Blessé dans mon ego - La Rumeur

Devant les cle-ons du bled, devant la famille

Pas de hip-hop machin, pas de pantalon aux chevilles c’est sûr

Le genre de truc qui ne conçoivent pas de rigolos

Plutôt une baffe dans la gueule et un aller Paris-Togo

Car je suis un métèque ça oui mais je ne viens pas d’Italie

Mais d’une ex-colonie aujourd’hui sous dictature

Ici, pas de temps à perdre copain

Quand on a le pif dans la merde et l'épiderme d’un africain

Mieux vaut se taire, faire ses affaires prendre son blé

Faire péter les diplômes ou se dépenser en faculté

C’est comme ça, là-bas le peura ça veut dire quoi?

C’est clair que pour la famille, j’ai pas le temps de jouer à ça

«Tes amerloques, tu les laisses où ils sont !

Leur culture bidon, leur façon de foutre leurs pantalons

En clair, ces années de sévices, de sacrifices

C’est pas pour que tu grandisses et que la douce France t’applaudisse

Ici, t’es en mission pas en clown fiston

En blacks qui chantonnent et apparentés à des clones

Tant de bons et loyaux services et de boulots à contre-cœur

C’est pas pour que tu finisses une terreur chez les rappeurs»

Voilà ce que la famille, en clair, me répond

Quand je parle à la première personne et que j’hausse trop le ton

En clair, ça ne demande pas d’explications

C’est fondé, le genre de raisonnement qui te cloue le bec à l’arrivée

J’y songe car rien n'éponge un passé de rapatrié

Des visas falsifiés, faux papiers de clando

J’y pense, reste qué-blo et blessé dans mon ego

J’y pense, reste qué-blo et blessé dans mon ego

L’expatrié du coin te parle, eh quoi de neuf cousin?

A l’heure où trop de putes jouent la carte de l’assimilation

Ici ou là le même schéma, le même statu quo

Perdu le cul entre deux chaises, seul face à mon ego

Les vols archi-complets, express, charters UTA

Des bagages à main rembourrés de colis pour les mamas

Arrivée, température locale 37 degrés nets

Un léger vent sec souffle, le soleil frappe fort

Les vêtements trempés, le corps mouillé à l’aéroport

Changement de décor, ici des militaires armés

Une photo du président collée aux casquettes

Des douaniers en vestes kaki

Au regard apparemment froid mais tranquilles avec toi

Quand tu leur ché-la des CFA

Bref, état de déprime sous une chaleur maritime

Torpeur unanime pour un putain de régime

La famille m’attend, devant les grands-parents je me tiens droit

Je l'écrase quand on me demande est-ce que les études ça va?

Les compliments défilent, quelques cousins se parlent et me bré-chan

«Qu'est-ce que c’est que ces sapes et ces manières de petit blanc?

Des baskets en cuir, un jean alors qu’il crève de chaud, négro

Atterris où tu veux, pas au Togo

Redescends sur terre ou barre-toi dans un 4 étoiles

Plein de Parisiennes à poil en train de faire de la planche à voile»

Conscient que le phénomène est inverse

Que là-bas c’est pas les ressortissants français qui manifestent

Chez moi, tout de même, avec l’adjectif franco —

Un putain de terme en trop qui me blesse droit dans mon ego

Un putain de terme en trop qui me blesse droit dans mon ego

L’expatrié du coin te parle, eh quoi de neuf cousin?

A l’heure où trop de putes jouent la carte de l’assimilation

Ici ou là le même schéma, le même statu quo

Perdu le cul entre deux chaises, seul face à mon ego

Le cul entre deux chaises, un permis de conduire aux frontières

Ici, une carte d’identité française périmée

Mon gros nez, mes tifs crépus et secs annulent sa validité

C’est certain

Après tout, je m’en fous, là où je suis vex'

C’est que le contexte actuel et dans lequel j'évolue me colle au cul

Un statut de paria ici, d’intrus en cance-va au bled

Une culture dissoute et corrompue de A à Z

Beaucoup sont dans mon cas mais ne le revendiquent pas trop

Aveugle ou parano, personne ne ment à son ego

Aveugle ou parano, personne ne ment à son ego

L’expatrié du coin te parle, eh quoi de neuf cousin?

A l’heure où trop de putes jouent la carte de l’assimilation

Ici ou là le même schéma, le même statu quo

Perdu le cul entre deux chaises, seul face à mon ego

Voor de cle-ons van de bloeding, voor de familie

Geen hiphopding, geen enkelbroek dat is zeker

Het soort dingen dat niet leuk is

Liever een klap in het gezicht en een Parijs-Togo trip

Want ik ben een sukkel, ja, maar ik kom niet uit Italië

Maar uit een voormalige kolonie die nu onder dictatuur staat

Hier, geen tijd te verliezen vriend

Wanneer je de neus in de stront hebt en de opperhuid van een Afrikaan

Hou je mond, doe je zaken, neem je tarwe

Om de diploma's op te blazen of zich in te spannen in de faculteit

Het is zo, daar, angst, wat betekent het?

Het is duidelijk dat ik voor het gezin geen tijd heb om dit te spelen

"Je gezeur, je laat ze waar ze zijn!

Hun nepcultuur, de manier waarop ze hun broek verknoeien

Met andere woorden, die jaren van misbruik, van opoffering

Het is niet aan jou om op te groeien en lief Frankrijk om voor je te applaudisseren

Hier, je bent op een missie, geen clownzoon

In zwarten neuriënd en gerelateerd aan klonen

Zoveel trouwe diensten en halfslachtige banen

Het is niet aan jou om een ​​terreur onder de rappers te worden"

Dit is wat de familie mij, in gewoon Engels, antwoordt

Wanneer ik in de eerste persoon spreek en mijn stem te veel verhef

Het behoeft duidelijk geen uitleg

Het is waar, het soort redenering waardoor je bij aankomst vastloopt

Ik denk erover na omdat niets een gerepatrieerd verleden kan wegvagen

Valse visa, valse clando-papieren

Ik denk erover na, blijf qu-blo en doe pijn in mijn ego

Ik denk erover na, blijf qu-blo en doe pijn in mijn ego

De lokale expat die met je praat, wat is er neef?

In een tijd waarin te veel hoeren de assimilatiekaart spelen

Hier en daar hetzelfde patroon, dezelfde status quo

Verloor mijn kont tussen twee stoelen, alleen met mijn ego

Volgeboekte, expres, UTA-chartervluchten

Handbagage gevuld met pakjes voor mama's

Aankomst, lokale temperatuur 37 graden netto

Er waait een lichte droge wind, de zon brandt hard

Kleren doorweekt, lichaam nat op de luchthaven

Verandering van omgeving, hier gewapende soldaten

Een foto van de president op de petjes geplakt

Douanebeambten in kaki jasjes

Om de blik schijnbaar koud maar stil bij jou te zien

Wanneer je ze CFA's kost

Kortom, staat van depressie onder een maritieme hitte

Unanieme verdoving voor een verdomd dieet

De familie wacht op me, voor de grootouders sta ik rechtop

Ik verpletter het als ze me vragen hoe studeer je?

Complimenten rollen voorbij, een paar neven praten met elkaar en bre-chan

"Wat zijn deze kleine witte kleren en manieren?

Leren sneakers, jeans terwijl hij bloedheet is, nigga

Land waar je wilt, niet in Togo

Ga terug naar de aarde of ga weg in een 4-sterren

Veel naakte Parisiennes windsurfen"

Zich ervan bewust dat het fenomeen omgekeerd is

Dat het daar niet de Fransen zijn die demonstreren

Thuis, toch, met het bijvoeglijk naamwoord Franco -

Een verdomde term te veel die pijn doet in mijn ego

Een verdomde term te veel die pijn doet in mijn ego

De lokale expat die met je praat, wat is er neef?

In een tijd waarin te veel hoeren de assimilatiekaart spelen

Hier en daar hetzelfde patroon, dezelfde status quo

Verloor mijn kont tussen twee stoelen, alleen met mijn ego

De kont tussen twee stoelen, een rijbewijs aan de grens

Hier, een verlopen Franse identiteitskaart

Mijn grote neus, mijn kroeshaar en droge tifs doen de geldigheid teniet

Zeker

Het kan me tenslotte niet schelen waar ik van streek ben

Het is dat de huidige context en waarin ik evolueer aan mijn kont blijft plakken

Een pariastatus hier, indringer in kanker - gaat naar het moeras

Een ontbonden en corrupte cultuur van A tot Z

Velen zijn in mijn geval, maar claim het niet te veel

Blind of paranoïde, niemand liegt tegen zijn ego

Blind of paranoïde, niemand liegt tegen zijn ego

De lokale expat die met je praat, wat is er neef?

In een tijd waarin te veel hoeren de assimilatiekaart spelen

Hier en daar hetzelfde patroon, dezelfde status quo

Verloor mijn kont tussen twee stoelen, alleen met mijn ego