Towers - Gretta Ray

I found it kind of humourless

Our fallout months ago

I knew you way to well too fast

And it’s taking its toll on me

You thought I was an angel

Seemed that I perceived you as the same

I saw myself within you

Within me you found some way to place your faith

I was noble like a knight

I was lucent like a light

I was taller than a tower when I stayed within your sight

I was taller than a tower in your sights

So now I’m not afraid of heights

Was never my intention to

Grow overly attached

Of you, I’m unsure of what I was once supposed to do

When they allay to feel like that

Will I ever understand why

You saw me as an angel?

I sold the whole damn world to a saint

Now why do I still hold on to

Try to decipher what went wrong,

seems I’m not as wise as you characterise

and I cannot always see straight

‘Cause I was caught up in your touch?

I was all you were about

I depended on your difference counted anybody else’s out

‘Cause you were noble like a knight

You were lucent like a light

You were taller than a tower when you stayed within my sight

You were taller than a tower in my sights

so now I’m not afraid of heights

Oh this could fall out

But now we’re falling in the worst way that I know

I guess all I could do is hope that

if ever in your mind that you’re back

You poor reflex see it in my sight

that some things feels so right

Something feels so right

That’s why I, found it all so humourless

The fallout and the hope

I knew you way to well too fast

And that’s taking its toll ‘cause now I miss you more than you would want to

know

We were noble like knights

We were lucent like light

We were taller than towers and twined in other’s eyes

We were taller than towers and

So much taller than towers and

I was taller than a tower in your eyes and now I’m not afraid

Ik vond het een beetje humorloos

Onze fall-out maanden geleden

Ik kende je veel te snel

En het eist zijn tol van mij

Je dacht dat ik een engel was

Het leek erop dat ik jou als dezelfde zag

Ik zag mezelf in jou

In mij heb je een manier gevonden om je geloof te stellen

Ik was nobel als een ridder

Ik was doorschijnend als een licht

Ik was groter dan een toren toen ik in je zicht bleef

Ik was groter dan een toren in je vizier

Dus nu heb ik geen hoogtevrees

Het was nooit mijn bedoeling om

Overdreven gehecht raken

Van jou, ik weet niet zeker wat ik ooit moest doen

Als ze zich zo voelen

Zal ik ooit begrijpen waarom?

Je zag me als een engel?

Ik heb de hele verdomde wereld verkocht aan een heilige

Waarom houd ik me nog steeds vast aan?

Probeer te ontcijferen wat er mis is gegaan,

het lijkt erop dat ik niet zo wijs ben als jij beschrijft

en ik kan niet altijd recht zien

Omdat ik verstrikt raakte in jouw aanraking?

Ik was alles waar je over ging

Ik was afhankelijk van jouw verschil en telde die van iemand anders af

Omdat je zo nobel was als een ridder

Je was doorschijnend als een licht

Je was groter dan een toren toen je in mijn zicht bleef

Je was groter dan een toren in mijn ogen

dus nu heb ik geen hoogtevrees

Oh dit kan eruit vallen

Maar nu vallen we op de ergste manier die ik ken

Ik denk dat ik alleen maar kan hopen dat

als je er ooit aan denkt dat je terug bent

Jij arme reflex ziet het in mijn ogen

dat sommige dingen zo goed voelen

Iets voelt zo goed

Daarom vond ik het allemaal zo humorloos

De gevolgen en de hoop

Ik kende je veel te snel

En dat eist zijn tol, want nu mis ik je meer dan je zou willen

weten

We waren nobel als ridders

We waren licht als licht

We waren groter dan torens en verstrengeld in de ogen van anderen

We waren groter dan torens en

Zoveel hoger dan torens en

Ik was groter dan een toren in je ogen en nu ben ik niet bang