Oh Adelsmann - Versengold

Oh Adelsmann, bedenke doch, wer dir einst all die Steine haute

Wer dir deine Mauern baute, dieser Feste dich umhüllt

Oh Adelsmann, bedenke doch, wer dir tagein das Mahle macht

Wer dir das Bett wärmt jede Nacht, den Becher dir mit Weine füllt

Oh Adelsmann, welch Narr du bist, wenn du glaubst, deine Hand sie hält

Die Zügel dieser großen und von Not geplagten Welt

Oh Adelsmann, ein Narr du bist, wenn du des Volkes Macht vergisst

So seht, der Bauer sät die Saat des nahen Krieges aus

Kein Korn wächst dieses Jahr fürwahr zur Erntezeit daraus

Die Ernte wird gar andrer Arten eingeholt zu dieser Zeit

Statt golden Weizen steht ein Feld, ein Schlachtenfeld bereit

Und seht die Mühle, stark im Wind, dreht fleißig Rund um Rund

Sie gibt mit ihrem steten Knarren schwere Arbeit kund

Der Müller will die große Schuld an seinen Herren zahlen

Doch wird statt feiner Feldesgaben lang schon Streit gemahlen

So seht und hört den Schmiedeklang, der dröhnt nun Tag und Nacht

Der Schmied, er hat gar wochenlang sich um den Schlaf gebracht

Doch in der Esse nicht nur Erz, nein, auch sein Zorn dort siedet

Nebst Schwertern er hat gut versteckt auch Ränke dort geschmiedet

Und seht, die dralle Weberin ist fleißiger denn je

Sie dreht das Rad sodenn geschwind und ohne Klag und Weh

Auch wenn seit langer Weile schon das Blut ihr von den Fingern rinnt

Sie voll Inbrunst und Genuss die Fäden der Intrige spinnt

So seht, die Knechtschaft eifert hart, um Hohen zu gefallen

Die merken eitel nicht mal mehr, was herrscht in ihren Hallen

Was vor sich geht, wenn kleine Meuten flüsternd über Plänen brüten

Und ganz unverhohlen so manch dunkles Wissen hüten

Und seht, die Mägde streiten wer sich heut zum Herren legt

Und keiner weiß, daß jede hier ein Messer unter’m Kleide trägt

Auch in der Küche hinterm Salz ist gut manch andres Kraut versteckt

Kein Adelsmann sollt wundern sich, wenn bald das Mahle bitter schmeckt

O edelman, bedenk eens wie ooit alle stenen voor u heeft uitgehouwen

Wie heeft je muren voor je gebouwd, dit fort omsluit je

Oh edelman, bedenk wie elke dag uw maaltijd maakt

Die elke nacht je bed verwarmt, je beker vult met wijn

Oh edelman, wat een dwaas ben je om te denken dat je hand haar zal vasthouden

De teugels van deze grote en verontruste wereld

O edelman, je bent een dwaas als je de macht van het volk vergeet

Dus zie, de boer zaait de zaden van de nabije oorlog

Er groeit dit jaar vast geen graan uit de oogsttijd

De oogst van zelfs andere soorten wordt op dit moment binnengehaald

In plaats van gouden tarwe is een veld, een slagveld, klaar

En kijk naar de molen, sterk in de wind, ijverig rond en rond draaiend

Het kondigt hard werken aan met zijn constante krakende

De molenaar wil de grote schuld aan zijn meesters betalen

Maar in plaats van mooie geschenken van het veld zijn ruzies allang bijgelegd

Dus zie en hoor het geluid van de smederij, die nu dag en nacht brult

De smid heeft zichzelf zelfs wekenlang van zijn slaap beroofd

Maar in de smederij kookt niet alleen erts, nee, ook daar kookt zijn woede

Naast zwaarden smeedde hij daar ook een complot, goed verstopt

En kijk, de mollige wever heeft het drukker dan ooit

Ze draait het stuur snel en zonder klagen of pijn

Ook al loopt het bloed al heel lang uit haar vingers

Ze weeft de draden van intriges met ijver en plezier

Dus zie, slavernij doet er alles aan om de high te behagen

Ze merken tevergeefs niet eens meer wat er in hun gangen gebeurt

Wat gebeurt er als kleine roedels fluisteren en piekeren over plannen?

En schaamteloos wat duistere kennis bewaken

En kijk, de dienstmeisjes maken ruzie over wie er vandaag bij de meester gaat liggen

En niemand weet dat iedereen hier een mes onder zijn jurk draagt

Achter het zout in de keuken zitten ook veel andere kruiden verstopt

Geen edelman zou verbaasd moeten zijn als de maaltijd al snel bitter smaakt