Никого, кроме Ницше - Зимовье зверей

Я напеваю на диктофоны

Своим друзьям старые песни.

Запоминаю их телефоны,

Чтобы допеть эти песни вместе.

Я размножаю странные сказки

На неисправной печатной машинке.

И путешествую вдоль до развязки,

Не замечая даже ошибки.

Моя работа проста —

Я пыль сдуваю с листа

И ухожу в те места,

Где вместо снов пустота.

Мои маршруты просты,

Я обрубаю мосты.

Моя работа пуста, как мир,

В котором нет смысла…

Я наблюдаю драматургию

В своей не очень-то логической нише.

Я точно знаю, что значит другие,

И никого не люблю, кроме Ницше.

Не обхожусь во снах без пророчеств,

А явь — что хочешь, то и найдёшь в ней.

Из всех знакомых мне одиночеств

Я выбираю, где понадежней.

Моя работа проста —

Я пыль сдуваю с листа

И ухожу в те места,

Где вместо слов пустота.

Мои маршруты просты,

Я поджигаю хвосты.

Моя работа пуста, как жизнь,

В которой нет смысла…

(До боли нет смысла.

Есть только воля,

Воля и боль…)

Я напеваю на диктофоны

Своим друзьям новые песни.

Я забываю их телефоны,

Чтобы забыть эти песни вместе.

Из всех знакомых мне одиночеств

Я выбираю ту, что мне ближе.

И снова вру ей — так, между прочим, —

Что никого не люблю, даже Ницше.

Моя работа проста —

Я пыль сдуваю с листа

И ухожу в те места,

Где нет ни шанса из ста.

Мои маршруты просты,

Я обрубаю мосты.

Моя работа пуста, как ты,

В которой нет смысла…

Ik zing in voicerecorders

Download oude liedjes van je vrienden.

Ik herinner me hun telefoons

Om deze liedjes samen te zingen.

Ik kweek vreemde verhalen

Op een defecte typemachine.

En ik reis mee naar de ontknoping,

Zelfs fouten niet opmerken.

Mijn werk is simpel

Ik blaas het stof van het laken

En ik ga naar die plaatsen

Waar in plaats van dromen leegte is.

Mijn routes zijn eenvoudig

Ik sneed bruggen.

Mijn werk is zo leeg als de wereld

Wat geen zin heeft...

Ik kijk dramaturgie

In zijn niet erg logische niche.

Ik weet precies wat anderen bedoelen

En ik hou van niemand behalve Nietzsche.

Ik kan in mijn dromen niet rondkomen zonder profetieën,

En de realiteit - wat je wilt, zul je erin vinden.

Van alle eenzaamheid die ik ken

Ik kies waar het betrouwbaarder is.

Mijn werk is simpel

Ik blaas het stof van het laken

En ik ga naar die plaatsen

Waar in plaats van woorden leegte is.

Mijn routes zijn eenvoudig

Ik stak staarten in brand.

Mijn werk is zo leeg als het leven

Wat geen zin heeft...

(Voor de pijn heeft het geen zin.

Er is alleen wil

Wil en pijn...)

Ik zing in voicerecorders

Nieuwe liedjes voor je vrienden.

Ik vergeet hun telefoons

Om deze liedjes samen te vergeten.

Van alle eenzaamheid die ik ken

Ik kies degene die het dichtst bij mij staat.

En weer lieg ik tegen haar - dus trouwens, -

Dat ik van niemand hou, zelfs niet van Nietzsche.

Mijn werk is simpel

Ik blaas het stof van het laken

En ik ga naar die plaatsen

Waar geen kans op honderd is.

Mijn routes zijn eenvoudig

Ik sneed bruggen.

Mijn werk is leeg zoals jij

Wat geen zin heeft...