На меня смотрит Завтра - Зимовье зверей

На меня смотрит завтра

НА МЕНЯ СМОТРИТ ЗАВТРА

Я вышел из детства внезапно — как вынырнул, как обернулся.

Нащупал за пазухой лёд, бросил кости и кончил надеяться.

Из вышедших раньше меня до сих пор ни один не вернулся,

И некому мне объяснить, для чего же я вышел из детства.

Но утро приносит мне почту, а значит, отныне я буду

Не справа, не слева, а просто немного восточнее запада.

В разломах культуры, где культом является Маленький Вуду,

Я буду дырой среди звезд, распыленных из пульверизатора.

Я мог бы цепляться за корни,

но корни мои наверху —

На меня смотрит Завтра.

На меня смотрит Завтра —

И требует автора.

Я вышел из моды сознательно — не нарушая запрета.

Другие смотрели мне вслед, но никто повторить не отважился.

Я вышел оттуда другим, как католик из стен минарета,

А кто-то кричал мне вослед, будто в моду нельзя войти дважды.

Я мог бы спуститься со сцены улиткой в суфлерскую будку,

В нечистое небо кулис, где кристалл воплощается в запонку,

Где спелый тростник, достигая вершин, превращается в пудру,

Минуя заведомо главную стадию — стадию сахара.

Такую игру в «мутаборы»

я давеча видел в гробу —

На меня смотрит Завтра.

На меня смотрит Завтра —

И ищет соавтора.

Я был бы отличником жизни, когда бы не стал хорошистом,

Когда бы не вышел из пены героев сухим и неузнанным.

И там, где реальность становится бежевой, теплой, пушистой,

Меня вызывают к доске беспристрастные кровные музы…

Еще одна ночь протекла в ожидании зрелого чуда,

В попытке себя воссоздать из заведомо дохлого атома.

Но утро приносит мне почту, а значит, я тоже оттуда —

Я просто морщинка в улыбке Печального Импровизатора.

Я вышел из детства, а значит,

остался у детства в долгу —

На меня смотрит Завтра

Через двойное окно,

На меня смотрит Завтра

Через чужие глаза.

На меня смотрит Завтра —

И мне уже не всё равно,

На меня смотрит Завтра —

Мне ему не отказать.

Это больше азарта,

Это — как хлеб и вино.

На меня смотрит Завтра,

Это — как песни в бреду.

На меня смотрит Завтра —

Мы уже с ним заодно.

И над выжженным замком

Восходит у всех на виду

Черно-белая радуга.

Kijkt naar mij morgen

MORGEN KIJKT NAAR MIJ

Ik kwam plotseling uit mijn kindertijd - hoe ik bovenkwam, hoe ik me omdraaide.

Ik voelde ijs in mijn boezem, gooide de botten en stopte met hopen.

Van degenen die voor mij vertrokken, is er nog niet één teruggekeerd,

En er is niemand om me uit te leggen waarom ik uit mijn kindertijd kwam.

Maar de ochtend brengt me post, wat betekent dat ik vanaf nu zal

Niet naar rechts, niet naar links, maar een beetje naar het oosten van het westen.

In de barsten van de cultuur waar Little Voodoo een sekte is

Ik zal een gat tussen de sterren zijn, gespoten uit een spuitfles.

Ik zou me aan de wortels kunnen vastklampen

maar mijn wortels zijn boven -

Morgen kijkt naar mij.

Morgen kijkt naar mij -

En daar is een auteur voor nodig.

Ik ging bewust uit de mode - zonder het verbod te overtreden.

Anderen zorgden voor mij, maar niemand durfde het te herhalen.

Ik kwam daar anders uit, als een katholiek van de minaretmuren,

En iemand riep me na dat je niet twee keer de mode in kunt gaan.

Ik zou het podium af kunnen gaan als een slak in een souffleurhokje,

In de onzuivere lucht van de backstage, waar het kristal is belichaamd in een manchetknoop,

Waar rijp riet, dat de top bereikt, in poeder verandert,

Het omzeilen van natuurlijk het hoofdpodium - het stadium van suiker.

Zo'n spelletje "mutabora"

Ik zag net in een kist...

Morgen kijkt naar mij.

Morgen kijkt naar mij -

En op zoek naar een co-auteur.

Ik zou een uitstekende student in het leven zijn, als ik geen goede zou worden,

Telkens als hij droog en onherkend uit het schuim van helden kwam.

En waar de werkelijkheid beige, warm, pluizig wordt,

Onpartijdige bloedmuzen roepen me naar het bestuur...

Er ging weer een nacht voorbij in afwachting van een volwassen wonder,

In een poging zichzelf te herscheppen uit een opzettelijk dood atoom.

Maar de ochtend brengt me post, wat betekent dat ik daar ook vandaan kom...

Ik ben slechts een rimpel in de glimlach van de droevige improvisator.

Ik kwam uit de kindertijd, wat betekent:

bleef in de kindertijd in de schulden -

Morgen kijkt naar mij

Door het dubbele raam

Morgen kijkt naar mij

Door de ogen van een ander.

Morgen kijkt naar mij -

En het kan me niet meer schelen

Morgen kijkt naar mij -

Ik kan hem niet weigeren.

Het is meer opwinding

Het is als brood en wijn.

Morgen kijkt naar mij

Het is als liedjes in delirium.

Morgen kijkt naar mij -

We zijn al één met hem.

En boven het verschroeide kasteel

Voor iedereen opstaan

Zwart-witte regenboog.