Micro trottoir - La Rumeur, Keuj

Ma carrière entre parenthèses

Entre chaise longue et charentaises

Dehors c’est pas la fournaise

Les braises dans un cendrier

Brûlent les pages du calendrier

Si j’contiens c’qui est avarié

Comme numéros d’téléphone

De quelques vieilles chattes qui ronronnent à chaque hiver

Qui s’fait son tapis vert, ses jetons et ses croupières

Ses liasses foutues en l’air

Entre Pigalle et Anvers la vue

De la butte Montmartre donne sur les plus beaux culs

Contemple un peu mon tableau d’artiste maudit

Nos randonnées d’vautours vues du ciel de Paris

Scrutant les pièges à rat sur l’parvis

Ma bohème, ça voulait dire qu’on était gueux

Noir comme de l'ébène, ou l’survêt dégueu

Contrôlés un jour sur deux

Sale temps cafardeux putain, dans ma tête si seul

Si seulement ma petite gueule j’avais la solution

Ces paroles ne feront pas l’printemps, bonjour la pollution

Quand j’ouvre mon répertoire

C’est toute une histoire qui s’répète

Qui s'égare

Jette un dernier regard sur cette routine

Il faut croire que j’ai merdé sur toute la ligne

Déluge de lieux communs, de discussions d’comptoir

Tu veux l’micro, ramasse-le sur l’trottoir

Ouais Ek', tu t’rappelles, on s’est connus avant d’sortir des disques

Avant d’sentir le risque qu’on prend à rester vrais, sans mentir dans nos lyrics

Ralentir, tu sais qu'ça m’irrite, qu’il faut plus que des euros pour attendrir

mes iris

Le bitume affranchit les timides

J’sais qu’on nous manipule, mais pas d’cogite sans maux de tête

Pas d’victoire sans grosse défaite

Trop d’putes donc pas d’trottoir sans proxénète

J’vois la quarantaine qu’arrive en courant

Et j’observe ma ville, belle et cruelle Paris, Paris rend mourant

Toujours de l’appétit, comme Ryan Giggs, Zanetti

On calcule pas si les petits apprécient

Deux adjectifs: précis, agressif

Ma vie dans mes récits pas si facile à vrai dire

Micro-trottoir, qui rêve de vivre nos cauchemars

Leurs silences en disent plus long qu’leurs discours d’mythos notoires

Jette un dernier regard sur cette routine

Il faut croire que j’ai merdé sur toute la ligne

Déluge de lieux communs, de discussions d’comptoir

Tu veux l’micro, ramasse-le sur l’trottoir

Mijn carrière in de wacht

Tussen chaise longue en pantoffels

Buiten is niet de oven

Sintels in een asbak

Brand de kalenderpagina's

Als ik bevat wat beschadigd is

Vind telefoonnummers leuk

Sommige oude katten die elke winter spinnen

Wie maakt zijn groene loper, zijn chips en zijn croupiers

Zijn bundels zijn verknald

Tussen Pigalle en Antwerpen het uitzicht

Vanaf de butte kijkt Montmartre uit over de mooiste ezels

Kijk eens naar de foto van mijn vervloekte artiest

Onze gierenwandelingen gezien vanuit de lucht van Parijs

De rattenvallen op het voorplein scannen

Mijn bohemien, dat betekende dat we bedelaars waren

Zwart als ebbenhout, of het walgelijke trainingspak

Om de dag gecontroleerd

Vuile verdomde saaie tijd, in mijn hoofd zo eenzaam

Had ik maar de oplossing voor mijn gezichtje

Deze woorden zullen de lente niet doen, hallo vervuiling

Wanneer ik mijn directory open

Het is een heel verhaal dat zich herhaalt

wie dwaalt af

Kijk nog een laatste keer naar deze routine

Denk dat ik het helemaal verknald heb

Vloed van gemeenplaatsen, van tegendiscussies

Wil je de microfoon, pak hem dan op de stoep

Ja Ek', weet je nog, we ontmoetten elkaar voordat we platen uitbrachten

Voordat we het risico voelen dat we nemen om trouw te blijven, zonder in onze teksten te liegen

Rustig aan, je weet dat het me irriteert, het kost meer dan euro's om te verzachten

mijn irissen

Asfalt bevrijdt de timide

Ik weet dat we worden gemanipuleerd, maar geen cogite zonder hoofdpijn

Geen overwinning zonder een grote nederlaag

Te veel hoeren dus geen stoep zonder pooier

Ik zie de quarantaine die eraan komt lopen

En ik observeer mijn stad, mooi en wreed Parijs, Parijs maakt sterven

Altijd trek, zoals Ryan Giggs, Zanetti

We rekenen niet of de kleintjes het op prijs stellen

Twee bijvoeglijke naamwoorden: nauwkeurig, agressief

Mijn leven in mijn verhalen niet zo gemakkelijk om de waarheid te vertellen

Micro-stoep, die ervan droomt onze nachtmerries te leven

Hun stiltes zeggen meer dan hun toespraken over beruchte mythos

Kijk nog een laatste keer naar deze routine

Denk dat ik het helemaal verknald heb

Vloed van gemeenplaatsen, van tegendiscussies

Wil je de microfoon, pak hem dan op de stoep