Thumbsucker - Jenny Hval, Felicia Atkinson

Come with me

Fall into the wildscape

Reverse the church bells

Swiping in the mud

With two fingers

And one in your mouth, wandering

I was a thumbsucker, what am I now?

I was a thumbsucker, what am I now?

Am I a traveller, was I ever?

Or do I just colour 'round the clear lines?

Do I just turn away from every confrontation?

Biting until bleeding

She says she knows

This is my strange voice

She say she’s close

Once I was a thumbsucker

Doesn’t say to what

Once I was a runaway

The forest is all sorts of forests

Hid in tight places and World War II bunkers

It seems to be adapting itself, she says

Found secret tree huts, spiralling

Alternating between mountains and marshland

A self-harming vampire, she always says

Of the tender kind, she always says

A compensation, she always says

For something too wild, for something too wild

For something too wild, something too wild

For something too wild, for something too wild

In this way

Alternating mouth and thumb

Forest and human

Both transforming

Forest and humans

Producing nothing.

Until

Are equals

I got afraid that I’d dug too deep

Stirred up something in the body

The glands of instinct, fear and desire

Clanking from a distant engine

Iron shafts and idler-wheels

And then there is release

Whatever it is you are doing to yourself

You are always performing some kind of internal construction work

I was a thumbsucker, what am I now

Am I a runaway, was I ever?

It’s all in the wrist

Sketching out the wildscapes

Sucking on the church bells

The hunger of the clappers

Withdrawing word by word

Back into the rabbit hole

Kom met mij mee

Val in de wildernis

Draai de kerkklokken om

Vegen in de modder

Met twee vingers

En een in je mond, dwalend

Ik was een duimzuiger, wat ben ik nu?

Ik was een duimzuiger, wat ben ik nu?

Ben ik een reiziger, was ik dat ooit?

Of kleur ik gewoon rond de duidelijke lijnen?

Keer ik me gewoon af van elke confrontatie?

Bijten tot bloeden

Ze zegt dat ze het weet

Dit is mijn vreemde stem

Ze zegt dat ze dichtbij is

Ooit was ik een duimzuiger

Zegt niet wat?

Ooit was ik een wegloper

Het bos is allerlei soorten bossen

Verborgen op krappe plaatsen en bunkers uit de Tweede Wereldoorlog

Het lijkt zich aan te passen, zegt ze

Gevonden geheime boomhutten, spiralend

Afwisselend tussen bergen en moerassen

Een zelfbeschadigende vampier, zegt ze altijd

Van het tedere soort, zegt ze altijd:

Een compensatie, zegt ze altijd

Voor iets te wilds, voor iets te wilds

Voor iets te wilds, iets te wilds

Voor iets te wilds, voor iets te wilds

Op deze manier

Afwisselend mond en duim

Bos en mens

Beide transformeren

Bos en mensen

Niets produceren.

Totdat

zijn gelijken

Ik werd bang dat ik te diep had gegraven

Iets in het lichaam wakker gemaakt

De klieren van instinct, angst en verlangen

Rammelen van een verre motor

IJzeren assen en loopwielen

En dan is er de release

Wat het ook is dat je jezelf aandoet

Je voert altijd een soort van interne bouwwerkzaamheden uit

Ik was een duimzuiger, wat ben ik nu?

Ben ik een wegloper, was ik dat ooit?

Het zit allemaal in de pols

De wildernis schetsen

Zuigen op de kerkklokken

De honger van de klepels

Woord voor woord terugtrekken

Terug in het konijnenhol