Тени - КооперативништяК

Пропал герр Трупер в талых снах,

Совсем пропал, исчез как дым

В дурных дырявых облаках

Он стал динаром золотым

Упал в рассвет, взъерошив мох

Заухал филин в камышах

И чей-то бог, жуя горох,

В Ослиной роще зашуршал

Вот так бальзамом для ума

Приходит ночь, уходит день

Моя древесная душа

Уже готова юркнуть в тень

Водонапорной башни смерть

Упрятал в пластик Генри Мех

Пусть не надолго, пусть на треть

Пусть хоть на дюйм, но выше всех

Дарами от иных миров

Зазеленел торговый ряд

Жюстина, сняв с любви покров,

Попала в лошадиный ад Приходит боль, уходит страх

Который год в который раз.

В своих неправильных стихах

Давно повесил я всех вас.

Нет ничего, что может быть,

Что есть — не сможете отнять.

Гертруда продолжает жить

И честь по капельке терять…

А я как шок пройду сквозь мир,

Разрезав правильности стыд

Слетятся призраки на пир,

И кто успел, тот будет сыт

И на горе свинеет труп,

Лишь череп в венчики из роз…

Из первоклассниц сладок суп,

Я из могил Отцов пророс

Съел одного — съел целый свет

От сытости рассудок слеп.

Гордится православный дед —

Хороший сын, богатый склеп…

Останутся тонкие тени

В зрачках безразличных змей.

Останутся только тени…

Что может быть лучше теней?

Пропал герр Фишер в странных снах,

Совсем пропал, исчез как дым

В дурных дырявых облаках

Он стал динаром золотым

Он стал зеленым как Аллах,

Стал, как могила, молчалив

Адреналиновым как страх

И нежным, как гитарный гриф

Он стал жестоким, как народ,

Как похоть, ненасытно мил

Непотопим, как ноев плот

И горек, как табачный дым

В любых словах есть древний яд,

Он пьет остаток хилых сил

Он превращает жизнь в кошмар,

Стирая мой прекрасный мир

Останутся тонкие тени

В зрачках безразличных змей

Останутся только тени…

Что может быть лучше теней?

Останутся только тени…

Herr Trooper missen in smeltende dromen,

Volledig verdwenen, verdwenen als rook

In slechte gatenwolken

Hij werd een gouden dinar

Viel in de dageraad, het mos opschudden

Een uil joelde in het riet

En iemands god, erwten kauwend,

Rustled in the Donkey Grove

Dat is zo balsem voor de geest

De nacht komt, de dag gaat

Mijn boomziel

Al klaar om in de schaduw te glippen

Watertoren dood

Verborgen in plastic door Henry Fur

Laat niet voor een lange tijd, laat het een derde zijn

Laat zelfs een centimeter, maar vooral

Geschenken uit andere werelden

Vergroend winkelcentrum

Justine, die de sluier van de liefde heeft verwijderd,

Kwam in de paardenhel. Pijn komt, angst gaat weg

Welk jaar weer.

In jouw verkeerde verzen

Lang geleden heb ik jullie allemaal opgehangen.

Er is niets dat zou kunnen zijn

Wat is, kun je niet wegnemen.

Gertrude leeft voort

En beetje bij beetje de eer verliezen...

En ik, als een schok, zal door de wereld gaan,

Door de juistheid van schaamte heen snijden

Geesten zullen naar het feest toestromen,

En wie tijd heeft zal vol zijn

En een lijk is een zwijnen op de berg,

Alleen een schedel in rozenkransen...

Soep is zoet van eersteklassers,

Ik ontsproten uit de graven van de Vaders

At één - at de hele wereld

Van verzadiging is de geest blind.

De orthodoxe grootvader is trots -

Goede zoon, rijke crypte...

Laat subtiele schaduwen achter

In de pupillen van onverschillige slangen.

Alleen schaduwen blijven...

Wat is er mooier dan schaduwen?

Herr Fischer vermist in vreemde dromen,

Volledig verdwenen, verdwenen als rook

In slechte gatenwolken

Hij werd een gouden dinar

Hij werd groen als Allah,

Werd, als een graf, stil

Adrenaline als angst

En zacht als een gitaarhals

Hij werd wreed als een volk,

Als lust, onverzadigbaar zoet

Onzinkbaar als het vlot van Noach

En bitter als tabaksrook

In welke woorden dan ook, er is een oud gif,

Hij drinkt de rest van de zwakke krachten

Hij verandert het leven in een nachtmerrie

Mijn mooie wereld wissen

Laat subtiele schaduwen achter

In de pupillen van onverschillige slangen

Alleen schaduwen blijven...

Wat is er mooier dan schaduwen?

Alleen schaduwen blijven...