The True Story of What Was - Ani DiFranco

The light blue flickering rhythm

Of the neighbor’s big console T. V

Is basking on the ceiling

Of another insomniac spree

And outside sleep’s open window

Between the drops of rain

History is writing a recipe book

For every earthly pain

Oh to clean up the clutter of echoes

Coming in and out of focus

Words spoken

Like locusts

Sing and sing

In my head

And thing is

They often seem

In my memory’s long dream

To be superfluous to

The true story of what was

'cause

Real is real regardless

Of what you try to say

Or say away

Real is real relentless

While words distract and dismay

Words that change their tune

Though the story remains the same

Words that fill me quickly

And then are slow to drain

Dialogues that dither down reminiscent

Of the way it likes to rain

Every screen

A smoke screen

Oh to dream

Just for a moment

The picture

Outside the frame

Then in a flash

The light blue horizon

Spanning a sudden black

Is sucked into the vanishing point

And quiet rushes back

To search for the downbeat

In a tabla symphony

To search in the darkness

For someone who looks like me

(Though I’m not really who I said I was

Or who I thought I’d be)

Just a collection of recollections

Conversations consisting

Of the kind of marks we make

When we’re trying to get a pen to work again

A lifetime of them!

Cough… cough…ahem…

I say to me

Now here listening

I say to the locusts

That sing and sing to me sitting

Now here on the front porch swing of my eyes…

I hereby amend

Whatever I’ve ever said

With this sigh

Het lichtblauwe flikkerende ritme

Van de grote console van de buren T. V

Ligt aan het plafond

Van nog een slapeloze aanval

En buiten het open raam van de slaap

Tussen de regendruppels

Geschiedenis is een receptenboek schrijven

Voor elke aardse pijn

Oh om de rommel van echo's op te ruimen

In en uit focus komen

Gesproken woorden

zoals sprinkhanen

Zing en zing

In mijn hoofd

En het ding is:

Ze lijken vaak

In de lange droom van mijn herinnering

Om overbodig te zijn

Het waargebeurde verhaal van wat was

'oorzaak

Echt is hoe dan ook echt

Van wat je probeert te zeggen

Of zeg weg

Echt is echt meedogenloos

Terwijl woorden afleiden en ontsteltenis

Woorden die van toon veranderen

Hoewel het verhaal hetzelfde blijft

Woorden die me snel vullen

En dan langzaam leeglopen

Dialogen die wankelen doen denken aan

Zoals het graag regent

Elk scherm

Een rookgordijn

Oh om te dromen

Gewoon voor een moment

De foto

Buiten het kader

Dan in een oogwenk

De lichtblauwe horizon

Een plotselinge zwarte overspannen

Wordt in het verdwijnpunt gezogen

En de stilte haast zich terug

Zoeken naar de downbeat

In een tabla-symfonie

Zoeken in het donker

Voor iemand die op mij lijkt

(Hoewel ik niet echt ben wie ik zei dat ik was)

Of wie ik dacht dat ik zou zijn)

Gewoon een verzameling herinneringen

Gesprekken bestaande uit

Van het soort markeringen dat we maken

Wanneer we proberen een pen weer aan het werk te krijgen

Een leven lang!

Hoest... hoest...ahum...

ik zeg tegen mij

Nu hier aan het luisteren

Ik zeg tegen de sprinkhanen

Dat zingen en zingen voor mij zittend

Nu hier op de veranda aan de voorkant van mijn ogen ...

Ik wijzig hierbij:

Wat ik ooit heb gezegd

Met deze zucht