Year of Love - Jenny Hval

We were married on a rainy day

Isn’t that how the song goes?

I wore black jeans and codeine

I guess I wanted to make sure

I seemed «relaxed»

«It's just for contractual reasons,» I explained

Signing the papers

As if I truly believed that a contract was further

From the institution than the industrial happiness complex

But in the year of love

I signed a deal with patriarchy

Now watch me step

Into the place where you can see me: Look at me

You think that I’m different, but I’m a stagehand

Look, it’s there, under the ring

The imprint on my skin

Oh, a year later, I’m on stage

When a man proposes to a woman

Right in front of me, in the middle of a song

I thought I knew what was about

And I am holding a disco flashlight

It is meant to make the audience

Feel like multitudes of colors

That belong to nobody in particular

That they share between their bodies

But now all it does is light up a proposal

A normcore institution

I am giving it my voice, but then again, I already did

Oh, already did

But in the year of love

I did what I never thought I would

And you may think I’m different

But listen, all contracts can be sung with my voice

I’m just a stagehand

Look, it’s there, under the ring

The imprint on my skin

We zijn getrouwd op een regenachtige dag

Is dat niet hoe het liedje gaat?

Ik droeg een zwarte spijkerbroek en codeïne

Ik denk dat ik het zeker wilde weten

Ik leek "ontspannen"

«Het is alleen om contractuele redenen», legde ik uit

Het ondertekenen van de papieren

Alsof ik echt geloofde dat een contract verder ging

Van de instelling dan het industriële gelukscomplex

Maar in het jaar van de liefde

Ik heb een deal getekend met het patriarchaat

Kijk nu hoe ik stap

Naar de plek waar je me kunt zien: kijk naar mij

Je denkt dat ik anders ben, maar ik ben een toneelknecht

Kijk, het is daar, onder de ring

De afdruk op mijn huid

Oh, een jaar later sta ik op het podium

Wanneer een man een vrouw ten huwelijk vraagt

Recht voor me, midden in een nummer

Ik dacht dat ik wist waar het over ging

En ik houd een disco-zaklamp vast

Het is bedoeld om het publiek

Voel je als massa's kleuren

Die van niemand in het bijzonder zijn

Die ze delen tussen hun lichamen

Maar het enige wat het nu doet, is een voorstel oplichten

Een normcore-instelling

Ik geef het mijn stem, maar nogmaals, ik heb het al gedaan

Oh, al gedaan

Maar in het jaar van de liefde

Ik deed wat ik nooit had gedacht dat ik zou doen

En je denkt misschien dat ik anders ben

Maar luister, alle contracten kunnen met mijn stem worden gezongen

Ik ben gewoon een toneelknecht

Kijk, het is daar, onder de ring

De afdruk op mijn huid