Small World - Ani DiFranco

She was shaking and talking

Louder and louder

Each sentence was sifted to a very fine powder

Her face was wet and tight

Her grip was cold and light

A strong wind could blow you down

I heard myself say

Word up sister

A strong wind could take me away

I said how long have

You been at large

They told me you were stashed

Last time I asked

She said I’ve been out now

For all of three hours

I just resurfaced

And here you are

I must admit

That it has been hard

So far

I said skeletons are fine

Your closet or mine

And we took turns recounting

The details of lost time

And when we had both

Admitted it all

We threw our heads back

And laughed until we cried

We laughed because the world is absurd and beautiful and small

There we were

Washed up on the curb

As the rush hour traffic

Went out with the tide

And I was aware that

With every word spoken and shared

I could see her shaking subside

I said sister looks to me

Ze trilde en praatte

Luider en luider

Elke zin werd gezeefd tot een zeer fijn poeder

Haar gezicht was nat en strak

Haar greep was koud en licht

Een harde wind kan je omver blazen

hoorde ik mezelf zeggen

Word-up zus

Een sterke wind kan me wegvoeren

Ik zei hoe lang heb?

Je was in het algemeen

Ze vertelden me dat je verstopt was

De laatste keer dat ik het vroeg

Ze zei dat ik nu weg ben geweest

Voor alle drie uur

Ik ben net weer opgedoken

En hier ben je

Ik moet toegeven

Dat het moeilijk is geweest

Tot dusver

Ik zei dat skeletten prima zijn

Jouw kast of de mijne

En we vertelden om de beurt

De details van verloren tijd

En toen we beide hadden

Heb het allemaal toegegeven

We wierpen ons hoofd achterover

En lachten tot we moesten huilen

We lachten omdat de wereld absurd en mooi en klein is

Daar waren we

Aangespoeld op de stoep

Als het spitsuurverkeer

Ging met het tij mee

En ik was me ervan bewust dat

Met elk woord dat gesproken en gedeeld wordt

Ik zag haar beven afnemen

Ik zei dat zus naar me kijkt