Ассоль - Екатерина Яшникова

Одинокая девочка и её чудеса –

Растекаются стрелочки на наивных глазах.

Что прошло – не считается, не сбылось всё равно.

Одинокая девочка ночью включит кино.

Алеют паруса на экране,

А у неё в глазах, как в тумане

Раскинулась роса

В унисон зарыдают небеса.

И словно всё идет не так,

Ее сердце опять замедлит такт,

И никак не закончится антракт.

Её сцена пуста который акт.

Актеры занавес спустив,

Напевают знакомый ей мотив:

"Одинокая девочка, прости,

Что тебя оставляют позади.»

И ты возьмешь себя в кулак,

Снова скажешь себе, что всё пустяк

Одиночество крепко, как коньяк

Ночью свяжет тебя.

Одинокая девочка, не грусти о былом,

Это глупо и мелочно, всё случится потом.

Счастье с каждым случается, горе временно, но

Одинокая девочка ночью включит кино…

Алеют паруса на экране,

А у неё в глазах, как в тумане

Раскинулась роса

В унисон зарыдают небеса.

И словно всё идет не так,

Ее сердце опять замедлит такт,

И никак не закончится антракт.

Её сцена пуста который акт.

Актеры занавес спустив,

Напевают знакомый ей мотив:

"Одинокая девочка, прости,

Что тебя оставляют позади.»

И ты возьмешь себя в кулак,

Снова скажешь себе, что всё пустяк

Одиночество крепко, как коньяк

Ночью свяжет тебя.

Eenzaam meisje en haar wonderen

Pijlen verspreidden zich over naïeve ogen.

Wat voorbij is, wordt niet overwogen, het is toch niet uitgekomen.

Een eenzaam meisje zet 's avonds een film aan.

Rode zeilen op het scherm,

En in haar ogen, als in een mist

De dauw verspreid

De hemel huilt in koor.

En het is alsof alles fout gaat

Haar hart zal weer langzamer worden

En de pauze houdt nooit op.

Haar podium is leeg welke act.

Acteurs trekken het gordijn naar beneden

Ze zingen een voor haar bekend deuntje:

"Eenzaam meisje, het spijt me,

Dat je achterblijft."

En je neemt jezelf in een vuist

Weer zeg je tegen jezelf dat alles een kleinigheid is

Eenzaamheid is sterk als cognac

Zal je 's nachts binden.

Eenzaam meisje, wees niet bedroefd over het verleden

Dit is dom en kleinzielig, alles zal later gebeuren.

Geluk overkomt iedereen, verdriet is tijdelijk, maar

Een eenzaam meisje zet 's avonds een film aan...

Rode zeilen op het scherm,

En in haar ogen, als in een mist

De dauw verspreid

De hemel huilt in koor.

En het is alsof alles fout gaat

Haar hart zal weer langzamer worden

En de pauze houdt nooit op.

Haar podium is leeg welke act.

Acteurs trekken het gordijn naar beneden

Ze zingen een voor haar bekend deuntje:

"Eenzaam meisje, het spijt me,

Dat je achterblijft."

En je neemt jezelf in een vuist

Weer zeg je tegen jezelf dat alles een kleinigheid is

Eenzaamheid is sterk als cognac

Zal je 's nachts binden.