Орехи - КооперативништяК

Посыпались дурацкие орехи

В бездонный саркофаг небытия

Крестьянин торжествуя не доехал

К мистериям иного алтаря

Окуклилось нелепое сознание

Личинки под катурнами хрустят

Старик ещё вчера покинул здание,

А гости всё никак не замолчат

Проклятая дрезина привязана к пути

сознание в порядок никак не привести

Созвездия стекают проекциями вниз

Какая фантастическая жизнь

зайди в лабаз добудь себе гороха

окислился контакт что держит связь

Вибрирует поэзия порока

И валятся карбункулы из глаз

Заклацали в штанах протуберанцы

Ответов нет, вопросов как потерь

С той стороны реальности стучатся и требуют

-ОТКРОЙТЕ ЭТУ ДВЕРЬ!

Зачавкали копыта по внешней стороне

без следствий, без причины — гори оно в огне

Посыпались орехи, полопались бобы

Такие вот коллизии судьбы.

Проклятая дрезина привязана к пути

Могучей силой мысли никак не завести

Сквозь музыку незвучно уснёт любовь моя

(такая вот изнанка) навеки в недоступность бытия

Stomme noten regenden neer

In de bodemloze sarcofaag van het niets

De boer, triomfantelijk, kwam niet aan

Naar de mysteries van een ander altaar

Een absurd bewustzijn verpopt

De larven onder de katurnas crunch

De oude man verliet gisteren het gebouw

En de gasten houden nog steeds niet hun mond

Vervloekte treinwagon vastgebonden aan het spoor

bewustzijn kan niet op orde worden gebracht

Sterrenbeelden stromen naar beneden projecties

Wat een fantastisch leven

ga naar het pakhuis en haal erwten

geoxideerd contact dat de verbinding houdt

Trilt de poëzie van ondeugd

En karbonkels vallen uit de ogen

Protuberansen kletterden in hun broek

Geen antwoorden, vragen zoals verliezen

Aan de andere kant van de realiteit kloppen en eisen

-OPEN DEZE DEUR!

De hoeven begonnen aan de buitenkant te karnen

zonder gevolgen, zonder oorzaak - verbrand het in het vuur

Noten vielen, bonen barsten

Dat zijn de botsingen van het lot.

Vervloekte treinwagon vastgebonden aan het spoor

De machtige kracht van het denken leidt niet

Door de muziek zal mijn liefde stilletjes in slaap vallen

(dat is de verkeerde kant) voor altijd in de ontoegankelijkheid van het zijn