In - Horrorshow

Don’t push me 'cause I’m

Close to the edge

I’m tryin' not to

Lose my head, a-ha-ha-ha-ha

Nothin' in my pockets but an empty wallet and some house keys

And a fuck you for anyone who doubts me

As I walk the streets armed with the faith

That these boots will be enough to get me home in one piece

I exhale, breathe the air

Smoke trail got me thinkin' 'bout the reason I’m here

'Cause I’m only 19 but my mind is old

Sydneysider heatwave to Minnesota cold

Cold like the streets of the Cross where underages

Litter the pavement, this ain’t «Paradise», it’s «Innocence Lost»

Cold like the veins of the junkies

Cold like the hearts of those who take their money

I swear to God somebody died on my block the other night

A life lost to a domestic fight, and that shit ain’t right

Now my picket fence don’t look so white

I wonder what possesses a man to kill his wife?

And as if that wasn’t enough, we got these fuckin'

Poker machines sucking the souls of our single mums

See, I’m like Tim Freedman, I wish I could blow 'em up

For all the futures that they ruined and the homes they’ve broken up

Now that’s proof of a cold world, they package an addiction

And they sell it as a game, but anyway

Times are exponential, two-party preferential

And though it’s incremental, day-to-day we makin' change

So here I am still tryna make this stone bleed

In the city of late trains and broken dreams

Where you rap with your talk, or you graff on the wall

You gotta make something outta nothin' at all

And yes, I built this house, I made it wrong

I watched it crumble, now I’m moving on

Now shit is rotten to the core, what a pity

We don’t wanna be forgotten, it’s why we write our stories on the walls of our

cities

I’d write 'em all for you if I had the time

In 40-foot high letters 'cause they’re important

It’s enough of a challenge handlin' mine, take it one day at a time

Treadin' water and crossin' borders

Next to me a baby’s cryin' for his mum as the ground’s leavin'

Economy class with chaos all around me

But I don’t even care, I’m not even there

Frozen in a blank stare with my headphones blaring like:

Don’t push me 'cause I’m

Close to the edge

I’m tryin' not to

Lose my head, a-ha-ha-ha-ha

Nothin' in my pockets but a boarding pass and a passport

Plus an «I love you» for the friends I never asked for

It keeps me safe, guards me from the sickness

Like a pocketful of posie as I walk with the wicked

Talk with a quickness, never let 'em catch up

They wouldn’t play with you if they could see the odds was stacked up

So you pack it up, move it town to town

Gotta study how the local village people get down

Ridin' through the night on a tube train

Having revelations 'bout my place in the food chain

Lookin' out the window at the world whizzin' by

I’m determined to do something with my given time

And to begin with I’ma fit it in a rhyme

Watch us plant this forest one seed at a time

So shit, I spend my days hopin' but by the same token

We here to get our chains broken and our names spoken

So this is my dot on the map, my drop in the ocean

My patch of dirt, and I’ma make somethin'

Make somethin' work, make somethin' feel

Make somethin' hurt to make somethin' real

Make somethin' out of me, make a friend out of you

Then again, make an enemy if need be

So just let me be, let me rest

Let me sleep, let me wake

Let me eat, let me grow

Be at peace, let your guard down

Let me close, I’ll let you see

Let you know, let you near

Draw you in, let you hear

Show you things, I’ma let you in

Said I’ma let you in

Said I’ma let you in

Horrorshow, 2009

One time for your mind, said I’ma let you in

'Bout to take you inside

«So here is us, on the raggedy edge.

Don’t push me, and I won’t push you.»

Dwing me niet, want ik ben

Dicht bij de rand

Ik probeer het niet te doen

Verlies mijn hoofd, a-ha-ha-ha-ha

Niets in mijn zakken behalve een lege portemonnee en wat huissleutels

En een fuck you voor iedereen die aan me twijfelt

Terwijl ik door de straten loop gewapend met het geloof

Dat deze laarzen genoeg zullen zijn om me heelhuids thuis te krijgen

Ik adem uit, adem de lucht in

Rookspoor zette me aan het denken over de reden dat ik hier ben

'Omdat ik pas 19 ben, maar mijn geest is oud

Sydneysider hittegolf naar Minnesota koud

Koud als de straten van het kruis waar minderjarigen

Vervuil de stoep, dit is geen "Paradise", het is "Innocence Lost"

Koud als de aderen van de junkies

Koud als de harten van degenen die hun geld aannemen

Ik zweer bij God dat er laatst iemand in mijn blok stierf

Een leven verloren door een huiselijk gevecht, en die shit is niet goed

Nu ziet mijn houten hek er niet zo wit uit

Ik vraag me af wat een man bezielt om zijn vrouw te vermoorden?

En alsof dat nog niet genoeg was, hebben we deze verdomde

Pokermachines zuigen de zielen van onze alleenstaande moeders

Kijk, ik ben net als Tim Freedman, ik wou dat ik ze kon opblazen

Voor alle toekomsten die ze hebben geruïneerd en de huizen die ze hebben opgebroken

Dat is het bewijs van een koude wereld, ze verpakken een verslaving

En ze verkopen het als een spel, maar toch

Tijden zijn exponentieel, twee partijen preferentieel

En hoewel het incrementeel is, maken we van dag tot dag verandering

Dus hier ben ik nog steeds aan het proberen deze steen te laten bloeden

In de stad van late treinen en gebroken dromen

Waar je rapt met je praatje, of je graff op de muur

Je moet iets van helemaal niets maken

En ja, ik heb dit huis gebouwd, ik heb het verkeerd gemaakt

Ik zag het afbrokkelen, nu ga ik verder

Nu is de shit rot tot op het bot, wat jammer

We willen niet vergeten worden, daarom schrijven we onze verhalen op de muren van onze

steden

Ik zou ze allemaal voor je schrijven als ik de tijd had

In letters van 40 voet hoog, omdat ze belangrijk zijn

Het is genoeg van een uitdaging om de mijne af te handelen, pak het één dag tegelijk aan

Water betreden en grenzen overschrijden

Naast mij huilt een baby om zijn moeder terwijl de grond weggaat

Economy class met chaos om me heen

Maar het kan me niet eens schelen, ik ben er niet eens

Bevroren in een lege blik met mijn koptelefoon die schettert als:

Dwing me niet, want ik ben

Dicht bij de rand

Ik probeer het niet te doen

Verlies mijn hoofd, a-ha-ha-ha-ha

Niets in mijn zakken behalve een instapkaart en een paspoort

Plus een 'ik hou van je' voor de vrienden waar ik nooit om heb gevraagd

Het houdt me veilig, beschermt me tegen de ziekte

Als een zak vol posie terwijl ik met de goddelozen loop

Praat met een snelheid, laat ze nooit inhalen

Ze zouden niet met je spelen als ze konden zien dat de kansen groot waren

Dus je pakt het in en verplaatst het van stad naar stad

Moet bestuderen hoe de lokale dorpsmensen naar beneden komen

Rijd door de nacht in een metrotrein

Onthullingen over mijn plaats in de voedselketen

Kijk uit het raam naar de wereld die voorbij raast

Ik ben vastbesloten om iets te doen met mijn gegeven tijd

En om te beginnen past ik het in een rijm

Kijk hoe we dit bos zaadje voor zaadje planten

Dus shit, ik breng mijn dagen door met hoppen, maar op dezelfde manier

We zijn hier om onze kettingen te laten breken en onze namen te laten uitspreken

Dus dit is mijn stip op de kaart, mijn druppel in de oceaan

Mijn stuk vuil, en ik ga iets maken

Laat iets werken, laat iets voelen

Doe iets pijn om iets echt te maken

Maak iets van mij, maak een vriend van jou

Maak dan nog eens een vijand als dat nodig is

Dus laat me gewoon zijn, laat me rusten

Laat me slapen, laat me wakker worden

Laat me eten, laat me groeien

Wees gerust, wees op je hoede

Laat me sluiten, ik zal je laten zien

Laat het je weten, laat je dichtbij komen

Trek je naar binnen, laat je horen

Laat je dingen zien, ik laat je binnen

Zei ik laat je binnen?

Zei ik laat je binnen?

Horrorshow, 2009

Een keer voor je geest, zei ik laat je binnen

'Bout om je mee naar binnen te nemen

«Dus hier zijn wij, aan de rafelige rand.

Dwing me niet, en ik zal jou niet pushen.»