Большое заклинание забора - КооперативништяК

Очнись и засветись, забор чугунный!

Спой ржавым басом мантры берендеев

С той стороны асфальта ночью лунной

К нам постучится Митя Менделеев.

А мы варили странный черный кофе

Взаимностью на стук не отвечая,

Мы безразличны к мукам на Голгофе,

Нас не колотит, не трясет и не качает.

Дожди прольются, вымоют витрины,

Где наших лиц оранжевые пятна.

Нам демиурги мрачно ставят мины,

И мы на них наткнемся, вероятно.

А Менделеев постучался глухо

И плюнул в щель асфальта злое слово.

То слово мухой залетело в ухо

И превратился человек в корову.

И превратился человек в дрезину,

И превратился человек в ослицу,

И превратился человек в медведя

И лунной ночью с воплем жрет малину.

А совести нету у гадов морских

Наш разум размерен и тих…

Wakker worden en schijnen, ijzeren hek!

Zing de mantra's van de Berendeys met een roestige bas

Aan de andere kant van het asfalt op een maanverlichte nacht

Mitya Mendelejev zal bij ons aankloppen.

En we hebben vreemde zwarte koffie gebrouwen

Het kloppen niet beantwoorden met wederkerigheid,

We zijn onverschillig voor de kwelling op Golgotha,

We worden niet geslagen, geschud of geschud.

De regens zullen stromen, ze zullen de ramen wassen,

Waar onze gezichten oranje vlekken zijn.

Wij demiurgen leggen grimmig mijnen,

En we zullen ze waarschijnlijk tegenkomen.

En Mendelejev klopte dof aan

En hij spuugde een kwaad woord in de spleet van het asfalt.

Dat woord vloog in het oor als een vlieg

En de man veranderde in een koe.

En de man veranderde in een treinwagon,

En de man veranderde in een ezel,

En de man veranderde in een beer

En op een maanverlichte nacht eet hij frambozen met een kreet.

En zeereptielen hebben geen geweten

Onze geest is afgemeten en stil...