The Return - Clepsydra

Here I am back from the big dream

Without messages of hope

As usual I bring back the fruits

Forgotten in the lives gone by

Lived in few moments

Difficult even to remember

To every memory a hope is bound

Shattering when recalled

To every hope many lives are bound

Some ending up without hope

To every life an essence is bound

Fed by the fire of life

To every fire is destined a spring

Which dies while quenching the fire

Oh reality, which within a hair from madness

Dance in spite of time dying

Take it far away from your facade

And give everything you have

To the man you have always been

And still would like to be

It‘s a strange light, almost a magical one

Which carried in the dark

Becomes as important as the wing beating of wounded swallow

I find myself here again with the

Same plucked daisies

Looking through the window of time

From here I don‘t feel cold, don‘t hear any noise

But I can‘t even smell the perfume of joy

It is night but there‘re people watching people

The dark is black and they all seem blind

Trampling on themselves, killing one another

They all seem similar, but they are not

They all have a different living space

They all defend this space fighting

I don‘t know what really is, I don‘t know

I have recognized many of them

It‘s the space of shame and faults

It‘s the space of misplaced dreams

It‘s the space of dreams coming true

It‘s the space where the bar starts with G

And suddenly the solo begins in a sound

Becomes familiar as if known for many years

Like an old king born at the end of January

I suffer from lack warmth

I feel the coldness of indifference

I listen to the peculiar in my breathing

And smile as I was told

Turning myself into a distant icon

I face this awakening as a new challenge

Live today as if it was tomorrow

This makes me think a lot to yesterday

And yesterday was

Only a dream

Hier ben ik terug van de grote droom

Zonder berichten van hoop

Zoals gewoonlijk breng ik de vruchten terug

Vergeten in de voorbije levens

In een paar momenten geleefd

Zelfs moeilijk te onthouden

Aan elke herinnering is een hoop verbonden

Verpletterend wanneer teruggeroepen

Aan elke hoop zijn vele levens gebonden

Sommigen eindigen zonder hoop

Aan elk leven is een essentie gebonden

Gevoed door het vuur van het leven

Voor elk vuur is een bron bestemd

Die sterft tijdens het blussen van het vuur

Oh realiteit, die binnen een haar van waanzin

Dans ondanks het sterven van de tijd

Haal het ver weg van je gevel

En geef alles wat je hebt

Aan de man die je altijd bent geweest

En nog steeds graag zou willen zijn

Het is een vreemd licht, bijna een magische

Die in het donker werd gedragen

Wordt net zo belangrijk als de vleugelslag van een gewonde zwaluw

Ik bevind me hier weer met de

Zelfde geplukte madeliefjes

Door het venster van de tijd kijken

Vanaf hier heb ik het niet koud, hoor ik geen geluid

Maar ik kan niet eens het parfum van vreugde ruiken

Het is nacht, maar er zijn mensen die naar mensen kijken

Het donker is zwart en ze lijken allemaal blind

Zichzelf vertrappen, elkaar doden

Ze lijken allemaal op elkaar, maar dat zijn ze niet

Ze hebben allemaal een andere woonruimte

Ze verdedigen allemaal deze ruimtegevechten

Ik weet niet wat echt is, ik weet het niet

Ik heb er veel herkend

Het is de ruimte van schaamte en fouten

Het is de ruimte van misplaatste dromen

Het is de ruimte waar dromen uitkomen

Het is de ruimte waar de bar begint met G

En plotseling begint de solo in een geluid

Wordt vertrouwd alsof het al jaren bekend is

Als een oude koning geboren eind januari

Ik heb last van gebrek aan warmte

Ik voel de kilheid van onverschilligheid

Ik luister naar het eigenaardige in mijn ademhaling

En glimlach zoals mij werd verteld

Mezelf veranderen in een icoon op afstand

Ik zie dit ontwaken als een nieuwe uitdaging

Leef vandaag alsof het morgen is

Dit doet me veel aan gisteren denken

En gisteren was

Alleen maar een droom