Piérdete conmigo - AMBKOR

No soy ejemplo de nada, quizás de nadie

Soy un cóndor en Los Andes, un león libre en el Zaire

Un vaivén de paz, man

Algo tengo claro y es esta canción

Y este corazón gritando al aire

No puedo ser tan desastre

Escribo esta mierda con algo más que arte

Con algo más que darte

Que los que imparten clases, yo no te enseño

Ni sufro por lo mismo que hace años, era pequeño

Y ni mis sueños son los mismos ni los tuyos

Nadie madura si lo tiene todo cuando abre los puños

Yo lo tuve todo y no lo vi

Y fui más rico que el que tiene dinero, gracias a ti

No me volverá a pasar o quizás sí

Soy humano y el humano aprende así, otra cicatriz

Para ser feliz no hace falta tiempo

Sobran excusas para serlo

Es algo que no entiendo y que te juro que quiero cambiar

Quiero coger el metro y bajar, parada al azar, sin más

Que la gente me mire cual bicho raro

Que la gente me mire y me sude el nabo

Soy lo que soy, aquí he llegado sin un pavo

Mientras me escuchan en Cali yo sello el paro, vamos

Es lo que hago y me siento un campeón

Yo no cambio de equipo por un anillo como Lebrón

Levántate, piérdete conmigo

Deja tus prejuicios a un lado, vive tranquilo

Yo me bajo en la parada más lejana

Me vuelvo a casa andando con el viento acariciándome la cara

Levántate, piérdete conmigo

Deja tus prejuicios a un lado, vive tranquilo

Yo me bajo en la parada más lejana

Me vuelvo a casa andando con el viento acariciándome la cara

Tren de vuelta a casa

Ambkor

Hemos vuelto a hacerlo

Ah, yeah

Otra liga, tú no

Dice…

Levántate, piérdete conmigo

Deja tus prejuicios a un lado, vive tranquilo

Yo me bajo en la parada más lejana

Me vuelvo a casa andando con el viento acariciándome la cara

Levántate, piérdete conmigo

Deja tus prejuicios a un lado, vive tranquilo

Yo me bajo en la parada más lejana

Me vuelvo a casa andando con el viento acariciándome la cara

Ik ben nergens een voorbeeld van, misschien wel van niemand

Ik ben een condor in de Andes, een vrije leeuw in Zaïre

Een zwaai van vrede, man

Er is me iets duidelijk en dat is dit liedje

En dit hart dat de lucht in schreeuwt

Ik kan niet zo'n puinhoop zijn

Ik schrijf deze shit met meer dan alleen kunst

Met iets meer om je te geven

Dat degenen die lessen geven, ik jou niet leer

Ik lijd niet voor hetzelfde als jaren geleden, ik was klein

En noch mijn dromen zijn hetzelfde, noch de jouwe

Niemand wordt volwassen als ze alles hebben als ze hun vuisten openen

Ik had alles en ik zag het niet

En dankzij jou was ik rijker dan degene die geld heeft

Het zal me niet nog een keer overkomen, of misschien wel

Ik ben een mens en de mens leert zo, weer een litteken

Om gelukkig te zijn heb je geen tijd nodig

Er zijn genoeg excuses om te zijn

Het is iets dat ik niet begrijp en waarvan ik zweer dat ik het wil veranderen

Ik wil de metro nemen en uitstappen, willekeurige halte, meer niet

Laat mensen naar me kijken als een gek

Laat mensen naar me kijken en mijn raap zweten

Ik ben wat ik ben, hier ben ik aangekomen zonder kalkoen

Terwijl ze naar me luisteren in Cali bezegel ik de staking, laten we gaan

Het is wat ik doe en ik voel me een kampioen

Ik wissel niet van team voor een ring als Lebrón

sta op, verdwaal met mij

Zet je vooroordelen opzij, leef rustig

Ik stap uit bij de verste halte

Ik ga naar huis terwijl de wind mijn gezicht streelt

sta op, verdwaal met mij

Zet je vooroordelen opzij, leef rustig

Ik stap uit bij de verste halte

Ik ga naar huis terwijl de wind mijn gezicht streelt

trein terug naar huis

Ambkor

We hebben het weer gedaan

Ach ja

Nog een competitie, dat doe je niet

Hij zegt…

sta op, verdwaal met mij

Zet je vooroordelen opzij, leef rustig

Ik stap uit bij de verste halte

Ik ga naar huis terwijl de wind mijn gezicht streelt

sta op, verdwaal met mij

Zet je vooroordelen opzij, leef rustig

Ik stap uit bij de verste halte

Ik ga naar huis terwijl de wind mijn gezicht streelt