El Último Pasajero - AMBKOR

Esperando por ti me perdí

Esperando a que digas que sí

Esperando a que vuelvas aquí

Con la magia y la fe que me hacía feliz

Te puedo sentir, nunca me fui

Suena tu tema «Destine» me tortura

Yo sigo aquí, esperando por ti

Aún así te prometo que entiendo tus dudas

Puedo morir si lo pides sincera

Puedo matar, subir tu escalera

Dar carreteras, alzar tu bandera

Bajar tu cadera, dejar de follar con cualquiera

Yo no sé lo que tienes, sé lo que tengo

Sigo en el tren que cogí para verte

Esquivando el presente

Mirando al pasado intentando ser fuerte y no puedo

No puedo parar de quitarte la ropa en mis sueños

No puedo parar de pensar en ducharme pegado a tus labios

Llenando de vaho el cristal del espejo

Y no puedo… morirme de amor y lo hago

Te lloro en mi cuarto pensando ¿quién coño fue el malo?

Y no puedo, no puedo, no puedo encontrarlo

Me niego a pensar que fallamos en algo

Y lo hago, estoy roto y borracho supongo

Que nunca querré como entonces

Y entonces me rompo

Soy para ti para siempre

Podría arrastrarme y ver lo coherente

Quizá fue el momento, quizá fue tu gente

Quizá fue tu edad, quizá fui impaciente

Y yo qué sé qué pensar

Si aunque quiera olvidarte te veo pasar por mi mente

Y me quiero morir a tu lado aunque duela

Me quiero morir si no estás donde estoy

Me quiero morir de camino a Alicante subido a un convoy

No habrá hoy ni mañana ni sol en mi cama

Entre sábanas éramos lava

Eramos puros, la envidia de todo el que hablaba

Y ¿no lo veías, amor?

Mejor una vida vacía, ¿no?

Mejor escuchar qué decía, ¿no?

Mejor arrastrarme al dolor

Mejor machacarme si todo iba mal, si total era yo

Y paso de hablar, de ensuciar esta historia

Si la cagué, que lo hice, perdona

Amar no es tan facil, no lo sabia

Amar es soñar en conjunto y lo hacía

Joder, sí lo hacia, joder, sí lo hacia

Joder, si moría por ti cada día

Le miento a las chicas, les digo que no te quería

Y sé que es mentira, ojalá fueran tú

Ojalá fueran luz, ojalá fueran luz y no cruz y agonía

Una vida vacía es mi vida sin ti

Aún siento tu olor y el color de tu piel en Paris

Aquel día por fin fui feliz

Pintamos de azul ese gris que invadía el tapiz

Nuestra vida paso de normal a genial en un plis

Solo mirando

Recuerdo tu cuarto, el cuarto de al lado

Quería picarte, pasarme la noche charlando a tu lado

Y morirme después porque no habria después, después de tus manos

Wachtend op jou ben ik verdwaald

Wachten tot je ja zegt

wachtend tot je hier terugkomt

Met de magie en het geloof waar ik blij van werd

Ik kan je voelen, ik ben nooit weggeweest

Je lied "Destine" klinkt me kwellend

Ik ben nog steeds hier, wachtend op jou

Toch beloof ik dat ik je twijfels begrijp

Ik kan sterven als je het oprecht vraagt

Ik kan doden, je ladder beklimmen

Geef wegen, hijs je vlag

Laat je heup vallen, stop met neuken met wie dan ook

Ik weet niet wat jij hebt, ik weet wat ik heb

Ik zit nog steeds in de trein die ik nam om je te zien

het heden ontwijken

Terugkijkend proberen sterk te zijn en ik kan het niet

Ik kan niet stoppen met je kleren uit te trekken in mijn dromen

Ik kan niet stoppen met denken aan het nemen van een douche die aan je lippen is vastgelijmd

Het spiegelglas vullen met stoom

En ik kan niet... doodgaan van liefde en dat doe ik ook

Ik huil om je in mijn kamer, denkend wie in vredesnaam de slechterik was?

En ik kan het niet, ik kan het niet, ik kan het niet vinden

Ik weiger te denken dat we ergens in gefaald hebben

En dat doe ik, ik ben blut en dronken denk ik

Dat ik nooit meer zoals toen zal willen

En dan breek ik

Ik ben voor altijd voor jou

Ik kon kruipen en zien hoe samenhangend

Misschien was het het moment, misschien waren het jouw mensen

Misschien was het jouw leeftijd, misschien was ik ongeduldig

En ik weet niet wat ik moet denken

Ja, ook al zou ik je willen vergeten, ik zie je door mijn hoofd gaan

En ik wil aan jouw zijde sterven, ook al doet het pijn

Ik wil sterven als jij niet bent waar ik ben

Ik wil sterven op weg naar Alicante in een konvooi

Er zal geen vandaag of morgen of zon in mijn bed zijn

tussen de lakens waren we lava

We waren puur, de afgunst van iedereen die sprak

En heb je het niet gezien, liefje?

Beter een leeg leven, toch?

Beter luisteren naar wat hij zei, toch?

Sleep me liever naar de pijn

Je kunt me maar beter verpletteren als alles fout ging, als ik het helemaal was

En ik stop met praten, dit verhaal vervuilen

Als ik het verpest heb, dan heb ik dat gedaan, sorry

Liefhebben is niet zo makkelijk, dat wist ik niet

Liefhebben is samen dromen en dat deed ik

Fuck ja dat deed ik, fuck ja dat deed ik

Verdorie, als ik elke dag voor je zou sterven

Ik lieg tegen de meisjes, vertel ze dat ik je niet wilde

En ik weet dat het een leugen is, ik wou dat jij het was

Ik wou dat ze licht waren, ik wou dat ze licht waren en niet boos en kwellend

Een leeg leven is mijn leven zonder jou

Ik voel nog steeds je geur en de kleur van je huid in Parijs

Die dag was ik eindelijk gelukkig

We hebben dat grijs geverfd dat het tapijt binnenviel in blauw

Ons leven ging in een flits van gewoon naar geweldig

Gewoon aan het kijken

Ik herinner me je kamer, de kamer ernaast

Ik wilde je steken, de nacht doorbrengen met kletsen aan je zijde

En sterf later omdat er geen later zou zijn, na jouw handen