The Story - Ani DiFranco

I would have returned your greeting

If it weren’t for the way you were looking at me

This street is not a market

And I am not a commodity

And don’t you find it sad that we can’t even say hello

'Cause you’re a man

And I am a woman

And the sun is getting low

And there are some places that I can’t go

As a woman I can’t go there

And as a person I don’t care

I don’t go for the 'hey baby, what’s your name?'

And I’d like to go alone

Thank you just the same

I am up again against

The skin of my guitar

In the window of my life

Looking out through the bars

I am sounding out the silence

Avoiding all the words

I’m afraid I’ve said too much

I’m afraid of who has heard me

My father, he told me the story

And it was true

For his time

But now the story’s different

Maybe I should tell him mine

All the girls line up here

All the boys on the other side

I see your ranks are advancing

I see mine are left behind

I am up again against

The skin of my guitar

In the window of my life

Looking out through the bars

I am sounding out the silence

Avoiding all the words

I’m afraid I can never say enough

I’m afraid no one has heard me

And despite all the balls that I’ve been thrown

And forced to drop

On the social totem pole

I’m preciously close to the top

They put you in your place

And they tell you to behave

But no one can be free

Until we’re all on an even grade

And I would have returned your greeting

If it weren’t for the way you were looking at me

Ik zou je groet hebben beantwoord

Als je niet naar me keek

Deze straat is geen markt

En ik ben geen handelsartikel

En vind je het niet triest dat we niet eens hallo kunnen zeggen?

Omdat je een man bent

En ik ben een vrouw

En de zon gaat laag

En er zijn sommige plaatsen waar ik niet heen kan

Als vrouw kan ik daar niet heen

En als persoon kan het me niet schelen

Ik ga niet voor het 'hey schatje, hoe heet je?'

En ik zou graag alleen gaan

Toch bedankt

Ik ben weer tegen

De huid van mijn gitaar

In het venster van mijn leven

Door de tralies naar buiten kijken

Ik laat de stilte klinken

Alle woorden vermijden

Ik ben bang dat ik te veel heb gezegd

Ik ben bang voor wie me heeft gehoord

Mijn vader, hij vertelde me het verhaal

En het was waar

voor zijn tijd

Maar nu is het verhaal anders

Misschien moet ik hem de mijne vertellen

Alle meisjes staan ​​hier in de rij

Alle jongens aan de andere kant

Ik zie dat je rangen vooruitgaan

Ik zie dat de mijne zijn achtergelaten

Ik ben weer tegen

De huid van mijn gitaar

In het venster van mijn leven

Door de tralies naar buiten kijken

Ik laat de stilte klinken

Alle woorden vermijden

Ik ben bang dat ik nooit genoeg kan zeggen

Ik ben bang dat niemand me heeft gehoord

En ondanks alle ballen die ik heb gegooid

En gedwongen te laten vallen

Op de sociale totempaal

Ik ben heel dicht bij de top

Ze zetten je op je plek

En ze zeggen dat je je moet gedragen

Maar niemand kan vrij zijn

Tot we allemaal een gelijk niveau hebben

En ik zou je groet hebben beantwoord

Als je niet naar me keek