Зимняя муха - Зимовье зверей

Первая кровь весною, вторая кровь летом,

Hовая кровь — осень, чай с молоком — зима.

Я мог бы быть кем угодно, я мог бы считаться поэтом,

Hо мое сердце-не-биение нисводит тебя до ума.

Я, наверное, только немногим способен сознаться во многом,

Hо те, кто умеют слушать, не умеют дышать, увы.

А я мог бы быть даже магом, я мог бы быть даже богом,

Hо твоя коленонепреклонность мешает мне стать таковым.

Бери меня сильным,

Веди меня, бей,

Укусом осиным,

Изысканным вкусом трагических фей.

Развей меня по ветру,

Чтоб поровну было воды и огня,

Ищи меня поутру,

Заставь меня быть, образумь меня.

Атеизм начинается ночью, ведь ночи созданы не для спящих,

И то, что делает меня сильным, однажды подсунет мне ту,

Что лишит меня права быть первым — но даже ради свех в рот мне смотрящих

Я единственный в своем аде, триединый в своем аду.

Ведь если резать, то по живому, если плакать, то по живому,

По маршруту по дождевому до ноябрьских скользких ночей.

Я теряю приверженность к богу, я теряю привязанность к дому,

Опровергни мою аксиому, докажи, что я снова ничей.

И веди меня дальше,

Бросай меня в жизнь,

Без гнева, без фальши

Разгневанно смейся, изящно фальшивь,

Души меня мороком,

Чтоб плавились воды и таял огонь,

Туши меня порохом,

Гашеной известью падай в ладонь.

в

Eerste bloed in het voorjaar, tweede bloed in de zomer

Nieuw bloed - herfst, thee met melk - winter.

Ik zou iedereen kunnen zijn, ik zou als een dichter kunnen worden beschouwd,

Maar mijn niet-kloppende hart brengt je in gedachten.

Ik ben waarschijnlijk maar een paar die veel kunnen bekennen,

Maar degenen die weten hoe ze moeten luisteren, weten helaas niet hoe ze moeten ademen.

En ik zou zelfs een tovenaar kunnen zijn, ik zou zelfs een god kunnen zijn,

Maar je kniebuiging verhindert dat ik er een word.

Neem me sterk

Leid me, versla me

espensteek,

Exquise smaak van tragische feeën.

Breng me naar de wind

Zodat er gelijke delen water en vuur zijn,

Zoek me morgenochtend

Laat me zijn, laat me het begrijpen.

Atheïsme begint 's nachts, omdat de nachten niet gemaakt zijn om te slapen,

En wat me sterk maakt, zal me op een dag die ene geven

Wat mij het recht ontneemt om de eerste te zijn - maar zelfs in het belang van degenen die in mijn mond kijken

Ik ben de enige in mijn hel, drieënige in mijn hel.

Immers, als je snijdt, leef dan, als je huilt, leef dan,

Langs de route langs de regenachtige tot november gladde nachten.

Ik verlies trouw aan God, ik verlies trouw aan huis,

Weerleg mijn axioma, bewijs dat ik weer van niemand ben.

En leid me verder

Gooi me in het leven

Geen woede, geen nep

Lach met woede, sierlijk nep

Overlaad me met duisternis

Om de wateren te smelten en het vuur te smelten,

Karkassen me met buskruit

Gebluste kalk valt in de palm.

in