Бессонница - Ганза

Она приходит с сумраком в мою комнату,

Режет темноту, морочит голову.

Шепчет строки, которые я не писал,

Рисуя образы, о которых и не знал.

Это как будто водка с пуэром,

Или бой с тенью за право быть первым.

Удар за ударом по натянутым нервам.

Я же верен тебе.

Угомонись, стерва!

Тёплый ветер уносит пепел с балкона,

А она мне улыбается из поклона.

Немного осмелев, я сокращаю дистанцию,

И вот мы кружимся с нею в медленном танце.

Овации толпы, софиты меркнут.

И вот я полуголый, возле зеркала…

Она уже со мною рядом в подвенечном платье,

Еще секунда и мы утонем в объятиях.

Она покинет мои мысли перед рассветом,

Оставив мятую постель, вместо ответов.

Я прошепчу ей в след: «Помни, ты моя любовь.

Mia amore insonnia».

Её парфюм режет мне глаза,

Целый мир утопает в её слезах…

И я шепчу ей: «Помни, ты моя любовь.

Mia amore insonnia».

Всё это бред какой-то,

Напичканный идеями словно стероидами.

Срываюсь в хрипоту: «Зачем всё это?!

Зачем искать чужую истину в своих секретах?!».

Я утону в дыму последней сигареты,

Так и не спросив, и не узнав ответа.

Даже наша такая большая Вселенная —

Иголка в стоге сена.

Как и все мы…

Это как выстрел в голову рядом стоящего;

Как будто сон, где всё по-настоящему.

Хранить осколки Душ в письменном ящике

И уповать на Бога, что Он спасёт пропащего.

Так безрассудно давать ей имя,

Надеяться на Чудо, но оставаться чужими.

Она так холодна и многолика…

И только утро развеет эту интригу.

Она покинет мои мысли перед рассветом,

Оставив мятую постель, вместо ответов.

Я прошепчу ей в след: «Помни, ты моя любовь.

Mia amore insonnia».

Её парфюм режет мне глаза,

Целый мир утопает в её слезах…

И я шепчу ей: «Помни, ты моя любовь.

Mia amore insonnia».

Ze komt met de schemering naar mijn kamer,

Snijdt de duisternis, houdt het hoofd voor de gek.

Fluisterende regels die ik niet heb geschreven

Beelden tekenen die ik niet kende.

Het is als wodka met puer,

Of een schaduwgevecht voor het recht om de eerste te zijn.

Klap na klap op gespannen zenuwen.

Ik ben je trouw.

Rustig aan, teef!

Een warme wind blaast de as van het balkon,

En ze glimlacht naar me vanuit een buiging.

Een beetje brutaler, ik verkort de afstand,

En hier draaien we met haar in een langzame dans.

Het applaus van de menigte, schijnwerpers vervagen.

En hier ben ik halfnaakt, bij de spiegel...

Ze staat al naast me in een trouwjurk,

Nog een seconde en we zullen verdrinken in de omhelzing.

Ze zal mijn gedachten verlaten voor zonsopgang

Een verfrommeld bed verlaten in plaats van antwoorden.

Ik zal haar nafluisteren: 'Denk eraan, je bent mijn liefde.

Mia amore insonnia.

Haar parfum doet pijn aan mijn ogen

De hele wereld verdrinkt in haar tranen...

En ik fluister tegen haar: 'Denk eraan, je bent mijn liefde.

Mia amore insonnia.

Dit alles is een soort onzin,

Boordevol ideeën zoals steroïden.

Ik krijg een heesheid: “Waarom dit allemaal?!

Waarom de waarheid van iemand anders in je geheimen zoeken?!"

Ik zal verdrinken in de rook van de laatste sigaret,

Dus zonder te vragen, en zonder het antwoord te weten.

Zelfs ons grote universum

Naald in een hooiberg.

Zoals wij allemaal...

Het is als een schot in het hoofd naast hem;

Het is als een droom waarin alles echt is.

Bewaar Soul Shards in een schrijfdoos

En vertrouw op God dat Hij de verlorenen zal redden.

Het is zo roekeloos om haar een naam te geven

Hoop op een wonder, maar blijf vreemden.

Ze is zo koud en veelzijdig...

En alleen de ochtend zal deze intriges verdrijven.

Ze zal mijn gedachten verlaten voor zonsopgang

Een verfrommeld bed verlaten in plaats van antwoorden.

Ik zal haar nafluisteren: 'Denk eraan, je bent mijn liefde.

Mia amore insonnia.

Haar parfum doet pijn aan mijn ogen

De hele wereld verdrinkt in haar tranen...

En ik fluister tegen haar: 'Denk eraan, je bent mijn liefde.

Mia amore insonnia.