Fleeting Moments - Clepsydra

I didn‘t care before

How could this be so incredible

But that morning, woke up as usual in our bed

I realized!

I didn‘t want to get out

The evening before became morning

I turned to the other side

But that thought became so bright

And kept me awake.

So I left it forming in the air

And finally I realized it‘s so incredible

After that, as it came, it flew away.

It happens, yes, it happens to everybody

To ask yourself why

But only sometimes, or less than sometimes

You get an answer…

And there it is, other times clear

As the sunlight.

But only for a few seconds

And to show you that life isn‘t easy

It disappears taking away

That small glimpse

Of happiness.

And then we try and try again

To ask ourselves why

But who knows, when will the sunlight

Kiss us again.

Vroeger kon het me niet schelen

Hoe kan dit zo ongelooflijk zijn?

Maar die ochtend werd ik zoals gewoonlijk wakker in ons bed

Ik realiseerde het me!

Ik wilde er niet uit

De avond ervoor werd ochtend

Ik draaide me naar de andere kant

Maar die gedachte werd zo helder

En hield me wakker.

Dus ik liet het zich in de lucht vormen

En ten slotte realiseerde ik me dat het zo ongelooflijk is

Daarna, zoals het kwam, vloog het weg.

Het gebeurt, ja, het overkomt iedereen

Om jezelf af te vragen waarom

Maar slechts soms, of minder dan soms

Je krijgt een antwoord…

En daar is het, andere keren duidelijk

Als het zonlicht.

Maar slechts voor een paar seconden

En om je te laten zien dat het leven niet gemakkelijk is

Het verdwijnt wegnemen

Dat kleine glimpje

Van geluk.

En dan proberen we het nog een keer

Om ons af te vragen waarom

Maar wie weet, wanneer zal het zonlicht

Kus ons nog een keer.