Old Old Song - Ani DiFranco

I’ll sing you a song that starts out descriptive

And locates a time and a place

Like a dinner table where a whole family

Is just sitting down to say grace

An old old song that moves into action

Taking its sweet sweet time

And waits until we all say amen

Again and again in rhyme

It’s the story of a father and a mother

Who battle each other over nothin'

With a couple of kids trying to figure

Which way the plot’s spinning

Who’s winning and who is bluffing

It’s a story as common as a penny, son

It ain’t really worth anything to anyone

Poor little sore little song

That aches like a muscle each time that it moves

Sad little song that you play

And you play and you play

And you play 'til you lose

While history is outside writing a recipe book

For every earthly pain

This song is inside finger painting dark swirls

Again and again and they all look the same

Cuz what if you come home from school one day

And you find your whole family’s at war

And there’s this ominous silence just waiting to be broken

And there’s secret places for hiding underneath the floorboards

And everyone seems to be bracing

For the subharmonic thunder of the next bomb

And everyone seems to be waiting for the cops to bust in

With their guns drawn

At the bleak light of dawn

It’s a story as common as a penny, son

I don’t think it’s worth anything to anyone

Ik zal een nummer voor je zingen dat beschrijvend begint

En lokaliseert een tijd en een plaats

Zoals een eettafel waar een hele familie

Is gewoon gaan zitten om genade te zeggen?

Een oud oud nummer dat in actie komt

Het nemen van zijn zoete zoete tijd

En wacht tot we allemaal amen zeggen

Steeds weer op rijm

Het is het verhaal van een vader en een moeder

Die elkaar om niets bevechten

Met een paar kinderen die proberen te achterhalen

Welke kant het plot op draait

Wie wint en wie bluft?

Het is een verhaal dat zo gewoon is als een cent, zoon

Het is voor niemand echt iets waard

Arm klein pijnlijk liedje

Dat doet pijn als een spier elke keer dat het beweegt

Triest liedje dat je speelt

En je speelt en je speelt

En je speelt tot je verliest

Terwijl geschiedenis buiten het schrijven van een receptenboek ligt

Voor elke aardse pijn

Dit nummer is binnen vingervervende donkere wervelingen

Keer op keer en ze zien er allemaal hetzelfde uit

Want wat als je op een dag thuiskomt van school?

En je merkt dat je hele familie in oorlog is

En er is een onheilspellende stilte die erop wacht om verbroken te worden

En er zijn geheime schuilplaatsen onder de vloerplanken

En iedereen lijkt zich schrap te zetten

Voor de subharmonische donder van de volgende bom

En iedereen lijkt te wachten tot de politie binnenvalt

Met hun geweren getrokken

Bij het sombere licht van de dageraad

Het is een verhaal dat zo gewoon is als een cent, zoon

Ik denk dat het niemand iets waard is