Reprise - Ani DiFranco

I had to leave the house of fashion

Go forth naked from its doors

Cuz women should be allies

Not competitors

And i had to leave the house of god

Cuz the cross repleased the wheel

And the goddesses were out in the garden

With the plants that nourish and heal

I had to leave the house of privilege

Spend christmas homeless and feeling bad

To learn that privilege is a headache

That you don’t know that you don’t have

And i had to leave the house of television

To start noticing the clouds

It’s amazing the stuff you see

When you finally shed that shroud

I had to leave the house of conformity

In order to make art

I had to be more or less true

To learn to tell the two apart

And i had to leave the house of fear

Just about as soon as i could crawl

Ignore my face on the wanted posters

Stuck to the post office wall

I had to leave the house of self-importance

To doodle my first tattoo

Realize a tattoo is no more permanent

That i am, and who

Ever said that life is suffering

I think they had their finger on the pulse of joy

Ain’t the power of transcendence

The greatest one we can employ

Ik moest het huis van de mode verlaten

Ga naakt de deur uit

Want vrouwen zouden bondgenoten moeten zijn

Geen concurrenten

En ik moest het huis van god verlaten

Want het kruis behaagde het wiel

En de godinnen waren buiten in de tuin

Met de planten die voeden en genezen

Ik moest het huis van voorrecht verlaten

Kerst dakloos doorbrengen en je slecht voelen

Om dat voorrecht te leren is een hoofdpijn

Dat je niet weet dat je het niet hebt

En ik moest het huis van televisie verlaten

Om de wolken op te merken

Het is verbazingwekkend wat je ziet

Wanneer je eindelijk die lijkwade afwerpt

Ik moest het huis van conformiteit verlaten

Om kunst te maken

Ik moest min of meer waar zijn

Om te leren de twee van elkaar te onderscheiden

En ik moest het huis van angst verlaten

Zo ongeveer zodra ik kon kruipen

Negeer mijn gezicht op de gezochte posters

Vast aan de muur van het postkantoor

Ik moest het huis van zelfbelang verlaten

Om mijn eerste tatoeage te tekenen

Realiseer je dat een tatoeage niet meer permanent is

Dat ik ben, en wie

Ooit gezegd dat het leven lijden is?

Ik denk dat ze de vinger aan de pols van vreugde hadden

Is niet de kracht van transcendentie

De beste die we kunnen gebruiken