Heaven - Jenny Hval

Oh, Heaven, the next Queens-bound train is two stations away

From Tredestand, my white gown that curls around

the harbour fetal-style.

I never was a girly girl, forgive me!

From the very back of the church choir

I am standing, lone alto range.

Girl in Black.

The front row clasp their hands now,

they’re singing with devotion.

I separate from feeling, complex harmonic motion.

What’s wrong with their voices?

I sing like this when I’m at home.

I shut my mouth and ran away,

spot out that neoliberal, girly heart

that held no blood and made no beat,

just vibrated sweetly in the chest.

But I’m 33 now, that’s Jesus-age, and girl spaces come back to me.

I want to sing religiously, you know, airy, more than necessary,

climbing the ladders just to fall, uncontrollably to Heaven.

To, Heaven, I’m standing in a graveyard of girls.

Oh Tredestand, Oh, white gown,

the tombstones are so tall and hard,

I want to sit on them, put death inside my body, I want!

So much death!

I’m sorry.

I just want to feel…

So much death, a hole to nowhere

Oh, hemel, de volgende trein naar Queens is twee stations verwijderd

Van Tredestand, mijn witte jurk die rondkrult

de haven foetus-stijl.

Ik was nooit een meisjesachtig meisje, vergeef me!

Helemaal achterin het kerkkoor

Ik sta, eenzaam altbereik.

Meisje in het zwart.

De voorste rij klemmen nu hun handen,

ze zingen met toewijding.

Ik scheid van gevoel, complexe harmonische beweging.

Wat is er mis met hun stemmen?

Ik zing zo als ik thuis ben.

Ik hield mijn mond en rende weg,

zoek dat neoliberale, meisjesachtige hart op

die geen bloed vasthield en geen slag maakte,

trilde gewoon zoet in de borst.

Maar ik ben nu 33, dat is Jezus-leeftijd, en meisjesruimtes komen bij mij terug.

Ik wil religieus zingen, weet je, luchtig, meer dan nodig,

de ladders beklimmen om te vallen, ongecontroleerd naar de hemel.

Aan, hemel, ik sta op een kerkhof van meisjes.

Oh Tredestand, Oh, witte jurk,

de grafstenen zijn zo lang en hard,

Ik wil erop zitten, de dood in mijn lichaam stoppen, ik wil!

Zoveel dood!

Mijn excuses.

Ik wil gewoon voelen...

Zoveel dood, een gat naar nergens