Моя жизнь - Александр Ф. Скляр

Я прожил сотни жизней,

Я прочел километры строк,

Через лес чужих слов и мыслей

Я ломился, не чуя ног.

Ядовитые стрелы сомнений

Больно жалили ночью и днем.

Только раны в душе и на теле

Я лечил, прижигая огнем.

Я ревел как белуга, я бился об лед,

Замерзал в ледяных пустынях,

Расплавлялся под солнцем саванны, —

Для того, чтобы голосом рваным

Я пропеть мог во имя твое.

Моя жизнь…

Моя жизнь…

Я открыл остров мертвых,

Что не виден на ваших картах.

Мой корабль затерялся во фьордах,

Мне уже не вернуться обратно.

Не вернуться в спокойную гавань,

Не убрать паруса перед бурей,

Не захлопнуть трусливо ставни,

Не орать, что тебя обманули.

На предательство, ложь, на ужимки шутов

Я смотрю ледяными глазами,

Как удав на игру обезьяны.

В этом мире, безумном и пьяном,

Я все крепче сжимаю свой меч.

Я готов…

Я готов…

Я не знал, что такое рано,

Но я понял, что значит поздно.

Между Библией и Кораном

Я сверяю свой путь по звездам.

Не ропщу, что служил, проклиная,

И что жил под ярмом, не жалею.

Я за нашу кровавую баню

Расплатился мылом на шее.

Я свободен отныне, беспечен и горд.

По земле я ступаю твердо,

Хоть и сбил свои ноги о камни.

Я держу свое счастье за горло,

И меня не спихнула за борт

Моя жизнь…

Моя жизнь…

Ik heb honderden levens geleefd

Ik lees kilometers aan regels,

Door het woud van andermans woorden en gedachten

Ik brak, voelde mijn benen niet.

Poison Arrows of Twijfel

Ze prikten dag en nacht pijnlijk.

Alleen wonden in de ziel en op het lichaam

Ik genas door met vuur te branden.

Ik brulde als een beloega, ik vocht tegen het ijs,

Bevroren in ijzige woestijnen

Gesmolten onder de savannezon,

Naar rauwe stem

Ik zou in jouw naam kunnen zingen.

Mijn leven…

Mijn leven…

Ik ontdekte het eiland van de doden,

Wat niet zichtbaar is op uw kaarten.

Mijn schip is verloren in de fjorden

Ik kan niet meer terug.

Keer niet terug naar een kalme haven,

Zet de zeilen niet neer voor de storm,

Sla niet laf de luiken dicht,

Schreeuw niet dat je bedrogen bent.

Om verraad, leugens, capriolen van narren

Ik kijk met ijskoude ogen

Als een boa constrictor bij een apenspel.

In deze wereld, gek en dronken,

Ik verstevig mijn greep op mijn zwaard.

Ik ben klaar…

Ik ben klaar…

Ik wist niet wat het was vroeg

Maar ik begreep te laat wat het betekende.

Tussen de Bijbel en de Koran

Ik controleer mijn pad tegen de sterren.

Ik mopper niet dat ik heb gediend, vloekend,

En dat ik onder het juk leefde, heb ik geen spijt van.

Ik ben voor ons bloedbad

Ik betaalde met zeep op mijn nek.

Ik ben vanaf nu vrij, zorgeloos en trots.

Op de grond stap ik stevig,

Ook al klopte hij met zijn voeten op de stenen.

Ik houd mijn geluk bij de keel,

En ze hebben me niet overboord geduwd

Mijn leven…

Mijn leven…