The Practice of Love - Jenny Hval, Laura Jean, Vivian Wang

[Vivian Wang &

Lasse Marhaug

Ok.

Page 2?

Yeah.

As I inhale, as I inhale, as I inhale and feel my lungs fill up with

black breath to exhale, what comes out is: I wanted to write to you about love.

I hate «love» in my own language.

It contains the entire word «honesty»

inside it, which makes it sound religious, protestant, hierarchic, purified.

The word «love» comes in the way of love, and makes me want to say sorry.

I say sorry with black breath, black letters staining the air around me,

the walls of the house, the bed, the desk.

Maybe «sorry» is the closest I ever

got to expressing love.

In my bed, honesty is lying on top of love,

sucking the blood out of it, occupying it.

What’s left is a little corpse.

I hope I don’t laugh when I read this.

Remember when I started saying «of corpse»?

Hahaha!

Every time I wanted to agree on something…

This is so funny.

Remember when I started saying «of corpse» every time I

wanted to agree on something?

I was inserting a little slice of death with my

agreement.

Whether it was coming out of my parents, coming out with my parents

for a boat trip, or agreeing that a boy was cute.

Corpse will definitely be

sitting inside the world for love.

Is that how you pronounce it?

'Cause I’ve heard so many pronounce… Um-umbilical?

This is very visual,

I have a thousand placentas, they are all burnt, language doesn’t fit,

community, affinity, togetherness, the words don’t work, or they are blackened,

of corpse.

So, what about you and I?

For you, I feel a closeness that I can

only explain as love, the unknown, the black hole.

I was going to say «chaos»,

but I say «the unknown» because I don’t know where uncommon ideas and thoughts

come from.

Because I don’t know where are common ideas?

Do you have to say

common?

Um, is it ok to say, «But I say that wrong because I don’t know where

ideas and thoughts come from»?

Yeah

[Jenny Hval &

Laura Jean Englert

Someone who thinks that she’s made, 'cause she’s the most, like,

blasphemous being by some, like, just having, taking different choices in life.

Like, you know, like all the sacrifices you make as like difference,

and the mother and the daughter, the person that chooses where you begin in

life, and then there is something… maybe you, when you’re older,

you get to this point where you, um, realise that maybe we’re just like all

the others, and it really didn’t matter whether you were different.

So, I thought I was different, it’s something.

It’s like a, it’s like a

teenager would say, like, «I thought I was different but I’m just like the

others»

Yeah, but, uh, a teenager always believes secretly that they are different, um,

and…

Mm, they do, yeah, so, it’s like, everyone always thought they were different,

but as you get older…

Yes.

I’m still hanging onto that a little bit, but, I, I’ve just done some

writing about, um, this stuff, um, for a book about abortion, and, um…

what, one thing that I kind of felt, um, becoming someone who’s in their late

30s that doesn’t have a child, it’s like, I have to accept that I’m part of

this human ecosystem, um, but I’m not the princess and I’m not the main

character?

Because I feel like maybe the main characters are the people that

have kids because they literally keep the virus going.

But, um, I’m like,

I thought, maybe I’m the talking tree, or, like, maybe I’m the witch,

or maybe I’m, I’m the, I’m a, a supporting character, and that’s a hard thing

for my ego to take, 'cause I wanna be the star of the human story, but I’m not.

I’m like a, I’m the, I’m someone that is in the background in regards to

survival 'cause I’m not directly supporting survival, I’m just, I’m supporting

it in a very abstract way, and possibly not supporting it

Possibly not supporting it, antagonist?

I’m, I could be an antagonist but antagonists are imperative for a virus to

survive because it makes it stronger

Yeah

[Vivian Wang &

Lasse Marhaug

OK.

Pagina 2?

Ja.

Terwijl ik inadem, terwijl ik inadem, terwijl ik inadem en voel hoe mijn longen zich vullen met

zwarte adem om uit te ademen, wat eruit komt is: ik wilde je schrijven over liefde.

Ik haat 'liefde' in mijn eigen taal.

Het bevat het hele woord 'eerlijkheid'

erin, waardoor het religieus, protestants, hiërarchisch, gezuiverd klinkt.

Het woord 'liefde' komt in de weg van liefde en zorgt ervoor dat ik sorry wil zeggen.

Ik zeg sorry met zwarte adem, zwarte letters die de lucht om me heen bevlekken,

de muren van het huis, het bed, het bureau.

Misschien komt 'sorry' het dichtst in de buurt bij mij ooit

liefde moet uiten.

In mijn bed ligt eerlijkheid bovenop liefde,

het bloed eruit zuigen, het bezetten.

Wat overblijft is een klein lijk.

Ik hoop dat ik niet lach als ik dit lees.

Weet je nog dat ik "van het lijk" begon te zeggen?

Hahaha!

Elke keer als ik het ergens over eens wilde worden...

Dit is zo grappig.

Weet je nog dat ik elke keer "van lijk" begon te zeggen

iets afspreken?

Ik was een klein stukje dood aan het invoegen met mijn

Akkoord.

Of het nu uit mijn ouders kwam, uit de kast kwam met mijn ouders

voor een boottocht, of om ermee in te stemmen dat een jongen schattig was.

Lijk zal zeker zijn

in de wereld zitten voor liefde.

Spreek je het zo uit?

Omdat ik er zoveel heb horen uitspreken... Um-umbilical?

Dit is heel visueel,

Ik heb duizend placenta's, ze zijn allemaal verbrand, taal past niet,

gemeenschap, affiniteit, saamhorigheid, de woorden werken niet, of ze zijn zwart,

van lijk.

Dus, hoe zit het met jou en ik?

Voor jou voel ik een nabijheid die ik kan

alleen uitleggen als liefde, het onbekende, het zwarte gat.

Ik wilde 'chaos' zeggen,

maar ik zeg 'het onbekende' omdat ik niet weet waar ongebruikelijke ideeën en gedachten

Komt van.

Omdat ik niet weet waar veelvoorkomende ideeën zijn?

Moet je zeggen?

gemeenschappelijk?

Um, is het goed om te zeggen: "Maar ik zeg dat verkeerd omdat ik niet weet waar"

ideeën en gedachten komen van»?

Ja

[Jenny Hval &

Laura Jean Englert

Iemand die denkt dat ze gemaakt is, omdat ze de meest, zoals,

godslasterlijk zijn door sommigen, zoals, gewoon hebben, verschillende keuzes maken in het leven.

Zoals, weet je, net als alle opofferingen die je maakt als een soort verschil,

en de moeder en de dochter, de persoon die kiest waar je begint in

leven, en dan is er iets... misschien jij, als je ouder bent,

je komt op het punt dat je je realiseert dat we misschien net als iedereen zijn

de anderen, en het maakte echt niet uit of je anders was.

Dus ik dacht dat ik anders was, het is iets.

Het is als een, het is als een

tiener zou zeggen: "Ik dacht dat ik anders was, maar ik ben net als de"

anderen»

Ja, maar, uh, een tiener gelooft altijd stiekem dat ze anders zijn, um,

en…

Mm, dat doen ze, ja, dus het is alsof iedereen altijd dacht dat ze anders waren,

maar naarmate je ouder wordt...

Ja.

Ik hou dat nog een beetje vast, maar, ik, ik heb net wat gedaan

schrijven over, eh, dit spul, eh, voor een boek over abortus, en, eh...

wat, een ding dat ik een beetje voelde, eh, iemand worden die te laat is?

jaren '30 die geen kind hebben, het is alsof ik moet accepteren dat ik deel uitmaak van

dit menselijke ecosysteem, eh, maar ik ben niet de prinses en ik ben niet de belangrijkste

karakter?

Omdat ik het gevoel heb dat de hoofdpersonen misschien de mensen zijn die

kinderen krijgen omdat ze het virus letterlijk in stand houden.

Maar, eh, ik heb zoiets van,

Ik dacht, misschien ben ik de pratende boom, of misschien ben ik de heks,

of misschien ben ik, ik ben de, ik ben een, een ondersteunend personage, en dat is moeilijk

voor mijn ego om te nemen, omdat ik de ster van het menselijke verhaal wil zijn, maar dat ben ik niet.

Ik ben als een, ik ben de, ik ben iemand die op de achtergrond is met betrekking tot

overleven, want ik ondersteun niet direct overleven, ik ben gewoon, ik ondersteun

het op een zeer abstracte manier en mogelijk niet ondersteunend

Misschien niet ondersteunend, antagonist?

Ik ben, ik zou een antagonist kunnen zijn, maar antagonisten zijn absoluut noodzakelijk voor een virus om

overleven omdat het het sterker maakt

Ja