Voll wie mein Krug - Versengold

Wir eifrigen Zecher hol’n Becher für Becher

An unseren Tische im Saal

Wir leeren hier Stunden schon Runden um Runden

Wir ordern noch mehr und nochmal

So manch einem schwinden die feuchtfrohen Sinne

Vernunft und gesellig' Gespür

So manch einer liegt schon im Suff in der Rinne

Dort draußen vor der Schenkentür

Refrain Die Schankmaid sie keifte, sie feixte und greinte:

Ich hätte wohl längst schon genug

Ich lachte und schluckte und grinste und meinte:

Nej — Ich bin so voll wie mein Krug!

Wir grölen die Lieder hier wieder und wieder

Wir johlen vor Trunkseeligkeit

Es schwingen die Weiber die Leiber die Leiber

Je später je hübscher die Maid

So manch einer lechzt nach vermeintlicher Minne

Und trägt seinen Schmerbauch zur Kür

So manch einer liegt schon im Suff in der Rinne

Dort draußen vor der Schenkentür

Refrain Die Schankmaid sie grunzte, sie mahnte und schallte:

Ich hätte wohl längst schon genug

Ich rülpste und schluckte und grinste und lallte:

Nej — Ich bin so voll wie mein Krug!

Auf dass ich’s ihr zeige leert ich ihn zur Neige

In einem gewaltigen Zug

Refrain Die Schankmaid sie blökte, sie zürnte und motzte:

Ich hätte wohl längst schon genug

Ich würgte und schluckte und grinste und protzte:

Nej — Ich bin so voll wie mein Krug!

Der Leib, die Gedanken sie schwanken und wanken

Die Zunge gehorcht mir nicht mehr

Die Welt oh sie steht nicht, sie dreht sich sie dreht sich

Ich bin kein… mein… eigener Herr?!

In meiner Verwirrtheit da halte ich inne

Im auf und im ab und im wider und für

Ich glaub' es ist Zeit auch für mich und die Rinne

Verflucht wo war noch mal die Tür?

Wij enthousiaste feestvierders krijgen een kopje voor een kopje

Aan onze tafels in de hal

We zijn hier al uren bezig met het legen van rondes en rondes

We bestellen steeds weer

De onstuimige zintuigen van veel mensen vervagen

Reden en sociale flair

Sommige mensen zijn al dronken in de goot

Daar voor de deur van de taverne

Koor Het barmeisje zeurde ze, ze grijnsde en jankte:

Ik zou al genoeg hebben gehad

Ik lachte en slikte en grijnsde en zei:

Nej - Ik ben zo vol als mijn kruik!

We schreeuwen de liedjes hier keer op keer

We schreeuwen van dronkenschap

De vrouwen zwaaien de lichamen de lichamen

Hoe later hoe mooier de meid

Menig mens dorst naar vermeende liefde

En draagt ​​zijn potbuik naar de kür

Sommige mensen zijn al dronken in de goot

Daar voor de deur van de taverne

Refrein De barvrouw gromde ze, waarschuwde ze en brulde:

Ik zou al genoeg hebben gehad

Ik boeren en slikte en grijnsde en slurpte:

Nej - Ik ben zo vol als mijn kruik!

Ik leeg het tot het einde zodat ik het haar kan laten zien

In één machtige trein

Refrein De barvrouw, ze blaatte, ze werd boos en mopperde:

Ik zou al genoeg hebben gehad

Ik stikte en slikte en grijnsde en spuugde:

Nej - Ik ben zo vol als mijn kruik!

Het lichaam, de gedachten ze zwaaien en wankelen

De tong gehoorzaamt me niet meer

De wereld, oh hij staat niet, hij draait, hij draait

Ik ben niet... mijn... eigen baas?!

In mijn verwarring pauzeer ik

In de up en in de down en in de tegen en voor

Ik denk dat het tijd is voor mij en de goot ook

Verdomme waar was de deur ook alweer?