Blank White Canvas - Gretta Ray

Went out and bought a blank white canvas late last night

Just don’t understand all these feelings I can’t name

Keeping way down inside me

You go through emotions, yet sometimes

They should get off your chest

So you put all your sadness right onto a pallet

And slowly the canvas is dressed

Should I paint my heartache?

Should I paint me lost and cold, no way to get home?

Should I paint my strange desperation or just let it go?

Somehow, somewhere, someone will take me, I know

Almost a year ago, I broke my own heart

Was down on my knees, something out of my reach

Was all that I wanted

Soon I was pushed and guided on to the dark side of love

Then came the storm, I was willingly torn by my very own faults

Should I paint my anger?

Should I paint my never-ending list of regrets?

Should I paint my great expectations or just forget?

Somehow, somewhere, someone is gonna love me to death

Oh, yes

Oh, blank white canvas, wiping you clean

Those blurry images from the past won’t be seen, oh

From the past, won’t be seen again

So I’ll paint my apologies

So I’ll paint our past conversation and my gratitude

So I’ll paint the way that you saved me

You told me, «Somehow, somewhere, someone

Somehow, somewhere, someone

Somehow, somewhere, someone

Some time, some day, some place

Some face is waiting for you

Think they’ve already found you»

Ging gisteravond laat naar buiten en kocht een leeg wit canvas

Begrijp gewoon niet al deze gevoelens die ik niet kan benoemen

Diep in mij blijven

Je gaat door emoties, maar soms

Ze zouden van je borst moeten gaan

Dus je zet al je verdriet op een pallet

En langzaam wordt het canvas aangekleed

Moet ik mijn hartzeer schilderen?

Moet ik me verdwaald en koud schilderen, geen manier om thuis te komen?

Moet ik mijn vreemde wanhoop schilderen of gewoon laten gaan?

Op de een of andere manier, ergens, zal iemand me meenemen, ik weet het

Bijna een jaar geleden brak ik mijn eigen hart

Was op mijn knieën, iets buiten mijn bereik

Was alles wat ik wilde?

Al snel werd ik geduwd en geleid naar de donkere kant van liefde

Toen kwam de storm, ik werd gewillig verscheurd door mijn eigen fouten

Moet ik mijn woede schilderen?

Moet ik mijn eindeloze lijst van spijt schilderen?

Moet ik mijn grote verwachtingen schilderen of gewoon vergeten?

Op de een of andere manier, ergens, zal iemand tot de dood van me houden

Oh ja

Oh, leeg wit canvas, veegt je schoon

Die wazige beelden uit het verleden zullen niet worden gezien, oh

Uit het verleden, wordt niet meer gezien

Dus ik zal mijn excuses aanbieden

Dus ik schilder ons eerdere gesprek en mijn dankbaarheid

Dus ik zal schilderen zoals je me hebt gered

Je zei tegen me: "Op de een of andere manier, ergens, iemand"

Op de een of andere manier, ergens, iemand

Op de een of andere manier, ergens, iemand

Ergens, op een dag, op een plaats

Er wacht een gezicht op je

Denk dat ze je al hebben gevonden»