Ожидание - Идефикс, Ганза

Кем создано — кем потеряно

четыре замкнутых стены и нет своего мнения

Куплет (Ганза):

Я посмотрел на время — снова опоздал

двадцать минут не хватит, чтобы успеть на вокзал,

а значит залы ожиданий и духота

и голос диктора, вещающий в никуда

увидел море во сне, стоящих на берегу

девиц в нарядных платьях, а я куда-то бегу

и я не видел яда и не желал знать

что это был ад, очнусь — будет плевать

дождь всё поливал, а я возвращался из снов

реальность огорошила — ни сумки, ни часов,

а значит залы ожиданий и духота

и голос диктора, вещающий в никуда

снова… так замыкается круг

если б хотел позвонить — сказал бы как тут друг

когда нет цели — идеи становятся бременем

выходит, что не уверен в том, в чём уверен был

потерянное поколение — обочина жизни

чужой город, чужие сны, чужие мысли

и лето на исходе, а я всё в очереди

в графе поставленных задач — только прочерки…

Куплет (Глаз):

А я лишь зеркало — как ко мне, так и я две крайности — два полушария

кредит доверия против тех, кто против

голая правда против лести в золоте

выбор есть у каждого — нужно сделать шаг

всё сразу быстро или не спеша

и мы бы были среди тех, кто не грешат,

но низы не могут, а верхи не хотят

слепых котят топят, если не нужны

потому глупо тут чем-то дорожить

строить планы, надеяться, любить

укрепляя сети, зависать в сети

случайностей много, чтобы быть случайными

белая горячка сменит отчаяние

рано или поздно всё станет серым

выходит один — это вера

Кем создано — кем потеряно

четыре замкнутых стены и нет своего мнения

Wie heeft gemaakt - wie heeft verloren?

vier gesloten muren en geen mening

Koppel (Hanza):

Ik keek naar de tijd - ik was weer te laat

twintig minuten is niet genoeg om het station te bereiken,

wat betekent wachtkamers en benauwdheid

en de stem van de omroeper, die naar nergens uitzendt

zag de zee in een droom, staande op de kust

meisjes in nette jurken, en ik ren ergens heen

en ik zag het gif niet en wilde het ook niet weten

dat het een hel was, word wakker - het kan me niet schelen

de regen stroomde naar beneden en ik kwam terug van dromen

realiteit verbijsterd - geen tas, geen horloge,

wat betekent wachtkamers en benauwdheid

en de stem van de omroeper, die naar nergens uitzendt

nogmaals... dus de cirkel sluit

als ik wilde bellen, zou ik zeggen hoe mijn vriend hier is

als er geen doel is, worden ideeën een last

het blijkt dat hij niet zeker weet waar hij zeker van was

de verloren generatie is de berm van het leven

vreemde stad, vreemde dromen, vreemde gedachten

en de zomer loopt ten einde, en ik sta nog steeds in de rij

in de kolom met toegewezen taken - alleen streepjes ...

Koppel (Oog):

En ik ben gewoon een spiegel - zowel voor mij, en ik ben twee uitersten - twee hemisferen

krediet van vertrouwen tegen degenen die tegen zijn

naakte waarheid tegen vleierij in goud

Iedereen heeft een keuze - je moet een stap zetten

allemaal tegelijk snel of langzaam

en wij zouden behoren tot degenen die niet zondigen,

maar de lagere klassen kunnen dat niet, en de hogere klassen willen niet

blinde kittens verdrinken als ze niet nodig zijn

omdat het stom is om hier iets te waarderen

maak plannen, hoop, heb lief

netwerken versterken, hangen in het netwerk

te veel ongelukken om willekeurig te zijn

delirium tremens zal wanhoop vervangen

vroeg of laat wordt alles grijs

er komt er één uit - dat is geloof

Wie heeft gemaakt - wie heeft verloren?

vier gesloten muren en geen mening