pour les futures bêtes de somme

La pluie cogne sur les fenêtres des Bleuets

Aujourd’hui c’est compote, jeux d’cartes et télé

La vieillesse est une garce que je n’veux plus payer

Quitter ce lieu pour mon havre de paix ensoleillé

Des noms d’fleurs pour bâtisses, les mêmes pour nos stèles

Les myosotis n'égayent que les pierres, pas les êtres

A quoi ça sert?

Je n’sais pas

Une adresse sans pouvoir te voir ne m’enchante pas

La joie des enfants d'à côté me réchauffe si peu

A les entendre crier, ça m'énerve, mais bon ça fait des heureux

La notion de temps est importante à mon âge

A l’aube de leur adolescence, l’automne aura jauni mes pages

Verdomme, ik word oud, de jaren tikken weg

Om mij heen worden gezinnen gevormd, banen zijn gekoppeld

De pijn op de gezichten van sommigen

Vreugde voor anderen wanneer geluk hun handen raakt

Bij mijn slaapkamerraam kijkt mijn verleden me aan

Laat een onschuldig gelach horen terwijl de ouderdom naar me snijdt

Gekneusde gedachten, mijn drukke leven

Ik word oud, waar zijn mijn goede jaren gebleven?

Een schoolperiode vol fouten

Een selectieve herinnering die pas aan het einde van het uur wakker wordt

Ik had genoeg van zinnen "Mourad, geen toekomst, je zult niets zijn"

Zal buiten eindigen, dat is zeker "Het ergste is dat ik het uiteindelijk geloofde

Nou, vaders taarten hebben er elke avond aan bijgedragen

CV's ingediend bij McDonald's en anderen

Het antwoord, zelfs versterkt, was het enige "buiten" dat terugkijkt op de adolescentie van jonge eenzamen

Altijd anders dan wat ons is verteld

En zonder dat alles zou ik in de backwaters zijn beland

Het land bewerken bij oma Mallahmed's

Ik weet het, ik word oud, rimpels om mijn ooghoeken

Het winterseizoen heeft mijn haar geraakt

In de schemering van mijn bestaan

De bruine vlekken op mijn eeltige handen verwijzen ernaar

In de roman van mijn leven, zoveel valkuilen op elke pagina

Randen bij vuil, unieke kant van het werk

Koersfouten die hebben geleid tot doorkruisingen

Lange tijd ontbrekende, grensverleggende verklaringen

Het menselijke avontuur duurt te lang naar mijn smaak

Jaren wachten om mijn plaats en wat ik doe te begrijpen

Vooruit betasten, koude likdoorns aan je voeten

Overvolle uitvaartcentra met de aankomstdoos

Ik word oud en het doet me pijn om te zien wat ik achterlaat

Bedrijven verliezen hun uithangbord

Plaatsen van overlijden voor de beesten die we zijn

Terugtrekkingspunten voor toekomstige werkpaarden

De regen klopt op de ramen van Les Bleuets

Vandaag is het compote, kaartspelletjes en TV

Ouderdom is een bitch, ik wil niet meer betalen

Verlaat deze plek voor mijn zonnige toevluchtsoord

Namen van bloemen voor gebouwen, hetzelfde voor onze stelae

Vergeet-mij-nietjes fleuren alleen stenen op, geen wezens

Wat is het punt?

ik weet het niet

Een adres zonder dat ik je kan zien, verheugt me niet

De vreugde van de kinderen hiernaast verwarmt me zo weinig

Om ze te horen schreeuwen, het irriteert me, maar hey, het maakt mensen blij

Tijd is belangrijk op mijn leeftijd

Aan het begin van hun puberteit zal de herfst mijn pagina's vergeeld hebben