La cabaña del árbol - AMBKOR, Errecé

Como un niño que se aísla de la vida

He construido una cabaña donde no existen las lágrimas

Aquí la abuela no se ha ido todavía

Las flores se le dan en mano, no frente a una lápida

Aquí la llama del amor aún sigue viva

Aquí no me dejaste y me obligaste a pasar página

Aquí mamá no llora haciendo la comida

Ni papá pasa mil horas encerrado en una fábrica

Aquí no entraron los matones de clase ni me pegaron

Aquí soñé que hacíamos las paces

Y jugábamos a ser aves rapaces

Porque hasta que abres las alas todos juzgan lo que haces

Aquí puedes volar, hablar cuando te nace

Porque aquí sí se valora cuando un corazón se abre

Porque da igual pequeño o grande

Aquí cuando cambié no me dijiste que era demasiado tarde

Aquí mi abuelo sí me reconoce

Y cuando voy a verlo no hace esfuerzos para recordar mi nombre

Aquí se acuerda de mi cumpleaños

Y nos lleva a todos juntos a comer como hacía en antaño

Aquí mi amigo no ha cambiado de ciudad

Y los sueños se mantienen a pesar de la edad

Aquí me aíslo de este mundo frío como el mármol

Bienvenidos a mi cabaña en el árbol

Y dime por qué debería salir de estas cuatro paredes

Que hice yo mismo con ganas de huir

Y dime por qué debería salir de estas cuatro paredes

Que hacen que pinte este cielo tan gris, eh

Supongo que aquí todo es de mentira

Pero se ve tan real desde aquí arriba

Aquí me escondo yo y mi fantasía

Aquí mis padres no perdieron por la crisis la casa donde vivían

Aquí todos tienen la suerte a su alcance

Aquí mi tía sí que se salvó del cáncer

Aquí no hay muebles, solo aire

Aquí no hay armarios, porque no se juzga a nadie por amar a nadie

Aquí no duerme el enemigo

Ni mi amigo se mató ese día con la moto que compró conmigo

Aquí lo que alguien promete, lo cumple

Y no tienes que subirte encima de nadie pa' ir a la cumbre

Aquí no cubren de mierda los mares

Ni hay animales en centros de ayuda buscando hogares

Aquí no hay seres ilegales

Hay personas buscando un futuro lejos de su zona como iguales

Aquí un regalo es una carta, no un diamante

Un abrazo a tiempo cuando estás roto en mil partes

Aquí no hay cielo ni infierno para juzgarte

Porque ya te juzgas tú cuando te tienes delante

Aquí no hay cruces ni luces que se apagan

Aquí sí que me devolviste las llamadas

Aquí hay un hueco si quieres estar a salvo

Bienvenidos a mi cabaña en el árbol

Y dime por qué debería salir de estas cuatro paredes

Que hice yo mismo con ganas de huir

Dime por qué debería salir de estas cuatro paredes

Que hacen que pinte este cielo tan gris, eh

En la cima de mi mente hice mi lugar

Con ese color tan ocre y ese olor a hogar

Recordaba cada instante de felicidad

Momentos en los que todos están

Es tan duro ver lo que hacemos

Sacrificamos algo a lo que pertenecemos

Mentimos de más a quien echamos de menos

Pasamos de ser humano a ser veneno, eh

He creado estas cuatro paredes

Aquí dentro el amor no duele

La esperanza tampoco se muere

Te das cuenta quién realmente eres

He creado estas cuatro paredes

Donde encuentro mis superpoderes

Sentir que el tiempo ya no se mueve

Todo se detiene a mi alrededor

Uh nana nana na, ea…

Als een kind dat zich isoleert van het leven

Ik heb een hut gebouwd waar geen tranen zijn

Oma is hier nog niet weg

Bloemen worden u met de hand gegeven, niet voor een grafsteen

Hier brandt de vlam van de liefde nog

Je liet me hier niet achter en je dwong me de pagina om te slaan

Hier huilt mama niet tijdens het koken

Zelfs pa zit niet duizend uur opgesloten in een fabriek

De pestkoppen kwamen hier niet binnen en ze sloegen mij niet

Hier droomde ik dat we vrede sloten

En we speelden dat we roofvogels waren

Want totdat je je vleugels opent, beoordeelt iedereen wat je doet

Hier kun je vliegen, praten als je geboren wordt

Want hier wordt het gewaardeerd als een hart opengaat

Omdat het niet uitmaakt klein of groot

Hier, toen ik me omkleedde, zei je niet dat het te laat was

Hier herkent mijn opa mij wel

En als ik hem ga opzoeken, doet hij geen moeite om mijn naam te onthouden

Hier herdenk je mijn verjaardag

En hij neemt ons allemaal mee om te eten zoals hij vroeger deed

Hier is mijn vriend niet van stad veranderd

En dromen blijven ondanks de leeftijd

Hier isoleer ik mezelf van deze wereld koud als marmer

welkom in mijn boomhut

En vertel me waarom ik deze vier muren zou verlaten

Wat heb ik zelf gedaan om weg te willen rennen

En vertel me waarom ik deze vier muren zou verlaten

Waarom schilder ik deze lucht zo grijs?

Ik denk dat alles hier een leugen is

Maar het ziet er zo echt uit vanaf hier

Hier verberg ik mezelf en mijn fantasie

Hier zijn mijn ouders het huis waar ze woonden niet kwijtgeraakt door de crisis

Hier heeft iedereen het geluk binnen handbereik

Hier werd mijn tante gered van kanker

Hier zijn geen meubels, alleen lucht

Er zijn hier geen kasten, omdat niemand wordt veroordeeld omdat hij van iemand houdt

Hier slaapt de vijand niet

Zelfs mijn vriend pleegde die dag geen zelfmoord met de motor die hij bij mij kocht

Hier wat iemand belooft, maakt hij waar

En je hoeft niet op iemand te klimmen om naar de top te gaan

Hier bedekken ze de zeeën niet met stront

Er zijn geen dieren in opvangcentra die op zoek zijn naar een thuis

Hier zijn geen illegale wezens

Er zijn mensen die op zoek zijn naar een toekomst ver van hun gebied als gelijken

Hier is een geschenk een brief, geen diamant

Een knuffel op tijd als je in duizend delen gebroken bent

Hier is geen hemel of hel om over je te oordelen

Omdat je jezelf al veroordeelt als je voor jezelf staat

Hier zijn geen kruizen of lichten die uitgaan

Hier heb je me teruggebeld

Hier is een gat als je veilig wilt zijn

welkom in mijn boomhut

En vertel me waarom ik deze vier muren zou verlaten

Wat heb ik zelf gedaan om weg te willen rennen

Vertel me waarom ik deze vier muren zou verlaten

Waarom schilder ik deze lucht zo grijs?

In mijn hoofd heb ik mijn plek gemaakt

Met die okerkleur en die geur van thuis

Ik herinnerde me elk moment van geluk

Momenten waarop iedereen is

Het is zo moeilijk om te zien wat we doen

We offeren iets waartoe we behoren

We liegen te veel tegen wie we missen

We gingen van mens naar vergif, huh

Ik heb deze vier muren gemaakt

Hier doet liefde geen pijn

Hoop sterft ook niet

je beseft wie je werkelijk bent

Ik heb deze vier muren gemaakt

Waar vind ik mijn superkrachten?

Voel dat de tijd niet meer beweegt

Alles stopt om mij heen

Uh nana nana na, eh...