Однажды я разбил стекло - Агния Барто

Нет, в жизни мне не повезло,

Однажды я разбил стекло.

Оно под солнечным лучом

Сверкало и горело,

А я нечаянно - мячом!

Уж как мне нагорело!

И вот с тех пор,

С тех самых пор,

Как только выбегу

Во двор,

Кричит вдогонку кто-то:

- Стекло разбить охота?

Воды немало утекло

С тех пор, как я разбил стекло.

Но стоит только мне вздохнуть,

Сейчас же спросит кто-нибудь:

- Вздыхаешь из-за стекол?

Опять стекло раскокал?

Нет, в жизни мне не повезло,

Однажды я разбил стекло.

Идет навстречу мне вчера,

Задумавшись о чем-то,

Девчонка с нашего двора,

Хорошая девчонка.

Хочу начать с ней разговор,

Но, поправляя локон,

Она несет какой-то вздор

Насчет разбитых окон.

Нет, в жизни мне не повезло,

Меня преследует стекло.

Когда мне стукнет двести лет,

Ко мне пристанут внуки.

Они мне скажут:

- Правда, дед,

Ты брал булыжник в руки,

Пулял по каждому окну?-

Я не отвечу, я вздохну.

Нет, в жизни мне не повезло,

Однажды я разбил стекло.

Nee, ik heb pech gehad in mijn leven

Ik heb een keer het glas gebroken.

Het is onder de zon

Het schitterde en brandde

En ik per ongeluk - de bal!

Wat ben ik heet!

En sinds toen,

Sindsdien

Zodra ik ren

naar de tuin

Iemand roept na:

- Wil je glas breken?

Er is veel water gestroomd

Sinds ik het glas brak

Maar ik moet gewoon ademen

Nu vraagt ​​iemand:

- Zit je te zuchten achter de ramen?

Weer gebroken glas?

Nee, ik heb pech gehad in mijn leven

Ik heb een keer het glas gebroken.

Loopt gisteren naar me toe

Aan iets denken

Een meisje uit onze tuin

Brave meid.

Ik wil een gesprek met haar beginnen

Maar, de krul corrigeren,

Ze praat wat onzin

Over kapotte ruiten.

Nee, ik heb pech gehad in mijn leven

Glas achtervolgt me.

Als ik tweehonderd jaar oud ben,

Mijn kleinkinderen komen naar me toe.

Ze zullen me vertellen:

- Waar, grootvader,

Je nam de kasseien in je handen

Geschoten bij elk raam? -

Ik zal niet antwoorden, ik zal zuchten.

Nee, ik heb pech gehad in mijn leven

Ik heb een keer het glas gebroken.