Temblando - AMBKOR

Nacido para morir expresando

Dicen que sale un poco el sol cuando yo canto

Dicen que saco lo que estás guardando

Y no dices porque cada vez que hablas te invade ese llanto

De tantas lágrimas me he convertido en barco

Y ahora soy capaz de imaginarme el mar mirando un charco

Puedo nadar con tiburones blancos

Saben que pasé por tanto que me miran y pasan de largo

Yo sigo temblando

La vida es un beso de despedida, tan bonito como amargo

Y sin embargo, me embargó la pena

Le hice el encargo de quererme y hoy se besa con cualquiera

No pude hacerme cargo y no lo hice

No es lo mismo quererse que ser felices

Lo bonito no es pensar en todo lo que quise

Lo bonito es ir con alguien sin saber a dónde se dirige

Siempre me fijé en el cielo más nublado

Te lo dije, si me eliges también lo haces con lo malo

No me vale que me des la mano

Si te vas cuando el invierno llega para congelarnos

Y sé que buscas el verano eterno

Yo te puedo dar calor si estás dispuesta a conocer mi infierno

No tengo más que este cuaderno

Pero puedo convertirlo en cuento de hadas si tú estás de acuerdo

En el cielo están los míos, juro que los veo

Cuidan de mi hijo cuando estoy a cero

El tiempo me robó su compañía

Y yo hago música para que cuando sea yo el que falte no perdáis la mía

No nacimos pa' estar solos, digan lo que digan

La soledad solo es bonita cuando es elegida

Si no lo es, es homicida

Te coge un día bueno y lo transforma en una mierda de día

Y nos cargaron de vergüenzas y de miedos de mentira

Por eso bailas mucho mejor cuando nadie te mira

Nos cargaron de egoísmo y de ego a secas

No es que nadie te conozca, es que no les dejas

Vivimos entre rejas transparentes

Desde dentro no se ven, desde fuera son tan evidentes

Tan evidentes como que el sol sale siempre

Y si no lo ves es por las nubes no porque él no esté presente

Y hoy he mirado a la cara del que me miente

Y me he preguntado si más tarde se arrepiente

Hoy he mirado a la cara del que está siempre

Y me he preguntado si yo estoy cuando él se pierde

La vida es un intercambio, un tente

Las piezas que me faltan tal vez las tenga otra gente

Y no es cuánto pierdes, es cuánto aprendes

No es cuánto ganas, es cuántas ganas tienes de conocerte

Tengo una ventana dentro con vistas al amor propio

Las custodia un demonio y una serpiente

Tengo que ser feliz, es algo tan obvio como evidente

Como que cuando lo veo me hago el invidente

No tengo cargas más que esta mente

Y un corazón que lucha por vencerla eternamente

Y no es cuánto tardas, es cuánto duele

Es cuánto aguantas, no cuántas veces piensas que no puedes

Y tú no

geboren om te sterven uiten

Ze zeggen dat de zon een beetje schijnt als ik zing

Ze zeggen dat ik eruit haal wat jij bewaart

En dat zeg je niet, want elke keer dat je spreekt, overvalt die kreet je

Van zoveel tranen ben ik een boot geworden

En nu kan ik me voorstellen dat de zee naar een plas kijkt

Ik kan zwemmen met grote witte haaien

Ze weten dat ik zoveel heb meegemaakt dat ze me aankijken en langslopen

Ik blijf trillen

Het leven is een afscheidskus, even mooi als bitter

En toch werd ik gegrepen door verdriet

Ik vroeg hem om van me te houden en vandaag kust hij iedereen

Ik kon er niet tegen en deed het niet

Het is niet hetzelfde om van elkaar te houden als om gelukkig te zijn

Het mooie is dat ik niet alles kan bedenken wat ik wilde

Het mooie is om met iemand mee te gaan zonder te weten waar ze heen gaan

Ik richt mijn vizier altijd op de meest bewolkte lucht

Ik zei het je, als je voor mij kiest, doe je het ook met de slechten

Het maakt me niet uit of je me je hand geeft

Als je weggaat als de winter komt om ons te bevriezen

En ik weet dat je de eeuwige zomer zoekt

Ik kan je warmte geven als je bereid bent mijn hel te kennen

Ik heb niets anders dan dit notitieboekje

Maar ik kan er een sprookje van maken als je het ermee eens bent

In de lucht zijn van mij, ik zweer dat ik ze zie

Ze zorgen voor mijn zoon als ik nul ben

De tijd heeft zijn gezelschap van mij gestolen

En ik maak muziek zodat als ik degene ben die ontbreekt, jij de mijne niet kwijtraakt

We zijn niet geboren om alleen te zijn, wat ze ook zeggen

Eenzaamheid is alleen mooi als het wordt gekozen

Zo niet, dan is het moorddadig

Je neemt een goede dag en maakt er een rotdag van

En ze beschuldigden ons van schaamte en angst voor leugens

Daarom dans je zoveel beter als niemand naar je kijkt

Ze beschuldigden ons van egoïsme en gewoon ego

Het is niet dat niemand je kent, het is dat je ze niet toestaat

We leven achter transparante tralies

Van binnen zijn ze niet zichtbaar, van buiten zijn ze zo vanzelfsprekend

Zo vanzelfsprekend als de zon altijd opkomt

En als je het niet ziet, komt dat door de wolken, niet omdat hij niet aanwezig is

En vandaag heb ik gekeken naar het gezicht van degene die tegen me liegt

En ik vraag me af of hij er later spijt van krijgt

Vandaag heb ik gekeken naar het gezicht van degene die altijd is

En ik heb me afgevraagd of ik er ben als hij verdwaalt

Het leven is een uitwisseling, een tent

De stukjes die ik mis, hebben misschien andere mensen

En het gaat er niet om hoeveel je verliest, het gaat erom hoeveel je leert

Het gaat er niet om hoeveel je wilt, het gaat erom hoeveel je jezelf wilt ontmoeten

Ik heb een raam binnen met uitzicht op zelfliefde

Ze worden bewaakt door een demon en een slang

Ik moet blij zijn, het is even vanzelfsprekend als vanzelfsprekend

Het is alsof ik blind speel als ik het zie

Ik heb geen andere last dan deze geest

En een hart dat vecht om haar eeuwig te verslaan

En het gaat er niet om hoe lang het duurt, het gaat erom hoeveel pijn het doet

Het gaat erom hoe lang je kunt duren, niet hoe vaak je denkt dat je het niet kunt

En jij niet