Listen Close - Horrorshow

«Read my palm and see the evil of my forefathers»

«I can’t take it y’all, I can feel the city breathing

Chest heaving, against the flesh of the evening,»

«It's deep, I heard the city breathe in its sleep»

«Read my palm and see the evil of my forefathers»

«I can’t take it y’all, I can feel the city breathing

Chest heaving, against the flesh of the evening,»

«It's deep, I heard the city breathe in its sleep»

«Read my palm and see the evil of my forefathers»

«I can’t take it y’all, I can feel the city breathing

Chest heaving, against the flesh of the evening,»

«It's deep, I heard the city breathe in its sleep»

Can you feel the change in the air?

I never could, took a second look now I see it everywhere

Today moving so fast, becomes yesteryear

And if you can’t keep up, well then you disappear

I see the lonely old buildings round my way

Slowly fall into a state of disrepair

Then the real estate buy it up, sell it off, knock it down

Then it’s gone like it was never there, does anybody care?

Wood, brickwork and steel laid bare

Like the city’s broken bones exposed to the open air

And there I am, the heir apparent

Surveying the damage as my neighbourhood vanishes

Without a trace — an unsolved mystery

Whole decades erased instantly

No room for sympathy in the pursuit of efficiency

The legacy of a colonial dynasty

In a city still growing out it’s infancy

Built on invasion, displacement and misery

Foundations laid by blood, sweat and industry

Of convicts inspired by aspirations of liberty

Before that history goes to the grave

I listen close to the whispers of the ghosts of yesterday

From beneath the coats of paint they speak

Empty shop-fronts the faded evidence of a generation’s dreams

And on a still night, if you listen close

You can still hear the whispers of the ghosts

Seek it out and you’ll find that it’s all around you

The sound of that which was handed down

And on a still night, if you listen close

You can still hear the whispers of the ghosts

Know where we’ve been to grasp where we’re headed

Looking at the past from the present

And on a still night, if you listen close

You can still hear the whispers of the ghosts

«I can’t take it y’all, I can feel the city breathing

Chest heaving, against the flesh of the evening,»

«Read my palm and see the evil of my forefathers»

Now the signs in the street say for lease and for sale

An invitation to dream, a reminder of those who failed

A long way from land grants, rations and dirt trails

Disillusionment’s still in fashion in New South Wales

Rusted iron, rubble and chipped paint

Signs of urban decay in a withered landscape

I see it everyday, the heritage fades

Gentrification, nothing’s gonna get in the way

Of this concept that we call progress

Locked in a contest with our superiority complex

Monuments to man’s dominance are the imagery

Scaffolding sketches out the blueprints of visionaries

In a city still growing out it’s infancy

Built on invasion, displacement and bigotry

Foundations laid by cold-blooded killing sprees

Severed heads sent back on ships for the king to see

Before that history goes to the grave

I listen close to the whispers of the ghosts of yesterday

From beneath the coats of paint they speak

Empty shop-fronts the faded evidence of a generation’s dreams

I stay playing these beats on the same train platform

That Lawson waited on watching faces in the street

Except that somehow the scene appears differently

Soaked under the cold pale glow of electricity

So, before that history goes to the grave

I listen close to the whispers of the ghosts of yesterday

From beneath the coats of paint they speak

Empty shop-fronts the faded evidence of a generation’s dreams

But I know this city, I’ve felt its heart beat

Watched the life breathe through the cracks in the concrete

Where it stops is beyond me

And on a still night, if you listen close

You can still hear the whispers of the ghosts

Seek it out and you’ll find that it’s all around you

The sound of that which was handed down

And on a still night, if you listen close

You can still hear the whispers of the ghosts

Know where we’ve been to grasp where we’re headed

Looking at the past from the present

«Lees mijn handpalm en zie het kwaad van mijn voorouders»

«Ik kan er niet tegen, ik voel de stad ademen

Borst deinende, tegen het vlees van de avond,»

«Het is diep, ik hoorde de stad ademen in zijn slaap»

«Lees mijn handpalm en zie het kwaad van mijn voorouders»

«Ik kan er niet tegen, ik voel de stad ademen

Borst deinende, tegen het vlees van de avond,»

«Het is diep, ik hoorde de stad ademen in zijn slaap»

«Lees mijn handpalm en zie het kwaad van mijn voorouders»

«Ik kan er niet tegen, ik voel de stad ademen

Borst deinende, tegen het vlees van de avond,»

«Het is diep, ik hoorde de stad ademen in zijn slaap»

Voel je de verandering in de lucht?

Ik kon het nooit, keek nog eens goed nu zie ik het overal

Vandaag gaat het zo snel, wordt het weleer

En als je het niet bij kunt houden, dan verdwijn je

Ik zie de eenzame oude gebouwen om me heen

Langzaam vervallen tot een staat van verval

Dan koopt het onroerend goed het op, verkoopt het en slaat het neer

Dan is het weg alsof het er nooit was, kan het iemand iets schelen?

Hout, metselwerk en staal blootgelegd

Zoals de gebroken botten van de stad die worden blootgesteld aan de open lucht

En daar ben ik, de troonopvolger

Schade inmeten terwijl mijn buurt verdwijnt

Zonder een spoor — een onopgelost mysterie

Hele decennia in één klap gewist

Geen ruimte voor sympathie bij het streven naar efficiëntie

De erfenis van een koloniale dynastie

In een stad die nog steeds groeit, staat het nog in de kinderschoenen

Gebouwd op invasie, verplaatsing en ellende

Basis gelegd door bloed, zweet en industrie

Van veroordeelden geïnspireerd door aspiraties van vrijheid

Voordat die geschiedenis naar het graf gaat

Ik luister nauw naar het gefluister van de geesten van gisteren

Van onder de verflagen spreken ze

Lege etalages het vervaagde bewijs van de dromen van een generatie

En op een stille nacht, als je goed luistert

Je kunt nog steeds het gefluister van de geesten horen

Zoek het op en je zult ontdekken dat het overal om je heen is

Het geluid van dat wat werd overgeleverd

En op een stille nacht, als je goed luistert

Je kunt nog steeds het gefluister van de geesten horen

Weet waar we zijn geweest om te begrijpen waar we heen gaan

Vanuit het heden naar het verleden kijken

En op een stille nacht, als je goed luistert

Je kunt nog steeds het gefluister van de geesten horen

«Ik kan er niet tegen, ik voel de stad ademen

Borst deinende, tegen het vlees van de avond,»

«Lees mijn handpalm en zie het kwaad van mijn voorouders»

Nu staan ​​er op de borden in de straat te huur en te koop

Een uitnodiging om te dromen, een herinnering aan degenen die hebben gefaald

Ver van landtoelagen, rantsoenen en onverharde paden

Desillusie is nog steeds in de mode in New South Wales

Geroest ijzer, puin en afgebroken verf

Tekenen van stedelijk verval in een verdord landschap

Ik zie het elke dag, het erfgoed vervaagt

Gentrificatie, niets staat in de weg

Van dit concept dat we vooruitgang noemen

Opgesloten in een wedstrijd met ons superioriteitscomplex

Monumenten voor de dominantie van de mens zijn de beelden

Steigers schetsen de blauwdrukken van visionairs

In een stad die nog steeds groeit, staat het nog in de kinderschoenen

Gebouwd op invasie, verplaatsing en onverdraagzaamheid

Fundamenten gelegd door koelbloedige moordpartijen

Afgehakte hoofden teruggestuurd op schepen voor de koning om te zien

Voordat die geschiedenis naar het graf gaat

Ik luister nauw naar het gefluister van de geesten van gisteren

Van onder de verflagen spreken ze

Lege etalages het vervaagde bewijs van de dromen van een generatie

Ik blijf deze beats spelen op hetzelfde perron

Die Lawson wachtte op gezichten op straat

Behalve dat de scène er op de een of andere manier anders uitziet

Gedrenkt onder de koude, bleke gloed van elektriciteit

Dus voordat die geschiedenis het graf ingaat

Ik luister nauw naar het gefluister van de geesten van gisteren

Van onder de verflagen spreken ze

Lege etalages het vervaagde bewijs van de dromen van een generatie

Maar ik ken deze stad, ik heb zijn hartslag gevoeld

Zag het leven ademen door de scheuren in het beton

Waar het stopt, is buiten mij

En op een stille nacht, als je goed luistert

Je kunt nog steeds het gefluister van de geesten horen

Zoek het op en je zult ontdekken dat het overal om je heen is

Het geluid van dat wat werd overgeleverd

En op een stille nacht, als je goed luistert

Je kunt nog steeds het gefluister van de geesten horen

Weet waar we zijn geweest om te begrijpen waar we heen gaan

Vanuit het heden naar het verleden kijken