Neighbourhood Hit - Horrorshow, Spit Syndicate

Nick Lupi, Just Enuf

Haha «there goes the neighbourhood»

One two, one two

Oneday Crew coming through

To a neighbourhood near you

Well I’m a take 'em home past memory lane

Going eighty miles while I blow dust off it, let me explain

I’m a tell it how it was said to me same

Saturday in September, forget the weather but remember the train

A dead grey ghost embedded with flames, I didn’t get it

Hype mag in my man’s room, I went and read it

He said «You wanna bomb the lines?

«, replied as if my shit ain’t stank

«Bank on it, I’m a get my credit»

Every tag on the wall’s like a line from the credits

Just because you seen it ain’t mean that you read it

Mics, markers, douse the flame, embrace darkness

Grant your wish, life after

Self doubt, guess I got that from my father

But my drive outweighed it by far

To the real fans, get 'em up, KBM the stadium we getting up

Whoever get there first, hit us up

One day is what we chase

But now we out for much more than fame

I guess some things change

(We used to try to keep the neighbourhood hit

Now the same dudes is tryna write the neighbourhood hit)

Went from back lanes to backstage

And now we spray words without paint

Time waits for no man and so we got no time to waste

(It's just me and my brothers, you chilling with none other)

Step up in the place with the swagger of a genuine pride

It’s the return of the kids bombing mainline

Spitting rhymes written by the same drive

That had us out till daybreak hitting the train line

Laces strapped, tins tucked in your backpack

Chasing dreams that we traced out of graff mags

We studied lessons from a culture of kings

Who could have what tomorrow would bring?

See there are walls in the streets round my neighbourhood

That read like photo albums

Moments in time, frozen for those who know about 'em

Snapshots of kids growing up staking their claim

And now the very same kids is tryna blow it up

And there’s been some stormy weather but whatever

Believe that me and my brothers, we weather it together

Till I’m old and grey and my words fade away

Like plum purple in the sun’s rays, I’m a rep the Oneday

Two hands are what we made it with

A labour of love and long days with it

Writing the score and setting the stage

Product of the very same pavement that plotted the gradient

If I could get a taste of it, I could run away with it

I recall vividly the infamy attained

The names that rang out through the halls that lifted me

Same imagery of fame, long reins had little me

Trying to write my timpanis into the same symphony

Footsteps of kings in my neighbourhood streets

The legendary crews and the fabled old beefs

We were coming up quick trying to figure our piece

My best friends and I, no limit to the reach

You can see it in my eyes, I can’t hide the pride

And privilege I feel standing right beside 'em

Theme music to the dream, the Oneday team

And it won’t stop till that one day’s seen, y’knahmean?

«I be in class dreaming bout

Fifty-thousand fans up in the stands screaming out»

Nick Lupi, Just Enuf

Haha "daar gaat de buurt"

Een twee, een twee

Oneday Crew komt erdoor

Naar een buurt bij jou in de buurt

Nou, ik ben een take 'em home verleden memory lane

Ik ga tachtig mijl terwijl ik het stof eraf blaas, laat het me uitleggen

Ik ben een vertel het hoe het werd gezegd tegen mij hetzelfde

Zaterdag in september, vergeet het weer, maar denk aan de trein

Een dode grijze geest ingebed met vlammen, ik heb het niet begrepen

Hype mag in de kamer van mijn man, ik ging het lezen

Hij zei: "Wil je de lijnen bombarderen?

«, antwoordde alsof mijn shit niet stonk

"Bank op, ik krijg mijn tegoed"

Elke tag op de muur is als een regel uit de aftiteling

Alleen omdat je het hebt gezien, wil nog niet zeggen dat je het hebt gelezen

Microfoons, markeringen, doof de vlam, omarm de duisternis

Vervul je wens, leven na

Zelftwijfel, ik denk dat ik dat van mijn vader heb

Maar mijn drive woog verreweg op

Aan de echte fans, get 'em up, KBM het stadion dat we opstaan

Wie er als eerste is, sla ons op

Eén dag is wat we najagen

Maar nu zijn we uit op veel meer dan alleen roem

Ik denk dat sommige dingen veranderen

(Vroeger probeerden we de buurt raak te houden)

Nu proberen dezelfde kerels de buurthit te schrijven)

Ging van backlanes naar backstage

En nu spuiten we woorden zonder verf

De tijd wacht op niemand en dus hebben we geen tijd te verliezen

(Het is alleen ik en mijn broers, jij chillt met niemand anders)

Stap op in de plaats met de branie van een echte trots

Het is de terugkeer van de kinderen die de hoofdlijn bombarderen

Spugende rijmpjes geschreven door dezelfde drive

Dat zorgde ervoor dat we tot het ochtendgloren de trein raakten

Veters vastgebonden, blikken weggestopt in je rugzak

Dromen najagen die we uit graffmagazines hebben getraceerd

We hebben lessen geleerd uit een cultuur van koningen

Wie zou kunnen hebben wat morgen zou brengen?

Zie er zijn muren in de straten rond mijn buurt

Dat leest als fotoalbums

Momenten in de tijd, bevroren voor degenen die ze kennen

Momentopnamen van opgroeiende kinderen die hun claim uitspreken

En nu proberen dezelfde kinderen het op te blazen

En er is wat stormachtig weer geweest, maar wat dan ook

Geloof dat ik en mijn broers, we het samen doorstaan

Tot ik oud en grijs ben en mijn woorden vervagen

Zoals pruimpaars in de zonnestralen, ik ben een vertegenwoordiger van de Oneday

Met twee handen hebben we het gehaald

Een liefdeswerk en lange dagen erbij

De partituur schrijven en de toon zetten

Product van hetzelfde trottoir waarmee het verloop is uitgezet

Als ik er van zou kunnen proeven, zou ik ermee weg kunnen rennen

Ik herinner me nog levendig de schande die werd aangericht

De namen die door de gangen schalden die me optilden

Dezelfde beelden van roem, lange teugels hadden weinig met mij

Ik probeer mijn pauken in dezelfde symfonie te schrijven

Voetstappen van koningen in de straten van mijn buurt

De legendarische bemanningen en de legendarische oude beefs

We kwamen snel naar voren om ons stuk te achterhalen

Mijn beste vrienden en ik, geen limiet aan het bereik

Je kunt het in mijn ogen zien, ik kan de trots niet verbergen

En voorrecht voel ik me naast ze staan

Themamuziek voor de droom, het Oneday-team

En het zal niet stoppen tot die ene dag is gezien, y'knahmean?

"Ik zit in de klas en droom over"

Vijftigduizend fans op de tribunes schreeuwen het uit»