Secret Touch - Jenny Hval

As I write this I must pretend someone’s holding my hand

Probably someone dead

(Would be the only one to hold me now, ice cold)

I was waiting, forbidden

No one knew I was waiting, not even you

I was not speaking

You were travelling

And you came to me as if someone just died

Consolidation, but violently felt

Like kissing through the glass window

Passion separated by space legal, like money

(Is a space of freedom)

Free!

Free!

Consolidation when it’s an excuse

As if someone had just died

Condolences, when silences rise in public places

And any gathering becomes a cathedral

For a short moment in time

I let you wipe out my facial features

But flesh is the loneliest creature

And it’s suddenly silenced

By the most unlawful act of infinity

Infidelity

When I on a whim followed her suddenly into that room

And kissed like blood intinction to avoid thinking of death

Death!

Death!

Exchanging one drive for another drive

There comes a certain point in our lives when we more or less

Desperately want to be bad

And we gladly exchange the good things

Just to for a short moment feel alive

I can tell you that I’ve never felt so alive

As when you embraced me

You were travelling

And you came to me as if someone had just died

Consolidation of violence

As if already

It did not, and later we regret it

Because we have no language to express that it was both

Ravishing, ravishing

Destructive, and most of all, most of all:

Absolutely necessary

These things!

To feel alive

Free!

To die, to die!

Free!

In whoever’s innocent arms

Terwijl ik dit schrijf, moet ik doen alsof iemand mijn hand vasthoudt

Waarschijnlijk iemand dood

(Zou de enige zijn die me nu vasthoudt, ijskoud)

Ik wachtte, verboden

Niemand wist dat ik wachtte, zelfs jij niet

Ik was niet aan het woord

Je was op reis

En je kwam naar me toe alsof er net iemand was overleden

Consolidatie, maar heftig gevoeld

Zoals kussen door het glazen raam

Passie gescheiden door ruimte legaal, zoals geld

(Is een ruimte van vrijheid)

Vrij!

Vrij!

Consolidatie als het een excuus is

Alsof er net iemand is overleden

Gecondoleerd, als er stiltes vallen op openbare plaatsen

En elke bijeenkomst wordt een kathedraal

Voor een kort momentje

Ik laat je mijn gezichtskenmerken wegvagen

Maar vlees is het eenzaamste wezen

En het is ineens stil

Door de meest onwettige daad van oneindigheid

Ontrouw

Toen ik haar in een opwelling plotseling die kamer in volgde

En kuste als bloedingeving om te voorkomen dat je aan de dood denkt

Dood!

Dood!

Een schijf omwisselen voor een andere schijf

Er komt een bepaald punt in ons leven waarop we min of meer

Wil heel graag slecht zijn

En we wisselen graag de goede dingen uit

Gewoon om even het gevoel te hebben dat je leeft

Ik kan je vertellen dat ik me nog nooit zo levend heb gevoeld

Zoals toen je me omhelsde

Je was op reis

En je kwam naar me toe alsof er net iemand was overleden

Consolidatie van geweld

Alsof al

Dat deed het niet, en later hebben we er spijt van

Omdat we geen taal hebben om uit te drukken dat het beide was

Verrukkelijk, verrukkelijk

Destructief, en vooral, vooral:

Absoluut nodig

Deze dingen!

Om je levend te voelen

Vrij!

Om te sterven, om te sterven!

Vrij!

In de onschuldige armen van wie dan ook