Muselied - Versengold

Der Hahn schrie mich vom Herbergsstroh

Mein Tagwerk das soll ich verrichten

Die Morgenstund' ist müßig und froh

Ein Liedlein das will ich heut' dichten

So wollt' ich mir die Muse beschwör'n

Sie sollt' mich mit Gunsten beehren

Doch -ey- die Mus', die wollt' mich wohl nicht hör'n

Sie tat sich um meiner nicht scheren

Verflucht, verdammt, veralalalalaaaaaaaa

Die Muse ich werde sie finden

Herrjeh, verflixt, veralalalalaaaaaaaa

Ich werde sie suchen und finden

Am Anfang im Schankraum die Hoffnung ich hätt'

Dass ich dort die Muse erwische

Doch dort saß nur so schmierig und fett

Die Völlerei schmatzend zu Tische

Die Völlerei mit vollem Mund

Sprach mir vom losen Hosenbund

Ein leerer Bauch sucht gar nicht gern

Ich Spielmannsspund soll’s Maul aufsperr’n

Gesagt, Getan — Ein guten Rat

Den soll man im Leb' nicht verweisen

So schritt ich zur Tafel- So schritt ich zur Tat

Mehr reichlich denn trefflich zu speisen

Verflucht, verdammt, veralalalalaaaaaaaa

Die Muse, wie konnt' sie mir schwinden?

Verflixt, verflucht, veralalalalaaaaaaaa

Ich werde sie suchen und finden

Nach üppigem Schmaus bracht ich mich zur Bar

Und spähte mal über den Tresen

Verwunderlich zwar doch die Mus' war nicht da

Die Trunklust doch ist dort gewesen

Die Trunklust lallte — allerhand

So Mancher schon im Kruge fand

Sogar die Römer rieten das

In Vino veri???

irgendwas

Gesagt, Getan — Ein guten Rat

Im Leben ich niemals verneine

So schritt ich zum Kruge — So schritt ich zur Tat

Und zechte vom billigen Weine

Verflucht, verdammt, veralalalalaaaaaaaa

Die Muse, wie konnt' sie mir schwinden?

Verflucht, verdammt, veralalalalaaaaaaaa!

Das Miststück, ich werde sie finden

So schwankte ich zur Schankmaid herdann

Und tat ihr mein Leiden bekunden

Sie lachte mit Muse sie nicht hülfen kann

Die Wollust doch hätt' ich gefunden

Die Wollust lüstern, flüsternd sprach

Von Dingen die ich hier nicht sach

Gäb ich mein Rest der Münzen her

Führt sie mich an Orte der Muse und mehr

Gesagt, Getan — Ein guten Rat

Den kann man manchmal nicht verwehren

So schritt ich zur Schankmaid — So schritt ich zur Tat

Und tat ihr mein Säckleyn entleeren

Verflucht, verdammt, veralalalalaaaaaaaa

Die Muse, wie konnt' sie mir schwinden?

Ver*PIEP*, ver*PIEP*, veralalalalaaaaaAAA!!!

Die Schlampe, ich werde sie finden

So suchte ich an manchem Ort

Wollt mich wohl in Schankmaidsarm wiegen

Die Wollust doch leider musst bald wieder fort

Die Trägheit doch blieb mit mir liegen

Die Trägheit sprach — Gemach, Gemach…

Das ist schon viel zu spät am Tach

Komm Jung nu leg dich noch mal hin

Schau besser morgen noch mal nach

Der Hahn schrie mich vom Herbergsstroh

Tja, und dies nun Tag für Tag für Tag…

De haan schreeuwde tegen me vanuit het stro van het hostel

Ik zou mijn dagelijkse werk moeten doen

Het ochtenduur is inactief en gelukkig

Een klein liedje dat ik vandaag wil schrijven

Zo wilde ik de muze oproepen

Ze zou me met gunsten moeten eren

Maar -ey- de Mus', ze wilden me waarschijnlijk niet horen

Ze gaf niets om mij

Verdomme, verdomme, veralalalalaaaaaaa

De muze ik zal haar vinden

Jeh, verdorie, veralalalalaaaaaaa

Ik zal haar zoeken en vinden

In het begin in de bar hoopte ik?

Dat ik daar de muze vang

Maar daar zat gewoon zo vet en vet

De gulzigheid die aan tafel smakt

De gulzigheid met een volle mond

Sprak met me over de losse tailleband

Een lege maag houdt helemaal niet van zoeken

Ik, minstreel, zou mijn mond moeten opendoen

Zo gezegd, zo gedaan — Goed advies

Men moet hem niet verwijzen in het leven

Dus ik ging naar de tafel- Dus ging ik naar actie

Meer overvloedig dan uitstekend om te dineren

Verdomme, verdomme, veralalalalaaaaaaa

De muze, hoe kon ze van mij verdwijnen?

Verdomme, verdomme, veralalalalaaaaaaa

Ik zal haar zoeken en vinden

Na een weelderig feest, nam ik mezelf mee naar de bar

En gluurde over de toonbank

Verrassend, maar de Mus' was er niet

De dronkenschap was er

De dronkenschap sluimerde — allerlei dingen

Zo velen vonden het in de kruik

Zelfs de Romeinen adviseerden dat

In Vino veri???

iets

Zo gezegd, zo gedaan — Goed advies

In het leven ontken ik nooit

Dus ik ging naar de kruik - Dus ik ging naar actie

En drink goedkope wijn

Verdomme, verdomme, veralalalalaaaaaaa

De muze, hoe kon ze van mij verdwijnen?

Verdomme, verdomme, veralalalalaaaaaaa!

De teef, ik zal haar vinden

Dus strompelde ik naar de barvrouw herdan

En maakte haar mijn lijden bekend

Ze lachte met een muze, ze kan het niet helpen

Ik zou de lust hebben gevonden

De wellustige, fluisterende sprak

Over dingen die ik hier niet zeg

Ik zou mijn rest van de munten geven

Leidt ze me naar plaatsen van de muze en meer?

Zo gezegd, zo gedaan — Goed advies

Soms kun je het niet ontkennen

Dus ging ik naar de barvrouw - Dus ik kwam in actie

En deed ze mijn tas leeg?

Verdomme, verdomme, veralalalalaaaaaaa

De muze, hoe kon ze van mij verdwijnen?

Ver*BEEP*, ver*BEEP*, veralalalalaaaaaaa!!!

De teef, ik zal haar vinden

Dus ik heb op veel plaatsen gekeken

Wil me waarschijnlijk in de arm van de barvrouw wiegen

De lust moet helaas snel weer weg

Indolentie bleef bij mij

Luiaard zei - vertragen, vertragen ...

Dat is veel te laat bij de tach

Kom op jonge ga nu maar weer liggen

Beter morgen nog eens checken

De haan schreeuwde tegen me vanuit het stro van het hostel

Nou, en dit is nu dag na dag na dag...