Kopft ihn! - Versengold

Ich sprech vom Onkel Vladimir ein Furst aus aus ostlich Landen

Der hatte ein morbid Plasir das viele grauslich fanden

Denn hatte er Spaß daran, in seinen Lebenstagen

Seinen Untertanen ihre Kopfe abzuschlagen

Er hatte keine Hoflinge, er hatte keine Denker

Er hatte keine Dienerschaft, doch dafür dreißig Henker

Er zeigte niemals ein Gefühl bei Tag nicht und bei Nacht

Doch hat er jemand Tot gemacht, ja dann hat er gelacht

Und war er wutend irgendwem, hat glucklich er geschrien:

Kopft ihn!!!

Dann hat er liebevoll das Haupt auf einen Pfahl gepfanzt

Und dabei lang gelacht und auf das Toten Grab getanzt

Cha cha cha

So hat der Vladi ziemlich schnell sein Volke dezimiert

Denn Burger ham ihn prinzipiell nicht wirklich interessiert

So richtete er alle hin, in seinem Furstenstaat

Wer immer ihm in seinen Sinn und unter Augen trat

Er hatte funfzehn Ehen auch als Herrscher angestrebt

Doch hat kein Eheweib die Hochzeitnacht je uberlebt

Auch seine zwolf Geschwister hat er alle umgebracht

Und sie mit seinem Hackebeil ein Kopf kurzer gemacht

Und hat ihn jemand angeklagt, hat glucklich er geschrien:

Kopft ihn!!!

Dann hat er liebevoll das Haupt auf einen Pfahl geplanzt

Und dabei lang gelacht und auf das Toten Grab getanzt

Cha cha cha

So kam es eines Tages, dass das Volke sich erhob

Und mit seinen Flegeln hoch zur Furstenburge stob

Denn hatten alle uberall, zu Lande und zu Stadt

Sein kopfloses Handeln ein fur alle Male satt

So hatten sie ihn unbewacht im Burgsaal aufgespurt

Und ihn ohne Prozess indes zum Richtplatz hingefuhrt

Dort haben sie ihn alldieweil am Schopfe schnell gepackt

Und ihm mit seinem Hackebeil den Kopfe abgehackt

Man sagt, bevor sein Haupte viel hat glucklich er geschrien

Kopf ihn!!!

Dann hat das Volk sein Schadel hoch auf einen Pfahl gepflanzt

Unfassbar lang gelacht und auf das Furstengrab getanzt

Ik heb het over oom Vladimir, een prins uit oostelijke landen

Hij had een ziekelijke Plasir die velen afschuwelijk vonden

Omdat hij ervan genoot in zijn dagen van leven

Om de hoofden van zijn onderdanen af ​​te hakken

Hij had geen hovelingen, hij had geen denkers

Hij had geen bedienden, maar dertig beulen

Hij toonde nooit enig gevoel bij dag of nacht

Maar als hij iemand vermoordde, dan lachte hij

En als hij boos op iemand was, riep hij blij uit:

hoofd hem!!!

Toen plantte hij liefdevol zijn hoofd op een paal

En lang gelachen en gedanst op het dode graf

Cha cha cha

Dus de Vladi decimeerde zijn volk vrij snel

Omdat hamburgers hem in principe niet echt interesseren

Dus executeerde hij iedereen in zijn prinselijke staat

Wie in zijn geest en onder zijn ogen kwam

Hij had zelfs als heerser naar vijftien huwelijken gestreefd

Toch heeft geen enkele vrouw ooit de huwelijksnacht overleefd

Hij heeft ook al zijn twaalf broers en zussen vermoord

En sneed haar hoofd kort met zijn hakmes

En als iemand hem beschuldigde, riep hij blij:

hoofd hem!!!

Toen plantte hij liefdevol zijn hoofd op een paal

En lang gelachen en gedanst op het dode graf

Cha cha cha

Dus het gebeurde op een dag dat de mensen opstonden

En rende met zijn dorsvlegels naar de Furstenburge

Want iedereen had overal, in het land en in de stad

Moe van zijn hoofdloze acties voor eens en voor altijd

Dus volgden ze hem onbewaakt in de kasteelzaal

En leidde hem naar de plaats van executie zonder proces

Daar grepen ze hem snel bij de haren

En hakte zijn hoofd eraf met zijn hakmes

Ze zeggen veel voor zijn hoofd dat hij het uitschreeuwde van blijdschap

hoofd hem!!!

Toen plantten de mensen hun schedels hoog op een paal

Ongelooflijk lang gelachen en gedanst op het graf van de prins