Under His Light - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

Like sunlight on winterskin,

such is the pleasure he brings.

Down, down, down… to the

high-pitched sound of insect-like

buzzing machines.

Will he be waiting for me?

Bottles of ink and parchments

of glory, all testify to the

intricate story that slowly unfolds

in my mind…-

how could I not bath him in light?

Yet, true is the heart that asks

for nothing in return.

I can’t tell him how I feel,

just abandon all hope as I lean back

and close my eyes…-

there are scars in the evening sky.

Green is the light of the

healing heart… or the demon

that tears you apart.

Down, further down.

to the

ever soothing sound

of busily humming machines.

He had not been waiting for me.

The autumn-flower of spring

knows that hope is a terrible thing.

Content with what little may come,

his hands are warm like the sunlight

dancing on pale winterskin…-

I cherish the pleasure he brings

to me.

Als zonlicht op de winterhuid,

dat is het plezier dat hij brengt.

Omlaag, omlaag, omlaag… naar de

hoog geluid van insectachtig

zoemende machines.

Zal hij op me wachten?

Flessen inkt en perkament

van glorie, getuigen allemaal van de

ingewikkeld verhaal dat zich langzaam ontvouwt

in mijn gedachten…-

hoe kon ik hem niet in het licht baden?

Maar waar is het hart dat vraagt

voor niets in ruil.

Ik kan hem niet vertellen hoe ik me voel,

laat alle hoop varen terwijl ik achterover leun

en sluit mijn ogen...-

er zijn littekens in de avondlucht.

Groen is het licht van de

genezend hart... of de demon

dat scheurt je uit elkaar.

Beneden, verder naar beneden.

naar de

altijd rustgevend geluid

van drukke zoemende machines.

Hij had niet op me gewacht.

De herfstbloem van de lente

weet dat hoop iets verschrikkelijks is.

Tevreden met het weinige dat kan komen,

zijn handen zijn warm als het zonlicht

dansen op een bleke winterhuid...-

Ik koester het plezier dat hij brengt

naar mij.